Zasady zaliczania do jednej z grup inwalidów.
M.P.1955.127.1639
Akt utracił mocINSTRUKCJA
MINISTRA PRACY I OPIEKI SPOŁECZNEJ
z dnia 15 grudnia 1955 r.
w sprawie zasad zaliczania do jednej z grup inwalidów.
Zasady ogólne.
Zasady ogólne.
Ustalenie właściwych wskazań i przeciwwskazań do zatrudnienia, określenie właściwych warunków pracy w zależności od stanu zdrowia inwalidy i ich realizacja przez zakład pracy umożliwi inwalidom nie tylko III grupy, ale również części inwalidów II, a nawet I grupy podjęcie pracy bez szkody, a nierzadko z korzyścią dla ich zdrowia. W oparciu o powyższe zasady fakt pozostawania w zatrudnieniu nie stanowi przeszkody do zaliczenia pracownika do jednej z grup inwalidów.
Przy każdorazowym badaniu, niezależnie od rodzaju choroby lub kalectwa, przeprowadza się badanie stanu narządów wewnętrznych, układu nerwowego, narządu ruchu oraz innych narządów i układów.
Zasady zaliczania do jednej z grup inwalidów.
Zasady zaliczania do jednej z grup inwalidów.
I grupa inwalidów.
I grupa inwalidów.
Przykładami chorób powodujących całkowitą i trwałą utratę zdolności do pracy, przy których wymagana jest stała opieka innej osoby, mogą być: gruźlica płuc o ciężkim postępującym przebiegu w stadium niewyrównania; nie poddające się leczeniu nowotwory złośliwe; schorzenia układu sercowo-naczyniowego z niewydolnością krążenia III stopnia (niewydolność cięższego stopnia - z dusznością spoczynkową); choroby mózgu z porażeniem lub niedowładem 3 - 4 kończyn z afazją ruchową i czuciową; choroby i uszkodzenia rdzenia kręgowego z porażeniem nóg, z zaburzeniem czynności narządów miednicy; wielonerwowe zapalenia z trwałym porażeniem kończyn; ciężkie przewlekłe zespoły katatoniczne i paranoidalne przy schizofrenii; padaczka z częstymi napadami i stanami pomrocznymi; stany zejściowe otępienia z utratą krytycznego stosunku do swojej choroby itp.
Przykładami chorób, przy których wymagana jest stała opieka innej osoby, a mimo to inwalidzi zaliczani do I grupy mogą wykonywać niektóre zajęcia, mogą być: trwałe porażenia kończyn dolnych; kikuty obu kończyn górnych (brak wszystkich palców i wyższe ubytki poamputacyjne); kikuty obu kości udowych na wysokości górnej trzeciej części; kikuty (i porażenia) jednostronnych kończyn; całkowita ślepota itp.
Inwalidzi I grupy mogą np. wykonywać takie zajęcia, jak: praca niewidomych w specjalnie dla nich przystosowanych oddziałach fabrycznych i spółdzielniach inwalidzkich, praca inwalidów bez obydwu kończyn górnych w charakterze megafonistów lub informatorów na dworcach kolejowych, praca chałupnicza inwalidów nie mogących samodzielnie się poruszać itp.
II grupa inwalidów.
II grupa inwalidów.
Przykładami chorób powodujących całkowitą i trwałą utratę zdolności do pracy, przy których nie zachodzi potrzeba stałej opieki, mogą być: choroby zastawek serca lub mięśnia sercowego z objawami niewydolności układu krążenia II-III stopnia; choroba nadciśnieniowa w drugim okresie ze skłonnością do częstych przełomów skurczowych lub niewydolnością wieńcową II stopnia; postać postępującej włóknisto-jamistej gruźlicy płuc z objawami zatrucia; marskość płuc z niewydolnością układu sercowo-płucnego; ciężka postać miażdżycy naczyń mózgowych z objawami otępienia psychicznego; pourazowe uszkodzenia mózgu; choroby naczyniowe, zakaźne i inne mózgu z zaburzeniami przedsionkowymi, wzrokowymi i ruchowymi; choroby lub następstwa uszkodzeń rdzenia kręgowego bądź nerwów obwodowych z wyraźnym naruszeniem sprawności ruchowej kończyn, z zespołem bólowym itp.
Przykładami chorób lub wad cielesnych (kalectw) kwalifikujących do tej grupy inwalidów mogą być: kikuty obu podudzi; kikut nadgarstka lub przedramienia i kikut podudzia; kikut kości udowej i znacznego stopnia upośledzenia sprawności ruchowej i statycznej drugiej kończyny dolnej; wyłuszczenie w stawie biodrowym lub krótki kikut kości udowej przy niemożności protezowania; obniżenie ostrości wzroku obu oczu od 0,04 do 0,08 (z korekcją) jako rezultat zmian chorobowych; padaczka z częstymi napadami; kurczowy niedowład obu kończyn dolnych ze znacznym utrudnieniem chodzenia; znaczne zmiany osobowości przy schizofrenii i zespoły urojeniowe w stadium niewyrównania itp.
Inwalidzi II grupy mogą wykonywać takie zajęcia, jak: praca zegarmistrza, radiomechanika, precyzyjnego mechanika w spółdzielni pracy - inwalidzi po amputacji obu podudzi; praca kontysty w małym przedsiębiorstwie - inwalidzi po wycięciu jednego płuca; praca rymarza w spółdzielni pracy - inwalidzi po amputacji jednej kończyny dolnej, przy niedowładzie jednej kończyny górnej i ślepocie jednego oka itp.
III grupa inwalidów.
III grupa inwalidów.
Przy zarobkach do 411 zł miesięcznie nie jest konieczne obniżenie zarobków.
Przykładami wad cielesnych (kalectw), przy których KIZ zaliczają do III grupy inwalidów niezależnie od wysokości zarobków i wykonywanej pracy, mogą być:
Przykłady:
Niewykwalifikowany robotnik, który z powodu średnio ciężkiej postaci choroby wrzodowej podejmuje pracę szatniarza, portiera, windziarza itp.
Wdowa po pracowniku, nie posiadająca żadnych kwalifikacji zawodowych, która z powodu przewlekłej choroby układu krążenia lub oddychania może wykonywać tylko pracę w pozycji siedzącej, np. w spółdzielni inwalidzkiej.
Pracownik państwowego gospodarstwa rolnego, który w wyniku choroby lub kalectwa może wykonywać tylko pewne ograniczone rodzaje prac rolnych, wymagających niewielkiego wysiłku fizycznego (np. pielenie, karmienie drobiu itp.).
Prządka, która w niedostatecznym stopniu przyswoiła sobie umiejętność wykonywania swojego zawodu, zmuszona jest, z powodu niewydolności sercowo-płucnej, przyjąć lekką ręczną pracę w spółdzielni pracy.
Przepisy końcowe.
Przepisy końcowe.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »