Rozdział 7 - ZAGADNIENIA OBJĘTE MIĘDZYNARODOWĄ OCHRONĄ - Dyrektywa 2004/83/WE w sprawie minimalnych norm dla kwalifikacji i statusu obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców jako uchodźców lub jako osoby, które z innych względów potrzebują międzynarodowej ochrony oraz zawartości przyznawanej ochrony

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2004.304.12

Akt utracił moc

Wersja od: 30 września 2004 r.

ROZDZIAŁ  VII

ZAGADNIENIA OBJĘTE MIĘDZYNARODOWĄ OCHRONĄ

Artykuł  20

Zasady ogólne

1. Przepisy niniejszego rozdziału nie naruszają praw określonych w Konwencji genewskiej.

2. Niniejszy rozdział ma zastosowanie zarówno do uchodźców jak i do osób kwalifikujących się do uzyskania ochrony uzupełniającej, chyba że postanowiono inaczej.

3. Podczas wdrażania przepisów niniejszego rozdziału Państwa Członkowskie wezmą pod uwagę określoną sytuację osób szczególnie podatnych, takich jak osoby małoletnie, osoby małoletnie pozbawione opieki, osoby niepełnosprawne, osoby starsze, kobiety w ciąży, samotnie wychowujący rodzice z małoletnimi dziećmi i osoby, które były poddawane torturom, zostały zgwałcone lub poddawane innym poważnym formom psychicznej, fizycznej i seksualnej przemocy.

4. Ustęp 3 ma zastosowanie wyłącznie do osób uznanych za posiadające specjalne potrzeby zgodnie z indywidualną oceną ich sytuacji.

5. Podczas wdrażania postanowień niniejszego rozdziału dotyczących dzieci, dobro dziecka stanowi podstawowe zainteresowanie Państw Członkowskich.

6. W granicach określonych przez Konwencję genewską Państwa Członkowskie mogą ograniczyć świadczenia przewidziane w niniejszym rozdziale przyznawane uchodźcy, któremu status uchodźcy został przyznany na podstawie działań podejmowanych wyłącznie, lub w głównej mierze, w celu stworzenia warunków koniecznych do tego, aby zostać uznanym za uchodźcę.

7. W granicach określonych przez międzynarodowe zobowiązania Państw Członkowskich, Państwa Członkowskie mogą ograniczyć świadczenia przewidziane w niniejszym rozdziale, przyznane osobie kwalifikującej się do ochrony uzupełniającej, której status ochrony uzupełniającej został przyznany na podstawie działań podejmowanych wyłącznie, lub w głównej mierze, w celu stworzenia warunków koniecznych do tego, aby zostać uznanym za osobę kwalifikującą się do ochrony uzupełniającej.

Artykuł  21

Ochrona przed wydaleniem

1. Państwa Członkowskie, zgodnie z ich zobowiązaniami międzynarodowymi, przestrzegają zasady zakazu wydalania.

2. W przypadku braku zakazu przewidzianego przez zobowiązania międzynarodowe określonego w ust. 1, Państwa Członkowskie mogą wydalić uchodźcę, bez względu na to, czy został on uznany w sposób formalny za uchodźcę, wtedy gdy:

a) istnieją uzasadnione podstawy do uznania go za zagrażającego bezpieczeństwu Państwa Członkowskiego, w którym się znajduje;

b) został skazany w drodze prawomocnego wyroku sądowego za szczególnie poważne przestępstwo, stanowiące niebezpieczeństwo dla społeczności w tym Państwie Członkowskim.

3. Państwa Członkowskie mogą cofnąć, uchylić lub odmówić odnowienia lub przyznania zezwolenia na pobyt uchodźcy, do którego ust. 2 ma zastosowanie.

Artykuł  22

Informacje

Państwa Członkowskie udzielą osobom uznanym za potrzebujące międzynarodowej ochrony, tak szybko, jak to możliwe po przyznaniu stosownego statusu ochronnego, dostępu do informacji o prawach i obowiązkach odnoszących się do takiego statusu, w języku dla nich zrozumiałym.

Artykuł  23

Utrzymanie jedności rodziny

1. Państwa Członkowskie zapewniają utrzymanie jedności rodziny.

2. Państwa Członkowskie zapewniają, aby członkowie rodziny beneficjenta statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej, którzy osobiście nie kwalifikują się do otrzymania takiego statusu, byli uprawnieni do domagania się świadczeń określonych w art. 24 do 34, zgodnie z krajowymi procedurami i tak dalece, jak jest to zgodne z osobistym statusem prawnym członka rodziny.

Odnośnie do członków rodziny beneficjentów statusu ochrony uzupełniającej, Państwa Członkowskie mogą określić warunki mające zastosowanie do takich świadczeń.

W takich przypadkach Państwa Członkowskie zapewniają, iż wszelkie dostarczane świadczenia gwarantują odpowiedni standard życia.

3. Ustępy 1 i 2 nie mają zastosowania w przypadku członka rodziny, który jest lub byłby wyłączony z otrzymania statusu uchodźcy lub statusu ochrony uzupełniającej, zgodnie z rozdziałem III i V.

4. Nie naruszając ust. 1 i 2, Państwa Członkowskie mogą odmówić, ograniczyć lub cofnąć świadczenia określone w tychże ustępach, z powodów związanych z bezpieczeństwem państwa lub porządkiem publicznym.

5. Państwa Członkowskie mogą podjąć decyzję, iż niniejszy artykuł ma zastosowanie także do innych bliskich krewnych, którzy żyli wspólnie jako część rodziny w czasie opuszczania państwa pochodzenia i którzy byli w tamtym czasie całkowicie lub w głównej mierze zależni od beneficjenta statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej.

Artykuł  24

Zezwolenia na pobyt

1. Tak szybko, jak jest to możliwe po przyznaniu statusu, Państwa Członkowskie wydadzą beneficjentom statusu uchodźców zezwolenie na pobyt, które musi być ważne przez co najmniej trzy lata i być odnawialne, chyba że istotne powody z zakresu bezpieczeństwa państwa lub porządku publicznego inaczej wymagają, i nie naruszając art. 21 ust. 3.

Nie naruszając art. 23 ust. 1, zezwolenia na pobyt, które mają być wydane członkom rodziny beneficjentów statusu uchodźcy, mogą być ważne przez okres krótszy niż trzy lata i być odnawialne.

2. Tak szybko, jak jest to możliwe po przyznaniu statusu, Państwa Członkowskie wydadzą beneficjentom statusu ochrony uzupełniającej zezwolenie na pobyt, które musi być ważne co najmniej przez jeden rok i być odnawialne, chyba że istotne powody z zakresu bezpieczeństwa państwa lub porządku publicznego inaczej wymagają.

Artykuł  25

Dokument podróży

1. Państwa Członkowskie wydadzą beneficjentom statusu uchodźcy dokumenty podróży w formie określonej w Wykazie do Konwencji genewskiej, w celu odbywania przez nich podróży poza terytoria tych Państw Członkowskich, chyba że istotne powody z zakresu bezpieczeństwa państwa lub porządku publicznego inaczej wymagają.

2. Państwa Członkowskie wydadzą beneficjentom statusu ochrony uzupełniającej, którzy nie są w stanie otrzymać paszportów państwa, którego są obywatelami, dokumenty umożliwiające im podróżowanie, przynajmniej wtedy, gdy poważne względy natury humanitarnej wymagają ich obecności w innym Państwie, chyba że istotne powody z zakresu bezpieczeństwa państwa lub porządku publicznego inaczej wymagają.

Artykuł  26

Dostęp do zatrudnienia

1. Niezwłocznie po przyznaniu statusu uchodźcy Państwa Członkowskie upoważnią beneficjentów takiego statusu do udziału w zatrudnieniu lub samozatrudnieniu, zgodnie z zasadami ogólnie stosowanymi do danego zawodu oraz do usług publicznych.

2. Państwa Członkowskie zapewnią, iż taka działalność jak: odnoszące się do zatrudnienia możliwości edukacji dla dorosłych, szkolenia zawodowe i praktyczne doświadczenia zawodowe będą oferowane beneficjentom statusu uchodźców na takich samych warunkach, co obywatelom.

