Zasady udzielania zasiłków połogowych pracującym żonom pracowników odbywających kadrową służbę wojskową.
Monitor Polski
M.P.1953.A-48.554
Akt utracił moc Wersja od: 21 maja 1953 r.
OKÓLNIK
MINISTRA PRACY I OPIEKI SPOŁECZNEJ
z dnia 11 maja 1953 r.
w sprawie zasad udzielania zasiłków połogowych pracującym żonom pracowników odbywających kadrową służbę wojskową.
Powołanie do odbycia służby wojskowej pracownika, utrzymującego rodzinę z wynagrodzenia za pracę, może spowodować konieczność objęcia pracy zarobkowej przez jego żonę. Jeżeli będzie miał miejsce zbieg okoliczności, że żona podejmująca pracę jest w ciąży i do dnia porodu nie zdąży przepracować 4 miesięcy, nie nabywa ona prawa do zasiłku połogowego.
Zarówno z intencji przepisów o ochronie pracy kobiet jak i z intencji dekretu z dnia 6 września 1951 r. o szczególnych uprawnieniach i ulgach dla żołnierzy kadrowej służby wojskowej i ich rodzin (Dz. U. Nr 46, poz. 339) należy wyciągnąć wniosek, że pozbawienie kobiety w takim przypadku zasiłku połogowego byłoby społecznie nie uzasadnione.
W związku z tym wyjaśnia się, że żonom pracowników powołanych do odbycia kadrowej służby wojskowej, które do dnia porodu nie przepracowały 4 miesięcy, należy wypłacać zasiłki połogowe przewidziane w ustawie o ubezpieczeniu społecznym, jeżeli zostanie stwierdzone: