Oddział 5 - Transport kolejami podziemnymi - Bezpieczeństwo i higiena pracy, prowadzenie ruchu oraz specjalistyczne zabezpieczenie przeciwpożarowe w podziemnych zakładach górniczych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1995.67.342

Akt utracił moc

Wersja od: 15 marca 2001 r.

5.

Transport kolejami podziemnymi

§  664.

1. Transport urobku, materiałów, urządzeń i przewóz ludzi kolejami podziemnymi powinien być prowadzony z zachowaniem zasad określonych w regulaminie pracy kolei podziemnej.

2. Regulamin powinien być opracowany odrębnie dla każdego poziomu, na którym transport ten jest prowadzony, i zatwierdzony przez kierownika ruchu zakładu górniczego.

§  665.

1. Regulamin pracy kolei podziemnej powinien określać w szczególności:

1) organizację ruchu kolejowego,

2) zasady i warunki prowadzenia ruchu pociągów i prac manewrowych,

3) zabezpieczenie ruchu kolejowego,

4) obowiązki dozoru i służb przewozowych w zakresie prowadzenia ruchu kolejowego oraz kontroli stanu technicznego maszyn i innych urządzeń,

5) podział dróg przewozowych na główne z pierwszeństwem ruchu pociągów oraz podporządkowane,

6) zakres obowiązków kierowników pociągów.

2. Organizacja i zasady przewozu ludzi powinny być opracowane w odrębnym rozdziale regulaminu.

§ 666. Przewód jezdny trakcji elektrycznej, licząc od główki szyny, powinien być zawieszony (utrzymywany) na wysokości co najmniej:

1) 2 m w wyrobiskach przewozowych,

2) 2,2 m na stacjach osobowych, podszybiach oraz na trasie od szybu do stacji osobowej przy szybie.

§ 667. Tory kolei podziemnej powinny być utrzymywane tak, aby zachowane były następujące warunki:

1) nachylenie torów i ich szerokość na wszystkich odcinkach trasy powinny być zgodne z dokumentacją techniczną układu transportowego,

2) powierzchnie toczne główek szyn na złączach nie mogą być przesunięte pionowo względem siebie o więcej niż 1 mm,

3) odległość pomiędzy końcami szyn na stykach skręcanych nie może być większa niż 5 mm.

§  668.

1. Odstęp między krawędziami najszerszego środka transportu a obudową wyrobiska, ociosem, odrzwiami lub innymi urządzeniami oraz między dwoma mijającymi się środkami transportu powinien wynosić co najmniej 0,25 m.

2. Przejścia dla ludzi obok urządzeń transportowych w ruchu powinny posiadać szerokość co najmniej 0,7 m do wysokości 1,8 m.

§  669.

1. Wyrobiska przewozowe powinny być utrzymywane w stanie zapewniającym przejścia dla ludzi w następujących miejscach:

1) na drogach przewozowych, co najmniej wzdłuż jednego ociosu wyrobiska,

2) na stacjach załadowawczych i wyładowawczych oraz podszybiach z jednym torem, co najmniej wzdłuż jednego ociosu,

3) na stacjach załadowczych i rozładowczych oraz podszybiach z dwoma lub większą liczbą torów, wzdłuż obu ociosów.

2. Na stacjach załadowawczych i rozładowczych przejścia dla ludzi, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, powinny być utrzymywane w obu kierunkach od wysypu na odległość zapewniającą obsługę urządzeń stacji.

§ 670. Wyrobiska przewozowe, w których występują wycieki wody, powinny posiadać ścieki lub inne urządzenia odwadniające, utrzymywane w stanie zapewniającym skuteczne odwadnianie wyrobisk.

§  671.

1. Lokomotywy elektryczne przewodowe nie mogą być stosowane w wyrobiskach zaliczonych do pomieszczeń ze stopniem "b" i "c" niebezpieczeństwa wybuchu.

2. W wyrobiskach zaliczonych do pomieszczeń ze stopniem "a" niebezpieczeństwa wybuchu lokomotywy elektryczne przewodowe mogą być stosowane, pod warunkiem, że wyrobiska te są przewietrzane prądem powietrza o prędkości określonej w § 218 ust. 1.

§  672.

1. Lokomotywy akumulatorowe budowy przeciwwybuchowej mogą być stosowane we wszystkich wyrobiskach, pod warunkiem, że koncentracja metanu nie przekroczy 2%.

2. W wyrobiskach, w których występują zagrożenia metanowe, wolno stosować lokomotywy spalinowe tylko budowy przeciwwybuchowej, pod warunkiem, że zawartość metanu nie przekracza 1,5%.

§ 673. W wyrobiskach (pomieszczeniach) przewozowych zaliczonych do stopni "b" lub "c" niebezpieczeństwa wybuchu i przewietrzanych wentylacją odrębną, lokomotywy spalinowe powinny być wyposażone w sprawnie działający metanomierz sygnalizujący koncentrację metanu przekraczającą 1,5 %.

§  674.

1. W razie przekroczenia koncentracji metanu, o którym mowa w § 673, maszynista obowiązany jest natychmiast unieruchomić silnik lokomotywy i powiadomić dyspozytora metanometrii.

2. Ponowne uruchomienie silnika może nastąpić za zgodą dyspozytora metanometrii.

§ 675. Ruch lokomotywy spalinowej w wyrobisku z wentylacją odrębną przy wyłączonym wentylatorze lutniowym jest zabroniony.

§ 676. Lokomotywa spalinowa w czasie postoju powinna posiadać zamknięty dopływ paliwa do silnika oraz powinna być zabezpieczona przed jej uruchomieniem przez osoby nie powołane.

§ 677. W czasie napełniania paliwem zbiornika lokomotywy spalinowej silnik powinien być wyłączony, a lokomotywa zahamowana.

§  678.

1. Ruchem pociągów kieruje dysponent ruchu kolei podziemnej.

2. Dysponent ruchu kolei podziemnej powinien być wyznaczony dla każdego poziomu przewozowego, na którym pracują więcej niż dwie lokomotywy.

§ 679. Za prawidłowe oznaczenie pociągu sygnałami odpowiedzialny jest maszynista lokomotywy.

§ 680. Ruch pociągów powinien być prowadzony w taki sposób, aby na odcinkach dróg przewozowych, ograniczonych z obu stron semaforami, mógł znajdować się tylko jeden pociąg.

§ 681. Na trasach przewozowych nie wolno pozostawiać wozów.

§  682.

1. Najwyższe dopuszczalne prędkości jazdy pociągów nie mogą przekraczać:

1) przy transporcie urobku i materiałów - 5 m/s,

2) przy przewozie oraz transporcie ładunków niebezpiecznych (materiały wybuchowe, oleje, smary, kwasy, butle z gazami itp.) - 3,5 m/s.

2. Odcinki dróg przewozowych, na których ze względu na stan technicznych torów lub z innych powodów występują ograniczenia prędkości jazdy pociągów, powinny być odpowiednio oznaczone.

§ 683. Najwyższa dopuszczalna droga hamowania nie może przekraczać:

1) dla pociągów towarowych - 80 m,

2) dla pociągów osobowych i z ładunkami niebezpiecznymi - 40 m.

§ 684. Na trasach jednotorowych z mijankami wjazd pociągu na jednotorowy odcinek trasy może nastąpić po spełnieniu jednego z następujących warunków:

1) po uzyskaniu wolnej drogi przejazdu przy sygnalizacji samoczynnej posiadającej możliwość blokowania wjazdu innego pociągu przed zajęciem odcinka jednotorowego, a także w czasie jego zajmowania,

2) po uzyskaniu zgody dysponenta ruchu przewozowego za pomocą sygnalizacji optycznej lub środków łączności wydzielonych dla kolei podziemnej,

3) po uzyskaniu zgody od wyznaczonego przez dysponenta innego pracownika ruchu przewozowego, w sposób określony w pkt 2.

