Rozdział 2 - Pomoc prawna. - Austria-Polska. Umowa w przedmiocie wzajemnego obrotu prawnego. Wiedeń.1924.03.19.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1926.84.467

Akt utracił moc
Wersja od: 18 sierpnia 1926 r.

Rozdział  2.

Pomoc prawna.

Sądy i urzędy prokuratorskie obu Państw umawiających się będą sobie wzajemnie na żądanie udzielały pomocy prawnej w sprawach karnych.

(1)
Pomoc prawna obejmuje:

1. doręczenie wszelkich pism, dotyczących przewodu sądowego, nie wyłączając wyroków;

2. badanie obwinionych, świadków lub znawców, naocznię sądową, rewizję i zajęcie przedmiotów oraz wszelkie inne czynności śledcze;

3. przesyłanie dokumentów, akt sądowych, odpisów z tychże, dowodów rzeczowych oraz przedmiotów wytworzonych przez czyn karygodny lub podlegających zresztą konfiskacie;

4. udzielanie wyjaśnień z rejestrów kar.

(2)
Wyroków karnych Państwa drugiego nie wykonuje się.
(1)
Pomocy prawnej można odmówić:

1. jeżeli czyn karygodny, będący przedmiotem sprawy karnej według ustaw Państwa wezwanego nie podlega karze lub stanowi przestępstwo polityczne lub ściśle wojskowe,

2. jeżeli chodzi o ściganie obywatela Państwa wezwanego, nie przebywającego na obszarze Państwa wzywającego.

(2)
Jeżeli w wezwaniu o pomoc prawną żąda się rewizji lub zajęcia dowodów rzeczowych, natenczas uczyni mu się zadość tylko wtedy, jeżeli nadto chodzi o czyn karygodny, wymieniony w artykule 55.

Przedmioty, wymienione w artykule 76, ustęp 1, punkt 3, należy zwrócić bez kosztów, o ile władza wezwana inaczej nie postanowi. Prawa osób trzecich pozostają w każdym razie zastrzeżone.

Do pomocy prawnej w sprawach karnych stosują się odpowiednio przepisy artykułów 8 do 20 niniejszej umowy.

(1)
Osoba przebywająca na obszarze jednego z Państw umawiających się, która na wezwanie, otrzymane w sprawie karnej od władz drugiego Państwa, stanie dobrowolnie przed temi władzami jako świadek lub znawca, nie może być na obszarze tego drugiego Państwa ściganą za czyn karygodny, popełniony przed jej przybyciem w celu stawiennictwa bez względu na to, jakiego Państwa jest obywatelem.
(2)
Również nie może być na niej wykonany wyrok, wydany przed jej przybyciem.
(1)
Państwa umawiające się będą sobie wzajemnie przesyłały odpisy kart karnych lub wyciągi z prawomocnych wyroków skazujących, które dotyczą obywateli drugiego Państwa. Postanowienie to nie będzie miało zastosowania, o ile wyrok wedle przepisów obowiązujących w sadzie orzekającym nie podlega wpisaniu do rejestru karnego.
(2)
Nadto będą sobie oba Państwa umawiające się przesyłały zawiadomienia o dalszych orzeczeniach odnoszących się do takich wyroków, o ile orzeczenia te notowane są również w rejestrze karnym.
(3)
Wspomniane odpisy i wyciągi przesyłane będą do władzy prowadzącej w drugiem Państwie rejestr karny, a gdyby ta władza nie była znana władzy przesyłającej, do Naczelnego Zarządu sprawiedliwości drugiego Państwa.