Zasady tworzenia w roku 1958 funduszu na nagrody i świadczenia oraz na budownictwo mieszkaniowe dla pracowników państwowych ośrodków maszynowych oraz zakładów mechanizacji rolnictwa, podległych radom narodowym.

Monitor Polski

M.P.1958.70.408

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1958 r.

UCHWAŁA NR 332
RADY MINISTRÓW
z dnia 1 września 1958 r.
w sprawie zasad tworzenia w roku 1958 funduszu na nagrody i świadczenia oraz na budownictwo mieszkaniowe dla pracowników państwowych ośrodków maszynowych oraz zakładów mechanizacji rolnictwa, podległych radom narodowym.

Uchwała dotyczy:
1)
państwowych ośrodków maszynowych oraz
2)
zakładów mechanizacji rolnictwa - podległych i nadzorowanych przez rady narodowe, zwanych dalej "przedsiębiorstwami".
1.
Przedsiębiorstwa wymienione w § 1 przeznaczają na fundusz na nagrody i świadczenia oraz na budownictwo mieszkaniowe w roku 1958 kwoty odpowiadające 2% planowanego na rok 1958 osobowego funduszu płac.
2.
Wydatki na cele, o których mowa w ust. 1, zalicza się do kosztów przedsiębiorstwa.
Poza kwotami, o których mowa w § 2, na fundusz nagród i świadczeń oraz na budownictwo mieszkaniowe przeznacza się dodatkowo:
1)
w państwowych ośrodkach maszynowych:
a)
50% kwoty osiągniętej rzeczywistej poprawy wyników w roku 1958 w porównaniu z rokiem 1957 na usługach warsztatowych,
b)
50% zysku wygospodarowanego w roku 1958 na produkcji ubocznej;
2)
w zakładach mechanizacji rolnictwa - 50% ponadplanowanego zysku, uzyskanego w roku 1958.
Zezwolenia na tworzenie funduszu na nagrody i świadczenia oraz na budownictwo mieszkaniowe udziela jednostka nadrzędna przedsiębiorstwa - po stwierdzeniu na podstawie sprawozdań z wykonania planu i kwartalnych sprawozdań finansowych, że przedsiębiorstwo osiąga w swej działalności gospodarczej dodatnie wyniki ekonomiczne, a przede wszystkim:
1)
wykonało plan wartości usług,
2)
wykonało zadania w zakresie prac eksploatacyjnych (dotyczy tylko państwowych ośrodków maszynowych),
3)
nie pogorszyło planowanych zadań w zakresie akumulacji.
1.
Przy obliczaniu funduszu, o którym mowa w § 3, dokonuje się odpowiednich korekt o sumy wynikające z wprowadzonych w stosunku do planu na 1958 rok zmian w zakresie taryf usług i cen sprzedanych wyrobów, jak również zmian w zakresie wysokości marż, stawek płac, składek na ubezpieczenia państwowe i społeczne, stawek podatkowych, stopy procentowej oraz zasad norm amortyzacji.
2.
Ponadto dokonuje się odpowiednich korekt w przypadku, jeżeli osiągnięte wyniki są rezultatem naruszenia wiążących przedsiębiorstwo zadań ustalonych przez jednostkę, nadrzędną lub w umowie z odbiorcą, pogarszania jakości usług lub produkcji w stosunku do obowiązujących norm lub standardów, niewykonywania remontów budynków, maszyn i urządzeń, nieuzasadnionego obniżania nakładów na bezpieczeństwo i higienę pracy, nieamortyzowania środków trwałych, bądź rezultatem innej działalności, której celem jest osiąganie wyników drogą działania podejmowanego ze szkodą dla interesu społecznego.
Odpisów na fundusz na nagrody i świadczenia oraz na budownictwo dokonuje się:
1)
co kwartał na podstawie wyników kwartalnych - w wysokości 2% planowanego na dany okres osobowego funduszu płac,
2)
dodatkowych, o których mowa w § 3, raz na rok - na podstawie wyników rocznych.
Łączna kwota wypłat na nagrody i świadczenia oraz na zaspokojenie innych potrzeb pracowników (poza wydatkami na budownictwo mieszkaniowe dla pracowników oraz inne inwestycje socjalne służące potrzebom załogi) nie może przekraczać 8,5% osobowego funduszu płac wykonanego przez przedsiębiorstwo w roku 1958.
W przypadku niespełnienia przez przedsiębiorstwo niektórych warunków, przewidzianych w § 4, prezydium właściwej wojewódzkiej rady narodowej może wyjątkowo zezwolić na utworzenie przez przedsiębiorstwo funduszu na nagrody w wysokości nie przekraczającej 0,8% planowanego funduszu płac danego przedsiębiorstwa. Wydatki te zalicza się do kosztów przedsiębiorstwa.
Minister Rolnictwa wyda w porozumieniu z Zarządem Głównym Związku Zawodowego Pracowników Rolnych PRL szczegółowe przepisy regulujące tryb wykonania niniejszej uchwały.
Wykonanie uchwały porucza się Ministrowi Rolnictwa oraz prezydiom wojewódzkich rad narodowych.
Traci moc uchwała nr 257 Prezydium Rządu z dnia 2 kwietnia 1955 r. w sprawie utworzenia funduszu zakładowego w państwowych ośrodkach maszynowych (Monitor Polski Nr 34, poz. 323).
Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1958 r.