3. Niezwłocznie po przyznaniu statusu ochrony uzupełniającej Państwa Członkowskie upoważnią beneficjentów takiego statusu do udziału w zatrudnieniu lub samozatrudnieniu, zgodnie z zasadami ogólnie stosowanymi do danego zawodu oraz do usług publicznych. Może być wzięta pod uwagę sytuacja na rynku pracy w Państwach Członkowskich, w tym możliwość uprzywilejowania w dostępie do zatrudnienia przez ograniczony okres czasu, który ma być określony zgodnie z prawem krajowym. Państwa Członkowskie zapewnią, iż beneficjent statusu ochrony uzupełniającej będzie miał dostęp do stanowiska, na które otrzymał ofertę, zgodnie z przepisami krajowymi w sprawie uprzywilejowania na rynku pracy.

4. Państwa Członkowskie zapewnią, aby beneficjenci statusu ochrony uzupełniającej mieli dostęp do takiej działalność jak: odnoszące się do zatrudnienia możliwości edukacji dla dorosłych, szkolenia zawodowe i praktyczne doświadczenia zawodowe, zgodnie z warunkami, które zostaną określone przez Państwa Członkowskie.

5. Zastosowanie ma obowiązujące prawo w Państwach Członkowskich dotyczące wynagrodzenia, dostępu do systemów ochrony społecznej, odnoszących się do zatrudnienia lub samozatrudnienia, oraz innych warunków zatrudnienia.

Artykuł  27

Dostęp do edukacji

1. Państwa Członkowskie przyznają pełen dostęp do systemu edukacji dla wszystkich małoletnich o przyznanym statusie uchodźcy lub ochrony uzupełniającej, na takich samych warunkach, co obywatelom.

2. Państwa Członkowskie zezwolą osobom dorosłym o przyznanym statusie uchodźcy lub ochrony uzupełniającej, na dostęp do ogólnego systemu edukacji, dalszego szkolenia lub ponownego przeszkolenia, na takich samych warunkach, co obywatelom państw trzecich legalnie przebywających na ich terytoriach.

3. Państwa Członkowskie zapewnią równe traktowanie beneficjentów statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej i obywateli w zakresie istniejących procedur przy uznawaniu zagranicznych dyplomów, certyfikatów i innych dowodów formalnych kwalifikacji.

Artykuł  28

Opieka społeczna

1. Państwa Członkowskie zapewnią, iż beneficjenci statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej otrzymają w Państwie Członkowskim, które przyznało takie statusy, niezbędną pomoc socjalną, jaką dostarczają obywatelom tego Państwa Członkowskiego.

2. Jako odstępstwo od generalnej zasady określonej w ust. 1, Państwa Członkowskie mogą ograniczyć pomoc socjalną przyznaną beneficjentom statusu ochrony uzupełniającej do środków podstawowych, które będą następnie dostarczane na takim samym poziomie i na podstawie takich samych warunków kwalifikujących, co obywatelom.

Artykuł  29

Opieka zdrowotna

1. Państwa Członkowskie zapewnią, iż beneficjenci statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej będą mieli dostęp do opieki zdrowotnej na podstawie takich samych warunków kwalifikujących, co obywatele Państwa Członkowskiego, które przyznało takie statusy.

2. Jako odstępstwo od ogólnej zasady określonej w ust. 1, Państwa Członkowskie mogą ograniczyć opiekę zdrowotną przyznaną beneficjentom statusu ochrony uzupełniającej do świadczeń podstawowych, które będą następnie dostarczane na takim samym poziomie i na podstawie takich samych warunków kwalifikujących, co obywatelom.

