Zasady i sposób przyznawania oraz wysokość nagród dla pracowników za ujawnianie w złomie przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych.

Monitor Polski

M.P.1954.A-46.646

Akt utracił moc
Wersja od: 1 lipca 1974 r.

ZARZĄDZENIE
MINISTRÓW: HUTNICTWA, HANDLU WEWNĘTRZNEGO, PRZEMYSŁU DROGOWEGO I RZEMIOSŁA ORAZ KOLEI
z dnia 30 listopada 1953 r.
w sprawie zasad i sposobu przyznawania oraz wysokości nagród dla pracowników za ujawnianie w złomie przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych. *

Na podstawie § 4 ust. 2 uchwały nr 982 Prezydium Rządu z dnia 15 listopada 1952 r. w sprawie eliminowania przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych ze złomu metali (Monitor Polski Nr A-100, poz. 1526) zarządza się, co następuje:
Za ujawnienie w złomie przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych przez pracowników jednostek gospodarki uspołecznionej zajmujących się w jakiejkolwiek formie zbiórką, skupem, przerobem, eksploatacją i wysyłką złomu wypłacane będą nagrody pieniężne.
1.
Zasady i sposób przyznawania oraz wysokość nagród określą regulaminy nagradzania, opracowane przez zakład pracy i zatwierdzone przez jednostką nadrzędną danego zakładu.
2.
Termin opracowania regulaminów, o których mowa w ust. 1, ustala się na dzień 15 czerwca 1954 r.
Wysokość nagród, o których mowa w § 1, nie może przekraczać:
1)
zł 3 za każdy przedmiot wybuchowy i niebezpieczny o dużych wymiarach, jak pociski artyleryjskie, bomby, naczynia zamknięte itp.,
2)
zł 4,50 za każdy przedmiot wybuchowy i niebezpieczny, który ze względu na wymiar i formę jest trudniej dostrzegalny i rozpoznawalny, jak miny, mniejsze pociski itp.,
3)
zł 6 za każdy przedmiot wybuchowy i niebezpieczny trudno rozpoznawalny, a mogący stanowić niebezpieczeństwo, jak miny nietypowe i inne przedmioty nietypowe,
4)
zł 0,10 za każdą łuskę artyleryjską, karabinową oraz pocisk karabinowy, o ile występują w skupiskach do 100 sztuk,
5)
zł 25 ryczałtem za wskazanie skupiska o zawartości ponad 100 sztuk przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych.
1.
Podstawą uprawniającą do przyznania nagrody jest protokół, sporządzony przez posiadacza złomu, stwierdzający ujawnienie przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych, zgodny z zapisem w ewidencji, o której mowa w § 4 ust. 1 uchwały nr 982 Prezydium Rządu z dnia 15 listopada 1952 r. w sprawie eliminowania przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych ze złomu metali (Monitor Polski Nr A-100, poz. 1526).
2.
Nagród nie przyznaje się w przypadku ujawnienia przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych przy odbiorze przesyłki przez organy kontrolne.
1.
Zakład, którego pracownicy ujawnili przedmioty wybuchowe i niebezpieczne w złomie, wypłaca nagrody ze swoich środków obrotowych, obciążając wysyłającego złom ich wysokością.
2.
Zakład wysyłający złom księguje kwoty, których został obciążony przez odbiorcę złomu z tytułu wypłacanych przez niego nagród, jako kary:
1)
zakład przemysłowy - w ciężar kosztów ogólnozakładowych (ogólnofabrycznych) nieprodukcyjnych,
2)
zakład handlowy - w ciężar konta "Straty i zyski".
3.
Odbiorca złomu, który dokonał odbioru złomu bez zachowania wymagań przewidzianych w § 8 ust. 1 i 3 uchwały powołanej w § 4, przez co nie ujawnił przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych przy odbiorze i nie jest w stanie wskazać zakładu wysyłającego złom, który mógłby obciążyć za wypłacone pracownikom nagrody, wypłaca nagrody z własnych środków obrotowych, księgując je jako karę za niedopatrzenie w ciężar kosztów ogólnozakładowych (ogólnofabrycznych) nieprodukcyjnych.
Tracą moc dotychczas wydane przepisy w sprawie przyznawania i wypłacania nagród za ujawnienie przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych w złomie.
Nadzór nad wykonaniem niniejszego zarządzenia powierza się resortowym pełnomocnikom do spraw surowców wtórnych żelaza i stali oraz metali nieżelaznych.
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
* Od dnia 1 lipca 1974 r. nin. zarządzenie obowiązuje ze zmianami wynikającymi z niepublikowanej uchwały nr 163 Rady Ministrów z dnia 6 lipca 1973 r. w sprawie nagród i premii wypłacanych poza planem funduszu płac oraz ze środków nie objętych funduszem płac w gospodarce uspołecznionej - zob. § 13 ust. 2 uchwały nr 92 Rady Ministrów z dnia 12 kwietnia 1974 r. w sprawie gospodarowania surowcami wtórnymi metali (M.P.74.17.104).