§ 1. - Zasady i tryb rozliczania z budżetem centralnym przez państwowe i spółdzielcze przedsiębiorstwa handlowe różnic budżetowych z tytułu przeszacowania zapasów w wyniku zmiany cen towarów.

Monitor Polski

M.P.1967.34.162

Akt utracił moc

Wersja od: 28 czerwca 1967 r.

§  1.

1. Zarządzenie dotyczy rozliczeń z budżetem centralnym przez państwowe i spółdzielcze przedsiębiorstwa handlowe różnic budżetowych z tytułu przeszacowania zapasów w wyniku zmiany cen towarów, dokonywanej na podstawie uchwał Rady Ministrów (Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów), zarządzeń Państwowej Komisji Cen oraz zarządzeń Ministra Rolnictwa wydanych na podstawie zarządzenia nr 33 Prezesa Rady Ministrów z dnia 14 maja 1965 r. w sprawie przekazania Ministrowi Rolnictwa uprawnień do ustalania cen materiału siewnego (Monitor Polski Nr 26, poz. 129).

2. Dodatnie różnice budżetowe występują w wypadkach przeszacowania zapasów (remanentów) towarów w razie podwyżki cen, ujemne różnice budżetowe - w razie obniżki cen; różnicą budżetową jest wynik przeszacowania zapasów objętych zmianą cen (§ 6), z zastrzeżeniem ust. 3 i 4.

3. Podstawą przyjęcia do rozliczenia ujemnych różnic budżetowych z tytułu wymienionego w ust. 1 są wykazy uchwał i zarządzeń przesyłane przez Ministerstwo Finansów organom finansowym.

4. Rozliczeniu nie podlegają wyniki przeszacowania zapasów (remanentów) z tytułu:

1) obniżek cen finansowanych przez przedsiębiorstwa handlowe z funduszów na przeceny towarów i ryzyko handlowe lub z własnych środków obrotowych,

2) sezonowych zmian cen,

3) zmian cen towarów pochodzących ze źródeł nie uspołecznionych, z wyjątkiem nasion,

4) zmian cen towarów pochodzących ze źródeł uspołecznionych, jeżeli te same towary są również zakupywane od dostawców nie będących jednostkami gospodarki uspołecznionej (pkt 3),

5) zmian cen, nie przekraczające w danej jednostce rozliczającej 1.000 zł, a będące skutkiem jednego zarządzenia (uchwały) o zmianie cen,

6) zmian cen spowodowanych wyłącznie zmianą marż handlowych.

5. Przepisu ust. 4 pkt 4 nie stosuje się, jeżeli prowadzona ewidencja ilościowa, cechy zewnętrzne lub oznaczenie towaru pozwalają na wyodrębnienie remanentu pochodzącego ze źródeł uspołecznionych. W tym wypadku rozliczeniu nie podlega tylko część zapasów nabyta od jednostek gospodarki nie uspołecznionej.