§ 5. - Zasady podejmowania pracy przez obywateli polskich za granicą u pracodawców zagranicznych.

Monitor Polski

M.P.1984.23.157

Akt utracił moc

Wersja od: 28 listopada 1985 r.

§  5.

1. Kandydata do pracy za granicą zgłasza jednostce kierującej zatrudniający go zakład pracy, biorąc pod uwagę jego kwalifikacje zawodowe, znajomość właściwego języka obcego oraz stan zdrowia i postawę etyczno-moralną kandydata.

2. Zgłoszenie kandydata jest uzależnione od przedstawienia przez zakład pracy pozytywnej opinii właściwego terenowego organu administracji państwowej o właściwości szczególnej stopnia wojewódzkiego, wykonującego pośrednictwo pracy, organu założycielskiego bądź organu sprawującego nadzór nad zakładem pracy.

3. Kandydat na wyjazd do pracy za granicą powinien przepracować w zakładzie pracy zgłaszającym go jednostce kierującej okres co najmniej pięciu lat.

4. 2 Minister Pracy, Płac i Spraw Socjalnych - na wniosek organu założycielskiego lub organu sprawującego nadzór nad zakładem pracy - może w wyjątkowych wypadkach wyrazić zgodę na odstąpienie od stosowania wobec kandydata warunku określonego w ust. 3.

5. Jednostka kierująca może skierować do pracy za granicą kandydata, jeżeli ma on zawartą z pracodawcą zagranicznym umowę o pracę oraz zawrze odrębną umowę z jednostką kierującą, określającą wzajemne prawa i obowiązki kandydata i jednostki, związane ze skierowaniem kandydata do pracy za granicą.

6. Umowa zawarta między obywatelem polskim a jednostką kierującą na warunkach określonych przez Ministra Handlu Zagranicznego powinna określać w szczególności: rodzaj pracy za granicą, termin jej rozpoczęcia i zakończenia, wysokość ryczałtu pieniężnego w złotych wypłacanego obywatelowi polskiemu przez jednostkę kierującą oraz wysokość i tryb przekazywania przez osobę kierowaną do pracy za granicą wpłat w walucie obcej na konto jednostki kierującej - na pokrycie ponoszonych przez nią kosztów świadczeń socjalnych oraz innych kosztów z tytułu tego zatrudnienia.

7. 3 Jednostka kierująca nie może skierować do pracy za granicą kandydata, którego praca świadczona na rzecz pracodawcy zagranicznego ma polegać na wykonywaniu czynności akwizycyjno-handlowych i przedstawicielskich na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

8. 4 Jednostka kierująca może skierować do pracy za granicą również osobę pobierającą emeryturę lub rentę. Osoby te przedstawiają wnioski w sprawie skierowania do pracy za granicą u pracodawcy zagranicznego bezpośrednio jednostce kierującej.

9. 5 Jednostka kierująca może zawrzeć umowę, o której mowa w ust. 5 i 6, ze współmałżonkiem obywatela polskiego skierowanego przez nią do pracy za granicą u pracodawcy zagranicznego. Wobec współmałżonków mogą być stosowane odstępstwa od przepisów określonych w ust. 1-3; nie dotyczy to jednak warunku wykazania właściwej postawy etyczno-moralnej.

² § 5 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 2 uchwały nr 170 z dnia 28 października 1985 r. (M.P.85.35.232) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 28 listopada 1985 r.

³ § 5 ust. 7 dodany przez § 1 pkt 3 uchwały nr 170 z dnia 28 października 1985 r. (M.P.85.35.232) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 28 listopada 1985 r.

⁴ § 5 ust. 8 dodany przez § 1 pkt 3 uchwały nr 170 z dnia 28 października 1985 r. (M.P.85.35.232) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 28 listopada 1985 r.

⁵ § 5 ust. 9 dodany przez § 1 pkt 3 uchwały nr 170 z dnia 28 października 1985 r. (M.P.85.35.232) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 28 listopada 1985 r.