Oddział A - I grupa inwalidów. - Zasady zaliczania do jednej z grup inwalidów.

Monitor Polski

M.P.1955.127.1639

Akt utracił moc

Wersja od: 15 grudnia 1955 r.

A.

I grupa inwalidów.

§  2.

1. Podstawą zaliczenia do I grupy inwalidów jest tego rodzaju naruszenie sprawności ustroju, przy którym inwalida nie jest w stanie sam siebie obsługiwać i wymaga stałej, systematycznej, codziennej opieki, pomocy, pielęgnacji i nadzoru innej osoby.

2. Do I grupy inwalidów zalicza się osoby, u których nastąpiła całkowita i trwała utrata zdolności do pracy, a które z powodu stanu zdrowia wymagają stałej opieki innej osoby.

Przykładami chorób powodujących całkowitą i trwałą utratę zdolności do pracy, przy których wymagana jest stała opieka innej osoby, mogą być: gruźlica płuc o ciężkim postępującym przebiegu w stadium niewyrównania; nie poddające się leczeniu nowotwory złośliwe; schorzenia układu sercowo-naczyniowego z niewydolnością krążenia III stopnia (niewydolność cięższego stopnia - z dusznością spoczynkową); choroby mózgu z porażeniem lub niedowładem 3 - 4 kończyn z afazją ruchową i czuciową; choroby i uszkodzenia rdzenia kręgowego z porażeniem nóg, z zaburzeniem czynności narządów miednicy; wielonerwowe zapalenia z trwałym porażeniem kończyn; ciężkie przewlekłe zespoły katatoniczne i paranoidalne przy schizofrenii; padaczka z częstymi napadami i stanami pomrocznymi; stany zejściowe otępienia z utratą krytycznego stosunku do swojej choroby itp.

3. KIZ zaliczają do I grupy inwalidów również osoby, które mimo trwałego i ciężkiego upośledzenia sprawności ustroju i potrzeby stałej opieki innej osoby mogą być przysposobione do niektórych rodzajów zajęć w specjalnie przystosowanych warunkach.

Przykładami chorób, przy których wymagana jest stała opieka innej osoby, a mimo to inwalidzi zaliczani do I grupy mogą wykonywać niektóre zajęcia, mogą być: trwałe porażenia kończyn dolnych; kikuty obu kończyn górnych (brak wszystkich palców i wyższe ubytki poamputacyjne); kikuty obu kości udowych na wysokości górnej trzeciej części; kikuty (i porażenia) jednostronnych kończyn; całkowita ślepota itp.

Inwalidzi I grupy mogą np. wykonywać takie zajęcia, jak: praca niewidomych w specjalnie dla nich przystosowanych oddziałach fabrycznych i spółdzielniach inwalidzkich, praca inwalidów bez obydwu kończyn górnych w charakterze megafonistów lub informatorów na dworcach kolejowych, praca chałupnicza inwalidów nie mogących samodzielnie się poruszać itp.

§ 3. Przez stałą opiekę, o której mowa w § 2, należy rozumieć następujące rodzaje pomocy, świadczone inwalidzie za strony, innej osoby:

1) pomoc przy zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych, jak: mycie, ubieranie, zaopatrywanie w żywność - przygotowywanie posiłków i przyjmowanie pokarmów, pomoc przy wykonywaniu czynności fizjologicznych;

2) pomoc w poruszaniu się poza domem;

3) pielęgnację obłożnie chorych, przebywających w domu;

4) nadzór nad osobami psychicznie chorymi, które nie mogą być umieszczone w zakładach leczniczych i wymagają opieki innej osoby ze względu na bezpieczeństwo osobiste albo bezpieczeństwo otoczenia.

§ 4. Potrzeba stałej opieki innej osoby w stanach zaostrzenia przewlekłych chorób lub powikłań wad cielesnych (kalectw), trwających przez okres do trzech miesięcy, nie stanowi podstawy zaliczenia do I grupy inwalidów.

§ 5. Osoby niewidome uważa się za wymagające stałej opieki innej osoby.