Rozdział 5 - Zaopatrzcie surowcowe. - Zwiększenie produkcji artykułów masowego spożycia, wytwarzanych przez uspołecznione zakłady drobnej wytwórczości.
Monitor Polski
M.P.1950.A-123.1529
Akt utracił moc Wersja od: 1 stycznia 1953 r.
V.
Zaopatrzcie surowcowe.
Zaopatrzcie surowcowe.
§ 18.
Uspołecznione zakłady drobnej wytwórczości powinny do zwiększonej produkcji (§ 1) wykorzystać w przeważnej mierze surowce odpadkowe i miejscowe.§ 19.
Przewodniczący PKPG spowoduje utworzenie w ciągu 3-ch miesięcy przy wojewódzkich komisjach planowania gospodarczego odpowiednich komórek, których zadaniem będzie opracowywanie bilansów surowca odpadkowego danego terenu, przygotowywanie rozdzielników surowców odpadkowych i przekazywanie go wydziałom przemysłu wojewódzkich rad narodowych do wykonania.§ 20.
Ministrowie Przemysłu Lekkiego i Przemysłu Ciężkiego w porozumieniu z Prezesem CUDW ustalą sposób sortowania, klasyfikowania, wyceny i transportu przez Centralę Odpadków Użytkowych i Centralę Złomu odpadków, przeznaczonych dla drobnej wytwórczości.§ 21.
Ministrowie Rolnictwa i Reform Rolnych oraz Komunikacji zapewnią dla zakładów przemysłu ludowego i artystycznego stałą bazę surowcową w dziedzinie wikliniarstwa drogą intensyfikacji plantacji wiklinowych, zgodnie z założeniami planu 6-letniego.§ 22.
Prezes CUDW: 1)
ustali dodatkową listę i ilości artykułów masowego spożycia i wskaże równocześnie w oparciu o wnioski własne i wojewódzkich rad narodowych odpowiednie pokrycie surowcowe; 2)
ustali w ciągu 3-ch miesięcy w oparciu o sporządzone przez PKPG bilanse odpadków przemysłu kluczowego, sposób przeróbki odpadków przemysłu skórzanego, a w późniejszym okresie - innych przemysłów, a w szczególności: tekstylnego, metalowego, drzewnego, chemicznego; 3)
przedstawi w porozumieniu z właściwymi ministrami w ciągu 3-ch miesięcy Przewodniczącemu Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego projekt zasad odbioru surowca odpadkowego przez uspołecznione zakłady drobnej wytwórczości.