§ 685. Cofanie pociągu na trasie jest dozwolone pod następującymi warunkami:

1) uzyskania zgody dysponenta ruchu przewozowego lub pracownika, o którym mowa w § 684 pkt 3,

2) konwojowania czoła cofanego pociągu.

§ 686. Maszynista lokomotywy pociągu nadjeżdżającego trasą podporządkowaną do węzła odgałęźnego powinien przepuścić pociąg zbliżający się do tego węzła trasą posiadającą pierwszeństwo przejazdu.

§ 687. Zwrotnice w węzłach odgałęźnych powinny być stale ustawione w położeniu umożliwiającym jazdę pociągów po torze głównym.

§ 688. Wykonywanie prac manewrowych może być prowadzone:

1) w wyznaczonych rejonach manewrowych oraz na stacjach załadowczych i rozładowczych, wyposażonych w urządzenia do przetaczania składów według zasad podanych w regulaminie, o którym mowa w § 664.

2) na stacjach załadowczych i rozładowczych, dostosowanych do przetaczania składów, za pomocą lokomotywy zdalnie sterowanej bez udziału maszynisty, przez obsługującego stację pracownika ruchu przewozowego,

3) na trasie przejazdu, poza rejonami manewrowymi, po uprzednim uzyskaniu przez maszynistę lokomotywy zgody dysponenta na przeprowadzenie manewrów,

§ 689. Przetaczanie wozów na stacji, w zależności od jej technicznego wyposażenia, powinno być wykonywane:

1) lokomotywą przez ciągnięcie lub pchanie sprzęgniętych z nią wozów,

2) lokomotywą zdalnie sterowaną, ciągnącą przetaczany skład wozów na wydzielonym odcinku drogi przewozowej bez udziału maszynisty lokomotywy,

3) urządzeniami do przetaczania składu wozów bez udziału lokomotywy, która powinna być odczepiona od przetaczanego składu.

§ 690. Przetaczanie składu wozów lokomotywą przez ich pchanie powinno być konwojowane przez pracownika obserwującego czoło składu w sposób określony w załączniku nr 18 do rozporządzenia.

§ 691. Prędkości jazd manewrowych nie mogą przekraczać:

1) przy jeździe w rejonie stacji - 2,5 m/s dla składu ciągniętego przez lokomotywę,

2) przy jeździe w rejonie stacji składu pchanego przez lokomotywę oraz przy jeździe przez rozjazdy w kierunku odgałęźnym - 1,5 m/s,

3) przy dojeżdżaniu do stojących wozów oraz przy wykonywaniu manewru wozami zawierającymi niebezpieczne ładunki - 0,5 m/s.

§ 692. Na ostatnim wozie powinna być umieszczona lampa sygnalizacyjna widoczna dla maszynisty lokomotywy na prostych odcinkach toru.

§ 693. Ładunki niebezpieczne powinny być przewożone pociągami towarowymi z zachowaniem następujących warunków:

1) wozy z ładunkami niebezpiecznymi należy oddzielić od lokomotywy dwoma wozami ochronnymi,

2) wozy z ładunkami niebezpiecznymi należy oddzielić od wozów zawierających inne ładunki niebezpieczne jednym wozem ochronnym,

3) wozy z ładunkami niebezpiecznymi należy oddzielić od końca pociągu dwoma wozami ochronnymi.

§  694.

1. Skład wozów pociągu towarowego, przed wyjazdem na trasę, powinien być poddany oględzinom technicznym przez osobę formującą skład.

2. W razie dopinania lokomotywy do uformowanego wcześniej składu wozów, oględzin, o których mowa w ust. 1, dokonuje obsługa pociągu.

