Zasady pokrywania potrzeb w dziedzinie zaopatrzenia materiałowego jednostek świadczących usługi dla ludności.

Monitor Polski

M.P.1961.2.14

Akt utracił moc

Wersja od: 13 stycznia 1961 r.

ZARZĄDZENIE

PRZEWODNICZĄCEGO KOMISJI PLANOWANIA PRZY RADZIE MINISTRÓW

z dnia 29 grudnia 1960 r.

w sprawie zasad pokrywania potrzeb w dziedzinie zaopatrzenia materiałowego jednostek świadczących usługi dla ludności.

Na podstawie § 22 uchwały nr 194 Rady Ministrów z dnia 9 czerwca 1960 r. w sprawie rozwoju usług dla ludności w latach 1961-1965 (Monitor Polski Nr 55, poz. 262) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Zarządzenie określa zasady zaopatrzenia materiałowego na cele świadczenia usług dla ludności następujących jednostek:

A. koordynowanych przez Komitet Drobnej Wytwórczości

1) państwowych przedsiębiorstw przemysłu terenowego,

2) organizacji spółdzielczych, których działalność jest koordynowana przez prezydia rad narodowych,

3) zakładów organizacji społecznych prowadzących działalność usługową na podstawie zezwoleń udzielanych przez Ministra Finansów;

B. zakładów prowadzonych przez indywidualnych rzemieślników;

C. zakładów usługowych innych drobnych wytwórców prywatnych;

- zwanych dalej "zakładami usługowymi".

2. Zasady zaopatrzenia materiałowego zakładów świadczących usługi dla ludności nie objętych ust. 1 określą w miarę potrzeby właściwi ministrowie w porozumieniu z Przewodniczącym Komitetu Drobnej Wytwórczości.

§  2.

1. Na pokrycie niezbędnych potrzeb materiałowych dla świadczenia usług dla ludności zakłady usługowe otrzymują materiały rozdzielane - jeżeli Komitet Drobnej Wytwórczości, Centralny Związek Spółdzielczości Pracy i prezydia wojewódzkich rad narodowych występują w planach rozdziału tych materiałów jako główni imienni odbiorcy - w ramach ustalonych dla tych głównych imiennych odbiorców rocznych przydziałów.

2. W celu wykonania ust. 1 Komitet Drobnej Wytwórczości, Centralny Związek Spółdzielczości Pracy i prezydia wojewódzkich rad narodowych wyodrębniają w planach zaopatrzenia i rozdzielnikach ilości materiałów przeznaczonych na cele świadczenia usług dla ludności.

3. Jednostki wymienione w ust. 2, dokonując wyodrębnienia ilości materiałów przeznaczonych na cele świadczenia usług dla ludności, biorą pod uwagę możliwości maksymalnego wykorzystania przez zakłady usługowe surowców i materiałów nie rozdzielanych pochodzących ze źródeł miejscowych, surowców wtórnych, jak również materiałów pochodzących z upłynnienia nadwyżek zapasów jednostek gospodarki uspołecznionej.

§ 3. Wysokość potrzeb materiałowych na cele świadczenia usług dla ludności określa się na podstawie przeanalizowanego zużycia surowców i materiałów okresów ubiegłych oraz planowanego wzrostu usług na rok następny.

§ 4. Właściwi ministrowie zabezpieczą pełną realizację przydziałów materiałów przeznaczonych na cele świadczenia usług dla ludności, ustalonych w planach rozdziału, pod względem ilościowym i asortymentowym.

§  5.

1. Zakłady usługowe zaopatrują się w materiały rozdzielane, w odniesieniu do których Komitet Drobnej Wytwórczości, Centralny Związek Spółdzielczości Pracy i prezydia wojewódzkich rad narodowych nie występują w planach rozdziału jako główni imienni odbiorcy, oraz w materiały nie rozdzielane - na podstawie zamówień składanych w terenowych jednostkach zbytu lub w innych jednostkach, które sprzedają te artykuły.

2. Właściwe terenowe jednostki zbytu zaopatrują zakłady świadczące usługi dla ludności w surowce i materiały w ramach ilości przewidzianych dla drobnych odbiorców pozarynkowych w wysokości uzgodnionej z prezydiami wojewódzkich rad narodowych.

§ 6. Zakłady usługowe nie mogą bez zgody jednostki dokonującej przydziału zużywać na inne cele uzyskanych materiałów rozdzielanych na cele świadczenia usług dla ludności.

§ 7. Przepisy dotyczące prezydiów wojewódzkich rad narodowych stosuje się odpowiednio do Prezydiów Rad Narodowych m. st. Warszawy oraz m. Łodzi, Krakowa, Wrocławia i Poznania.