3. Państwa Członkowskie zapewnią na podstawie takich samych warunków kwalifikujących jak obywatelom Państwa Członkowskiego, które przyznało taki status, równorzędną ochronę zdrowotną beneficjentom statusu ochrony uchodźcy lub ochrony uzupełniającej, którzy mają specjalne potrzeby, takim jak kobiety w ciąży, osoby niepełnosprawne, osoby, które były poddawane torturom, zostały zgwałcone lub były poddawane innym poważnym formom psychicznej, fizycznej i seksualnej przemocy, oraz małoletnim, którzy stali się ofiarami jakichkolwiek form nadużycia, zaniedbania, wykorzystania, torturowania, okrutnego, niehumanitarnego lub poniżającego traktowania, lub które cierpią z powodu konfliktów zbrojnych.

Artykuł  30

Osoby małoletnie pozbawione opieki

1. Tak szybko, jak jest to możliwe po przyznaniu statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej, Państwa Członkowskie podejmą konieczne środki, aby zapewnić niezbędne przedstawicielstwo dla osób małoletnich pozbawionych opieki, poprzez zapewnienie instytucji kurateli lub, kiedy jest to konieczne, poprzez organizację odpowiedzialną za opiekę i dobrostan małoletnich lub poprzez zapewnienie innego rodzaju właściwego przedstawicielstwa, w tym opartego na ustawodawstwie lub postanowieniu sądowym.

2. Państwa Członkowskie zapewnią, aby przy wdrażaniu niniejszej dyrektywy potrzeby małoletnich były właściwie zaspakajane przez wyznaczonego kuratora lub przedstawiciela.

3. Państwa Członkowskie zapewnią, aby osoby małoletnie pozbawione opieki były umieszczane razem:

a) z pełnoletnimi krewnymi; lub

b) w rodzinie zastępczej; lub

c) w ośrodkach specjalizujących się w zakwaterowaniu małoletnich;

d) w innych miejscach zakwaterowania odpowiednich dla małoletnich.

W tym zakresie, opinie dzieci będą brane pod uwagę zgodnie z ich wiekiem i stopniem dojrzałości.

4. Jeżeli to możliwe, rodzeństwa nie rozdziela się, uwzględniając dobro osoby małoletniej, a w szczególności wiek i stopień dojrzałości. Zmiany miejsca zamieszkania osób małoletnich pozbawionych opieki ogranicza się do minimum.

5. Państwa Członkowskie, chroniąc dobro małoletniego pozbawionego opieki, podejmują starania w celu odnalezienia członków jego rodziny tak szybko, jak to możliwe. W przypadkach gdy życie lub integralność fizyczna osoby małoletniej albo jej bliskich krewnych może być zagrożona, szczególnie jeżeli pozostali oni w kraju pochodzenia, należy zadbać o zapewnienie poufności zbierania, przetwarzania i obiegu informacji dotyczących tych osób.

6. Osoby pracujące z małoletnimi pozbawionymi opieki mają być przeszkolone lub otrzymać właściwe szkolenie dotyczące potrzeb takich dzieci.

Artykuł  31

Dostęp do zakwaterowania

Państwa Członkowskie zapewnią, aby beneficjenci statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej mieli dostęp do zakwaterowania na takich samych zasadach, co inni obywatele państw trzecich legalnie przebywający na ich terytoriach.

Artykuł  32

Wolność poruszania się w Państwie Członkowskim

Państwa Członkowskie zezwolą na swobodę poruszania w obrębie swoich terytoriów w odniesieniu do beneficjentów statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej na podstawie takich samych warunków i ograniczeń, jakie są przewidziane dla innych obywateli państw trzecich legalnie przebywających na ich terytoriach.

Artykuł  33

Dostęp do ułatwień integracyjnych

1. W celu ułatwienia integracji uchodźców ze społeczeństwem Państwa Członkowskie stworzą przepisy dla programów integracyjnych uznanych przez siebie jako właściwe lub stworzą warunki wstępne gwarantujące dostęp do takich programów.

2. W przypadku gdy jest to uznane za właściwe przez Państwa Członkowskie, beneficjenci statusu ochrony uzupełniającej będą mieli przyznany dostęp do programów integracyjnych.

Artykuł  34

Repatriacja

Państwa Członkowskie mogą dostarczyć pomoc dla beneficjentów statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej, którzy pragną zostać repatriowani.