Zm.: uchwała w sprawie poddania kontroli dewizowej przesyłek pocztowych.
M.P.1956.75.877
Akt jednorazowyUCHWAŁA NR 513
RADY MINISTRÓW
z dnia 18 sierpnia 1956 r.
zmieniająca uchwałę w sprawie poddania kontroli dewizowej przesyłek pocztowych.
"1. Poddaje się kontroli dewizowej wysyłane za granicę paczki pocztowe zwykłe lub z podaną wartością, jak również przesyłki listowe zwykłe i polecone oraz listy z podaną wartością - z zawartością towarów.";
"2. Wartości objęte indywidualnym zezwoleniom dewizowym na wysłanie ich za granicę podlegają okazaniu w placówce pocztowej w chwili nadawania ich do wysyłki.";
"2. Przesyłki, o których mowa w ust. 1, mogą być nadawane na poczcie tylko za pomocą oddzielnej książki nadawczej. Gdy zawierają one wartości wysyłane za zezwoleniem, należy w książce tej w rubryce "uwagi" podać numer i datę zezwolenia (indywidualnego lub ogólnego).";
"§ 6. 1. Przy nadawaniu do wysłania pocztą za granicę listu poleconego albo listu lub paczki z podaną wartością, zawierających wartości objęte indywidualnym zezwoleniem dewizowym na wywóz pocztą, przyjmujący przesyłkę pracownik pocztowy powinien zażądać okazania tych wartości i zezwolenia oraz stwierdzić:
1) czy zezwolenie (zaświadczenie banku uprawnionego) jest ważne,
2) czy nadawca wysyła te wartości, które wymieniono w zezwoleniu (zaświadczeniu), i czy weksle lub czeki są opatrzone adnotacją o zezwoleniu,
3) czy kwota wysyłanych środków płatniczych lub innych wartości nie przekracza kwoty lub wartości określonej w zezwoleniu,
oraz stwierdzić tożsamość osoby zgłaszającej się celem nadania przesyłki (listu poleconego, listu lub paczki z podaną wartością).
2. Stwierdzenie tożsamości należy odnotować w księdze przyjęć w rubryce "nadawca", podając imię i nazwisko osoby zgłaszającej się celem nadania przesyłki oraz nazwę dokumentu legitymacyjnego, nazwę instytucji, która dokument wystawiła, numer i datę wystawienia. Nie zwalnia to od obowiązku odnotowania w księdze przyjęć adresu nadawcy umieszczonego na przesyłce, jeżeli nadawcą jest osoba inna niż zgłaszający się z przesyłką celem jej nadania.
3. Czynności związane z umieszczeniem wysyłanych wartości w przesyłce, opakowaniem i zamknięciem przesyłki wykonuje nadawca w nieprzerwanej obecności pracownika pocztowego przyjmującego przesyłkę.
4. Jeżeli nadawany jest list polecony lub z podaną wartością, przyjmujący przesyłkę pracownik pocztowy obowiązany jest zapytać nadającego, czy przesyłka oprócz skontrolowanych wartości zawiera jeszcze jakiś towar.
§ 7. 1. Na zezwoleniu (zaświadczeniu) pracownik pocztowy notuje rodzaj i znamiona przesyłki (list polecony, list lub paczka z podaną wartością) i umieszcza swój podpis oraz odcisk datownika.
2. Zezwolenie dewizowe (zaświadczenie), a w przypadku o którym mowa w § 6 ust. 4, także oświadczenie nadającego przesyłkę - placówka pocztowa przesyła organom celnym, właściwym do przeprowadzenia kontroli dewizowej przesyłek wysyłanych za granicę.
§ 8. Przepisy §§ 6 i 7 nie dotyczą przesyłek wysyłanych za granicę przez banki posiadające uprawnienia dewizowe. Przesyłki te nadawane w stanie zamkniętym stosownie do przepisów § 4 uchwały w sprawie poddawania kontroli dewizowej przesyłek pocztowych powinny być opatrzone na stronie adresowej odciskiem stempla: "Wolne od kontroli dewizowej w myśl § 4 uchw. o kontr. dewiz.".
§ 9. Przesyłki listowe wzbudzające podejrzenie, iż zawierają wartości dewizowe lub inne wartości objęte dewizowymi ograniczeniami wywozu (§ 2), powinny urzędy wymiany kierować do właściwych urzędów celnych.";
"§ 22. W myśl § 1 ust. 3 uchwały nie podlegają kontroli dewizowej:
1) urzędowe przesyłki pocztowe, wymienione w § 15 lit. b) i lit. c) instrukcji Ministra Skarbu z dnia 24 września 1938 r. wydanej w porozumieniu z Ministrem Spraw Zagranicznych w sprawie postępowania przy odprawie celnej przedmiotów, przeznaczonych dla osób korzystających z prawa eksterytorialności, jak również przeznaczonych do użytku służbowego uwierzytelnionych przedstawicielstw dyplomatycznych państw obcych, misji zagranicznych specjalnych oraz obcych urzędów konsularnych (Monitor Polski Nr 229, poz. 500) - jeżeli odpowiadają warunkom w tej instrukcji wymienionym,
2) prywatne przesyłki listowe zwykłe, polecone lub z podaną wartością szefów obcych przedstawicielstw dyplomatycznych w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz członków tych przedstawicielstw, korzystających w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej z przywilejów dyplomatycznych, przeznaczone do wysłania pocztą za granicę, jeżeli są opatrzone pieczęcią (tuszową, suchą lub lakową) z nazwą przedstawicielstwa dyplomatycznego.",
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »