Rozdział 4 - STATUS UCHODŹCY - Dyrektywa 2004/83/WE w sprawie minimalnych norm dla kwalifikacji i statusu obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców jako uchodźców lub jako osoby, które z innych względów potrzebują międzynarodowej ochrony oraz zawartości przyznawanej ochrony

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2004.304.12

Akt utracił moc

Wersja od: 30 września 2004 r.

ROZDZIAŁ  IV

STATUS UCHODŹCY

Artykuł  13

Przyznawanie statusu uchodźcy

Państwa Członkowskie przyznają status uchodźcy obywatelowi państwa trzeciego lub bezpaństwowcowi, który kwalifikuje się jako uchodźca, zgodnie z rozdziałami II i III.

Artykuł  14

Cofnięcie, uchylenie albo odmowa odnowienia statusu uchodźcy

1. Rozważając wnioski o udzielenie międzynarodowej ochrony zgromadzone po wejściu w życie niniejszej dyrektywy, Państwa Członkowskie cofną, uchylą lub odmówią odnowienia statusu uchodźcy przyznanego przez rządowy, administracyjny, sądowy lub quasi-sądowy organ obywatelowi państwa trzeciego lub bezpaństwowcowi, jeśli przestał on być uchodźcą zgodnie z art. 11.

2. Nie naruszając obowiązku uchodźcy ujawnienia wszystkich faktów mających znaczenie i dostarczenia całej odpowiedniej dokumentacji będącej w jego posiadaniu, zgodnie z art. 4 ust. 1, Państwo Członkowskie, które przyznało status uchodźcy, wykaże na podstawie danego przypadku, iż dana osoba przestała być lub nigdy nie była uchodźcą, zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu.

3. Państwa Członkowskie cofną, uchylą lub odmówią odnowienia statusu uchodźcy obywatelowi państwa trzeciego lub bezpaństwowcowi, jeśli po tym, jak został mu przyznany status uchodźcy, dane Państwo Członkowskie uznało, że:

a) powinien być lub jest wyłączony z możliwości bycia uchodźcą, zgodnie z art. 12;

b) nieprawidłowa interpretacja lub pominięcie faktów przez uchodźcę, włączając w to użycie fałszywych dokumentów, były decydujące dla przyznania statusu uchodźcy.

4. Państwa Członkowskie mogą cofnąć, uchylić lub odmówić odnowienia statusu przyznanego uchodźcy przez rządowy, administracyjny, sądowy lub quasi-sądowy organ, kiedy:

a) istnieją uzasadnione podstawy do uznania go za stanowiącego zagrożenie dla bezpieczeństwa Państwa Członkowskiego, w którym się on znajduje;

b) został skazany w drodze prawomocnego wyroku sądowego za szczególnie poważne przestępstwo, stanowiące niebezpieczeństwo dla społeczności w tym Państwie Członkowskim.

5. W sytuacji określonej w ust. 4 Państwa Członkowskie mogą zdecydować o nieprzyznaniu uchodźcy statusu, w przypadku gdy taka decyzja nie została jeszcze podjęta.

6. Osoby, w stosunku do których mają zastosowanie ust. 4 i 5, są uprawnione do uzyskania praw określonych lub podobnych do określonych w Artykułach 3, 4, 16, 22, 31, 32 i 33 Konwencji genewskiej, dopóki pozostają w Państwie Członkowskim.