Zasady i tryb wyłączania przedmiotów i innych praw majątkowych od zbycia i dzierżawy na podstawie ustawy z dnia 30 stycznia 1948 r. o zbywaniu i dzierżawie oraz o przekazywaniu na własność związków samorządu terytorialnego niektórych kategorii mienia państwowego (Dz. U. R. P. Nr. 10, poz 75).

Monitor Polski

M.P.1948.33.141

Akt utracił moc
Wersja od: 1 kwietnia 1948 r.

UCHWAŁA
RADY MINISTRÓW
z dnia 20 marca 1948 r.
w sprawie zasad i trybu wyłączania przedmiotów i innych praw majątkowych od zbycia i dzierżawy na podstawie ustawy z dnia 30 stycznia 1948 r. o zbywaniu i dzierżawie oraz o przekazywaniu na własność związków samorządu terytorialnego niektórych kategorii mienia państwowego (Dz. U. R. P. Nr. 10, poz. 75).

Na podstawie art. 7 ust. 4 i art. 8 ust. 6 ustawy z dnia 30 stycznia 1948 r. o zbywaniu i dzierżawie oraz o przekazywaniu na własność związków samorządu terytorialnego niektórych kategorii mienia państwowego (Dz. U. R. P. Nr. 10, poz. 75) Rada Ministrów postanawia:
1.
Ilekroć w uchwale niniejszej wymieniona jest ustawa bez bliższego określenia, należy rozumieć ustawę z dnia 30 stycznia 1948 r. o zbywaniu i dzierżawie oraz o przekazywaniu na własność związków samorządu terytorialnego niektórych kategorii mienia państwowego (Dz. U. R. P. Nr. 10, poz. 75). Ilekroć wymieniony jest przepis paragrafu, należy rozumieć odpowiedni przepis uchwały niniejszej.
2.
Za samorząd w rozumieniu uchwały niniejszej uważa się tylko samorząd terytorialny.
1.
Do składania wniosków o wyłączenie przedmiotów i innych praw majątkowych od zbycia lub dzierżawy na cele wskazane w art. 7 ust. 1 ustawy uprawnieni są: Prezes Rady Ministrów, zainteresowani Ministrowie, Prezes Centralnego Urzędu Planowania oraz naczelne władze partii politycznych, a na cele wskazane w art. 8 ust. 1 - zainteresowane związki samorządu terytorialnego.
2.
Wnioski o wyłączenie przedmiotów i innych praw majątkowych od zbycia lub dzierżawy zgłoszone okręgowym urzędom likwidacyjnym w myśl art. 7 i 8 ust. 5 ustawy urzędy te wraz ze swoją opinią przedstawiają Komisji wskazanej w § 3, w terminie 15 dni od dnia otrzymania.
1.
Do rozpatrywania wniosków określonych w § 2 powołuje się przy Centralnym Urzędzie Planowania Komisje do spraw wyłączania przedmiotów i innych praw majątkowych od zbycia lub dzierżawy.
2.
W skład Komisji wchodzą członkowie i ich zastępcy, delegowani po jednym przez Ministra Skarbu, Przemysłu i Handlu, Administracji Publicznej, Odbudowy, Obrony Narodowej, Rolnictwa i Reform Rolnych, Prezesa Centralnego Urzędu Planowania oraz Komisję Centralną Związków Zawodowych.
3.
Przy rozpatrywaniu wniosków, zgłoszonych przez Ministrów wyżej niewymienionych albo przez władze naczelne partii politycznych, jako członek zostanie dokooptowany przez Przewodniczącego Komisji przedstawiciel zainteresowanego Ministra lub partii politycznej oraz delegat dyrektora Państwowego Urzędu Repatriacyjnego, gdy przedmiotem rozstrzygnięcia będą sprawy związane z interesami repatriantów.
4.
Przy rozpatrywaniu wniosków, zgłoszonych przez związki samorządu terytorialnego (§2 pkt 1), w Komisji bierze udział jako członek przedstawiciel Kancelarii Rady Państwa.
5.
Przewodniczącego Komisji i jego zastępcę wyznacza Prezes Rady Ministrów na wniosek Ministra Skarbu, przedstawiony w porozumieniu z Prezesem Centralnego Urzędu Planowania.
6.
Wydatki Komisji pokrywane są z budżetu Centralnego Urzędu Planowania.
1.
Uchwały Komisji zapadają większością głosów w obecności co najmniej 5-ciu członków, w tym - przewodniczącego lub jego zastępcy; w razie równości głosów decyduje przewodniczący.
2.
Regulamin prac Komisji ustali Prezes Centralnego Urzędu Planowania w porozumieniu z Ministrami wymienionymi w § 3 ust. 2.
1.
Wyłączeniu od zbycia lub dzierżawy powinna podlegać jak najmniejsza ilość obiektów, istotnie niezbędna dla potrzeb wnioskodawców w szczególności:
1)
z budynków typu mieszkalnego i użytkowego:
a)
potrzebne do pomieszczenia państwowych i samorządowych władz, jednostek wojskowych, szkół, zakładów: naukowych, naukowo-badawczych, wychowawczych, oświatowych i opiekuńczych, oraz szpitali i innych zakładów użyteczności publicznej, tudzież partii politycznych i organizacji społecznych,
b)
przeznaczone na urządzenia socjalne i na osiedla dla pracowników państwowych i samorządowych,
c)
potrzebne do pomieszczeń biur przedsiębiorstw państwowych, samorządowych oraz ich organów nadzorczych;
2)
z placów budowlanych:
a)
potrzebne dla Skarbu Państwa, związków samorządu terytorialnego, przedsiębiorstw państwowych, samorządowych i użyteczności publicznej,
b)
potrzebne na ulice, place, zieleńce, parki, boiska sportowe, ogródki działkowe i inne cele użyteczności publicznej oraz na cele przebudowy działek wadliwie zabudowanych, na potrzeby miast i osiedli stosownie do planów zagospodarowania przestrzennego lub wytycznych do tych planów;
3)
z budowli przemysłowych:
a)
potrzebne dla celów wymienionych w pkt. 2 lit. a),
b)
nadające się do rozbudowy przemysłu państwowego lub użyteczności publicznej jak również szkolnictwa zawodowego;
4)
z przedsiębiorstw - te, które służą do zaspokojenia potrzeb produkcyjnych przedsiębiorstw wymienionych w art. 2 lit. a);
5)
z urządzeń pozostałych po przedsiębiorstwach - te, które są potrzebne do eksploatacji przedsiębiorstw państwowych, samorządowych i użyteczności publicznej oraz do użytku szkół.
2.
Za przeznaczone na cele użyteczności publicznej w rozumieniu uchwały niniejszej uważa się także przedmioty majątkowe, potrzebne do rozbudowy i przebudowy miast i osiedli.
1.
Przedmioty i inne prawa majątkowe, wyłączone od zbycia lub dzierżawy, które do dnia 31 grudnia 1949 r. nie będą wyzyskane na cele uzasadniające wyłączenie, winny być przekazane okręgowym urzędom likwidacyjnym do sprzedaży lub dzierżawy.
2.
Przepis ust. 1 nie stosuje się do przedmiotów i innych praw majątkowych, uznanych za niezbędne dla celów administracji lub gospodarki samorządowej, oraz do przedmiotów i innych praw majątkowych, przeznaczonych na cele przemysłowe lub osiedla dla pracowników przedsiębiorstw objętych planem gospodarczym.
Uchwała niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Monitorze Polskim.