§ 8. - Zasady wynagradzania pracowników zatrudnionych w centralnych laboratoriach.

Monitor Polski

M.P.1956.48.559

Akt utracił moc

Wersja od: 1 czerwca 1956 r.

§  8.

1. Pracownicy techniczni są pracownikami o nienormowanym czasie pracy i nie mogą być wynagradzani za pracę wykonywaną poza normalnymi godzinami pracy.

2. Robotnicy są pracownikami o normowanym czasie pracy i mają prawo do dodatku za pracę w godzinach przekraczających tygodniowy wymiar czasu pracy, określony w ustawie z dnia 18 grudnia 1919 r. o czasie pracy w przemyśle i handlu (Dz. U. z 1933 r. Nr 94, poz. 734 z późniejszymi zmianami). Dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych wypłaca się według art. 16 powołanej ustawy. Ilość godzin nadliczbowych na 1 robotnika nie może przekraczać 120 godzin w stosunku rocznym.

3. Za dyżury niezbędne do wykonania prac badawczych, a trwające nieprzerwanie co najmniej 4 godziny poza czasem normalnej pracy, pracownicy techniczni otrzymują wynagrodzenie dodatkowe w wysokości jednej stosiedemdziesiątejpiątej części otrzymywanego miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego za każdą godzinę dyżurów.

4. Robotnicy zatrudnieni w centralnych laboratoriach mają prawo do urlopów wypoczynkowych zgodnie z przepisami ustawy z dnia 16 maja 1922 r. o urlopach dla pracowników zatrudnionych w przemyśle i handlu (Dz. U. z 1949 r. Nr 17, poz. 365 z późniejszymi zmianami). Robotnicy, którzy przed wejściem w życie niniejszej uchwały korzystali z dłuższego wymiaru urlopu wypoczynkowego, zachowują dotychczasowe uprawnienia w zakresie urlopu wypoczynkowego na okres pracy w danym centralnym laboratorium.