3. Przed wyjazdem na trasę maszynista lokomotywy powinien zgłosić dysponentowi ruchu przewozowego gotowość do wyjazdu.

§  695.

1. Wjazd pociągu w rejon podszybia może nastąpić tylko za zezwoleniem udzielonym maszyniście lokomotywy przez dysponenta ruchu.

2. Wjazd na stację rozładowczą lub załadowczą oraz wyjazd pociągu może nastąpić tylko za zezwoleniem udzielonym maszyniście lokomotywy przez obsługę stacji lub urządzenia automatycznej sygnalizacji.

§  696.

1. Przewóz ludzi może odbywać się tylko pod nadzorem wyznaczonej osoby dozoru ruchu, która jest kierownikiem pociągu.

2. Nazwiska kierowników pociągów powinny być wypisane na tablicach umieszczonych na stacjach osobowych.

§  697.

1. Wychylanie się oraz wskakiwanie lub wyskakiwanie z wozów w czasie jazdy pociągu jest zabronione.

2. Wsiadanie i wysiadanie z wozów może odbywać się tylko przy zatrzymanym pociągu za zgodą kierownika pociągu.

§  698.

1. Przed odjazdem pociągu kierownik pociągu powinien dokonać oględzin technicznych wozów osobowych.

2. Odjazd pociągu powinien być poprzedzony sygnałem akustycznym, nadanym z lokomotywy przez maszynistę.

§ 699. W czasie przewozu ludzi w wozach osobowych wolno przewozić drobne przedmioty, które nie mogą wystawać poza wóz i nie mogą zagrażać jadącym w wozie.

§ 700. W pociągach osobowych należy rozmieszczać w równych odstępach wozy z hamulcami, przy czym ostatni wóz powinien być też wyposażony w hamulec.

§ 701. Pociąg osobowy w czasie przewozu ludzi nie może być pchany przez lokomotywę.

§ 702. Maszynista kierujący pociągiem osobowym może wyjechać na trasę wyłącznie za zgodą dysponenta ruchu przewozowego, po uzyskaniu zgody kierownika pociągu.

§ 703. Przewóz ludzi powinien być prowadzony przy wstrzymanym ruchu pociągów towarowych na trasie przewozu.

§ 704. Na całej długości stacji osobowej odległość od najszerszego środka transportowego do obudowy wyrobiska po stronie wsiadania i wysiadania ludzi powinna wynosić co najmniej 0,8 m do wysokości co najmniej 1,8 m.

§  705.

1. W czasie wsiadania i wysiadania ludzi oraz w czasie załadunku i rozładunku materiałów lub urządzeń przewód jezdny powinien być wyłączony spod napięcia, a stan wyłączenia odpowiednio zabezpieczony.

2. Załączenia i wyłączenia spod napięcia przewodu jezdnego dokonuje kierownik pociągu lub maszynista lokomotywy.

3. Stan załączenia i wyłączenia napięcia z przewodu jezdnego na stacjach osobowych powinien być sygnalizowany odpowiednimi transparentami lub tablicami.

§  706.

1. Załadunek i rozładunek materiałów lub urządzeń powinien być prowadzony na stacjach materiałowych.

2. Dopuszcza się możliwość dokonywania sporadycznego załadunku i rozładunku materiałów lub urządzeń poza stacjami materiałowymi, po uprzednim uzyskaniu od dysponenta ruchu przewozowego kolei podziemnej zezwolenia na dokonanie tych czynności i po ustaleniu sposobu zabezpieczenia i czasu wyłączenia z ruchu miejsca, w którym wykonywane będą czynności załadunkowe lub rozładunkowe.

§ 707. Na drogach kopalnianej kolei podziemnej środki transportowe do przewozu ładunków długich powinny być ciągnięte przez lokomotywę z zastosowaniem jednego wozu ochronnego.

§ 708. Na drogach przewozowych z trakcją przewodową odległość ładunków przewożonych od przewodu jezdnego nie może być mniejsza niż 0,2 m.