Rozdział 1 - Uprawnienia i obowiązki banków finansujących inwestycje. - Źródła i zasady finansowania inwestycji i remontów kapitalnych w jednostkach państwowych na rok 1959.

Monitor Polski

M.P.1959.16.67

Akt utracił moc

Wersja od: 4 maja 1959 r.

Rozdział  1.

Uprawnienia i obowiązki banków finansujących inwestycje.

§  34.

1. Banki państwowe gromadzą środki na finansowanie inwestycji i czuwają nad wykorzystaniem tych środków w sposób zapewniający maksymalną efektywność ekonomiczną realizowanych nakładów inwestycyjnych.

2. Banki finansujące inwestycje:

1) biorą udział z głosem doradczym w rozpatrywaniu założeń generalnych rozwoju poszczególnych gałęzi produkcji lub usług,

2) występują z inicjatywą wobec organów planujących co do podjęcia inwestycji mających na celu wykorzystanie istniejących rezerw w zasobach surowcowych i zatrudnieniu,

3) biorą udział z głosem doradczym w rozpatrywaniu przez właściwe organy założeń i projektów wstępnych dla inwestycji scentralizowanych,

4) składają Komisji Planowania przy Radzie Ministrów i ministrom, a w zakresie inwestycji terenowych - prezydiom rad narodowych opinie w sprawie włączenia nowo rozpoczynanych inwestycji do planu inwestycyjnego,

5) składają Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, Ministerstwu Finansów, ministerstwom i prezydiom rad narodowych opinie co do planu inwestycyjnego,

6) występują do właściwych organów państwowych z inicjatywą co do zastosowania środków, mających na celu wzmocnienie rozrachunku gospodarczego w działalności inwestycyjnej i zwiększenie efektywności wydatkowanych na inwestycje środków.

3. W zakresie inwestycji scentralizowanych, planowanych na zasadach określonych w § 18 uchwały o systemie finansowym, banki niezależnie od czynności wymienionych w ust. 2 pkt 1, 2, 3 i 6:

1) składają Komisji Planowania przy Radzie Ministrów i ministerstwom opinie co do przydziału globalnych kwot finansowych na nowo rozpoczynane inwestycje, ustosunkowując się do:

a) celowości planowanych kierunków rozbudowy danych gałęzi produkcji lub usług,

b) rozmiarów środków finansowych niezbędnych do uzyskania określonego wzrostu zdolności produkcyjnych (usługowych) lub innych efektów gospodarczych,

c) możliwości wykonania planowanych zamierzeń inwestycyjnych w okresie normatywnych cykli inwestycyjnych;

2) składają Komisji Planowania przy Radzie Ministrów i Ministerstwu Finansów wnioski w sprawie wysokości środków budżetowych potrzebnych na sfinansowanie w roku planowym kontynuowanych inwestycji, rozpoczętych w latach ubiegłych, przesyłając kopię wniosków właściwym ministerstwom.

4. Decyzje o przydziale środków budżetowych na inwestycje, o których mowa w ust. 3, podejmuje minister lub zjednoczenie w porozumieniu z bankiem. W przypadku niemożności uzyskania porozumienia sprawę rozstrzyga Przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów.

5. Środki budżetowe na inwestycje, o których mowa w ust. 3, są przydzielane przedsiębiorstwom na cały okres realizacji inwestycji z podziałem na transze roczne, wynikające z harmonogramu realizacji inwestycji.

6. Instrukcje Ministra Finansów ustalają sposób, zakres i etapy realizacji zadań wymienionych w ust. 2-5.

§  35.

1. Banki finansujące inwestycje kontrolują inwestycje w każdym stadium ich realizacji. W związku z tym banki mają prawo wglądu do zapisów księgowych, jak i wszelkich dokumentów dotyczących kontrolowanych inwestycji, zarówno u inwestora, jak i wykonawcy.

2. Banki finansujące inwestycje w toku przeprowadzania analizy działalności inwestycyjnej dokonują analizy stopnia wykorzystania środków trwałych i kształtowania się wskaźników techniczno-ekonomicznych w działalności przedsiębiorstw, jak również prawidłowość akumulacji środków na fundusze przeznaczone na finansowanie inwestycji i remontów kapitalnych.

§ 36. Banki przy czynnościach, o których mowa w §§ 34 i 35, jak również w toku finansowania inwestycji, zwracają szczególną uwagę na:

1) maksymalne wykorzystanie istniejących rezerw produkcyjnych i zużytkowanie środków inwestycyjnych w sposób zapewniający polepszenie wskaźników techniczno-ekonomicznych i najkorzystniejszy dla gospodarki narodowej rozwój poszczególnych gałęzi produkcji i poszczególnych terenów;

2) celowość i ekonomiczną efektywność poszczególnych inwestycji;

3) zgodność inwestycji z założeniami wieloletnich planów gospodarczych;

4) ograniczenie kosztów inwestycji oraz ograniczenie robót budowlanych i prac projektowych w globalnych kosztach inwestycji;

5) skrócenie cyklu realizacji inwestycji;

6) właściwą kolejność nakładów zapewniającą optymalne skłócenie okresu zamrożenia środków inwestycyjnych w obiektach nie oddanych do użytku.

§ 37. Szczegółowy tryb wykonywania zadań banków ustalają instrukcje banków finansujących inwestycje, zatwierdzone przez Ministra Finansów. Instrukcje te ustalają również dokumenty, jakie jednostki finansowane obowiązane są przedkładać bankowi dla finansowania inwestycji zdecentralizowanych i remontów kapitalnych.