Zasady odprowadzania przeznaczonej na finansowanie inwestycji części amortyzacji środków trwałych przedsiębiorstw państwowych działających na zasadach rozrachunku gospodarczego.

Monitor Polski

M.P.1953.A-114.1488

Akt utracił moc
Wersja od: 24 grudnia 1953 r.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA FINANSÓW
z dnia 3 grudnia 1953 r.
w sprawie zasad odprowadzania przeznaczonej na finansowanie inwestycji części amortyzacji środków trwałych przedsiębiorstw państwowych działających na zasadach rozrachunku gospodarczego.

Na podstawie § 1 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 kwietnia 1950 r. w sprawie zakresu działania Ministra Finansów i zmiany zakresu działania Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego (Dz. U. z 1950 r. Nr 22, poz. 188 oraz z 1951 r. Nr 25, poz. 185) zarządza się, co następuje:
Ilekroć w zarządzeniu jest mowa:
1)
o centralnym zarządzie, należy przez to rozumieć:
a)
centralny zarząd lub jednostkę równorzędną,
b)
podległe bezpośrednio naczelnemu organowi administracji państwowej przedsiębiorstwo wielozakładowe, którego zakłady działają według zasad pełnego wewnętrznego rozrachunku gospodarczego,
c)
naczelny organ administracji państwowej lub urząd równorzędny sprawujący funkcje centralnego zarządu (dokonywający rozliczeń z budżetem centralnym za podległe przedsiębiorstwa);
2)
o zarządzie terenowym, należy przez to rozumieć wojewódzki zarząd przedsiębiorstw terenowych w zakresie jego funkcji wykonywanych w stosunku do przedsiębiorstw rozliczających się z jednostkowym budżetem wojewódzkim;
3)
o przedsiębiorstwach, należy przez to rozumieć również zakłady działające na zasadach pełnego wewnętrznego rozrachunku gospodarczego oraz jednostki utrzymywane z narzutu na koszty własne podległych przedsiębiorstw;
4)
o amortyzacji, należy przez to rozumieć część funduszu amortyzacyjnego przeznaczoną na finansowanie inwestycji;
5)
o amortyzacji indywidualnej, należy przez to rozumieć część lub całość amortyzacji przedsiębiorstw, przeznaczoną stosownie do planu sfinansowania inwestycji na ich własne inwestycje;
6)
o nadwyżkach amortyzacji przedsiębiorstw, należy przez to rozumieć część lub całość amortyzacji przedsiębiorstw nie przeznaczoną stosownie do planu sfinansowania inwestycji (bilansu dochodów i wydatków) na finansowanie ich własnych inwestycji;
7)
o nadwyżkach amortyzacji scentralizowanej, należy przez to rozumieć:
a)
w zakresie przedsiębiorstw rozliczających się z budżetem centralnym - część lub całość amortyzacji akumulowanej na rachunku scentralizowanej amortyzacji centralnego zarządu, niepotrzebną stosownie do danego zbiorczego planu sfinansowania inwestycji (zbiorczego bilansu dochodów i wydatków) na finansowanie inwestycji objętych nim przedsiębiorstw,
b)
w zakresie przedsiębiorstw rozliczających się z budżetami terenowymi - część lub całość amortyzacji akumulowanej na rachunku scentralizowanej amortyzacji terenowego zarządu, niepotrzebną stosownie do - dotyczącego przedsiębiorstw rozliczających się z jednostkowym budżetem wojewódzkim - zbiorczego planu sfinansowania inwestycji (zbiorczego bilansu dochodów i wydatków) na finansowanie inwestycji objętych nim przedsiębiorstw.
1.
W jednostkowych planach sfinansowania inwestycji należy amortyzację przedsiębiorstw przeznaczyć w pierwszym rzędzie na finansowanie ich własnych inwestycji.
