§ 7. - Zasady finansowania wynalazczości w jednostkach gospodarki uspołecznionej oraz kluby techniki i racjonalizacji.

Monitor Polski

M.P.1973.3.20

Akt utracił moc

Wersja od: 10 września 1979 r.

§  7.

1. Jednostki budżetowe, za zgodą jednostki nadrzędnej, mogą dysponować środkami specjalnymi przeznaczonymi na finansowanie wynalazczości.

2. Rachunek środków specjalnych (ust. 1) służy:

1) do gromadzenia dochodów:

a) o których mowa w § 5 ust. 5,

b) uzyskanych ze środków zgromadzonych na wypłatę wynagrodzeń twórcom projektów wynalazczych, pozostałych po dokonaniu tych wypłat (§ 2 ust. 4),

c) uzyskanych ze sprzedaży modeli i materiałów pozostałych po dokonaniu oceny projektów wynalazczych, zwrotu kosztów dokumentacji itp.;

2) do finansowania kosztów opracowania, oceny i realizacji projektów wynalazczych, w tym również zakupów środków trwałych, które zgodnie z odrębnymi przepisami mogą być dokonywane ze środków nieinwestycyjnych, kosztów rozwoju i popularyzacji wynalazczości oraz ochrony praw dotyczących projektów wynalazczych; z rachunku tego nie mogą być pokrywane koszty zaliczane do osobowego funduszu płac i inne koszty związane z utrzymaniem komórek wynalazczości, które są pokrywane z kredytów budżetowych, oraz koszty podlegające sfinansowaniu ze środków przeznaczonych na inwestycje i remonty lub z funduszu postępu techniczno-ekonomicznego.

3. Upoważnia się banki do przejściowego dokonywania wypłat z rachunku środków specjalnych (ust. 1) bez względu na stan środków na tym rachunku; wypłaty dokonane przez bank z tego tytułu, nie zrównoważone do końca roku dochodami zgromadzonymi na tym rachunku, będą zwracane przez Ministerstwo Finansów z kredytów budżetu centralnego. Bank nie pobiera odsetek od zadłużenia na tych rachunkach.