§ 2. - Zakaz podwyższania cen umownych towarów zaopatrzeniowych i inwestycyjnych, wytwarzanych przez jednostki gospodarki uspołecznionej.

Monitor Polski

M.P.1983.43.253

Akt utracił moc

Wersja od: 30 grudnia 1983 r.

§  2.

1. W razie zmiany po dniu 31 grudnia 1983 r. kosztów wytwarzania towarów zaopatrzeniowych i inwestycyjnych, o których mowa w § 1, z przyczyn niezależnych od ich producenta, spowodowanych podwyższeniem:

1) cen surowców, materiałów, półfabrykatów oraz wyrobów i części kooperacyjnych, wytwarzanych w kraju bądź importowanych,

2) stawek taryfowych przewozowych oraz energetycznych,

3) amortyzacji w wyniku zmiany stawek oraz przeceny majątku trwałego na dzień 31 grudnia 1983 r.,

4) stawek podatków (obciążających koszty),

5) składek na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych,

ceny tych towarów mogą być podwyższone nie więcej niż o kwotę odpowiadającą wzrostowi kosztów produkcji z wymienionych wyżej przyczyn.

2. Ceny towarów zaopatrzeniowych i inwestycyjnych mogą być podwyższone również w razie wprowadzenia lub podwyższenia podatku obrotowego.

3. Przez podwyższenie cen surowców, materiałów, półfabrykatów oraz wyrobów i części kooperacyjnych (ust. 1 pkt 1):

1) wytwarzanych w kraju - rozumie się podwyższenie cen (urzędowych, regulowanych lub umownych) stosowanych przez dotychczasowego sprzedawcę albo podwyższenie cen spowodowane zmianą sprzedawcy, jeżeli towar jest objęty obowiązkowym pośrednictwem jednostek obrotu,

2) importowanych - rozumie się podwyższenie ceny w stosunku do przeciętnej ceny płaconej w handlu zagranicznym w 1983 r.

4. Minister do Spraw Cen w szczególnie uzasadnionych wypadkach może wyrazić zgodę na podwyższenie ceny, nie więcej niż o 10%, stosowanej w dniu 31 grudnia 1983 r.