2.
Centralne zarządy są jednak upoważnione do centralizowania - według własnego uznania - całości amortyzacji zarówno przedsiębiorstw objętych jak i nie objętych planami sfinansowania inwestycji. Terenowe zarządy są na tych samych warunkach upoważnione do centralizowania całości amortyzacji przedsiębiorstw rozliczających się z jednostkowym budżetem wojewódzkim.
3.
W przypadku powzięcia decyzji w myśl ust. 2, centralny (terenowy) zarząd przy sporządzaniu i zatwierdzaniu jednostkowych planów sfinansowania inwestycji ustala w tych planach obowiązek odprowadzenia przez inwestorów całości ich amortyzacji na rachunek jednostki nadrzędnej. W tym przypadku w jednostkowych planach sfinansowania inwestycji pokrycie zapotrzebowania nie może być zaplanowane w żadnym przypadku z amortyzacji własnej (indywidualnej), a na pokrycie niedoborów środków inwestycyjnych inwestorów powinna być przeznaczona w pierwszym rzędzie całość amortyzacji wszystkich przedsiębiorstw objętych danym zbiorczym bilansem dochodów i wydatków.
1.
Nadwyżki amortyzacji przedsiębiorstw podległych centralnym zarządom będą odprowadzane na rachunki scentralizowanej amortyzacji tych zarządów.
2.
Nadwyżki amortyzacji przedsiębiorstw podległych zarządom terenowym, a rozliczających się z jednostkowym budżetem wojewódzkim, będą odprowadzane na rachunki scentralizowanej amortyzacji tych zarządów.
3.
Nadwyżki amortyzacji scentralizowanej będą odprowadzane na dochód właściwych budżetów.
Jeżeli centralny zarząd obejmuje kilka grup przedsiębiorstw, dla których to grup sporządza się oddzielne bilanse zbiorcze:
1)
scentralizowanie amortyzacji, o którym mowa w § 2 ust. 2 i 3, jest dokonywane w obrębie poszczególnych grup przedsiębiorstw;
2)
nadwyżki amortyzacji przedsiębiorstw (§ 3) będą odprowadzane na rachunek scentralizowanej amortyzacji dotyczący danej grupy przedsiębiorstw;
3)
rachunki amortyzacji scentralizowanej będą w bankach specjalnych prowadzone odrębnie dla każdej grupy przedsiębiorstw.
W przypadku zaliczenia do oddzielnej grupy (§ 4) tylko jednego przedsiębiorstwa przepisy § 2 ust. 2 i 3 oraz §§ 3 i 4 nie mają zastosowania. Przedsiębiorstwo takie odprowadzać będzie nadwyżkę swej amortyzacji na dochód budżetu.
Oprócz nadwyżek amortyzacji przedsiębiorstw określonych w § 5 na dochód właściwych budżetów będą odprowadzane nadwyżki amortyzacji następujących przedsiębiorstw:
1)
przedsiębiorstw jednozakładowych lub przedsiębiorstw wielozakładowych, których zakłady nie działają według zasad pełnego wewnętrznego rozrachunku gospodarczego, a podległych bezpośrednio naczelnym organom administracji państwowej (urzędom równorzędnym);
2)
przedsiębiorstw rozliczających się z budżetami terenowymi, z wyjątkiem przedsiębiorstw podporządkowanych zarządom terenowym i rozliczających się z jednostkowym budżetem wojewódzkim.
Odrębne przepisy określą tryb akumulacji oraz rozliczeń amortyzacji indywidualnej i scentralizowanej, tryb dokonywania przelewów amortyzacji scentralizowanej na rachunki inwestorów bezpośrednich oraz tryb odprowadzania i rozliczania przeznaczonych na dochód budżetu nadwyżek amortyzacji przedsiębiorstw i nadwyżek amortyzacji scentralizowanej.
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1954 r., z tym że ustalone w nim zasady należy uwzględnić przy zatwierdzaniu limitów finansowania inwestycji scentralizowanych na I kwartał 1954 r.