Wzmożenie walki ze spekulacją.

Monitor Polski

M.P.1981.20.188

Akt utracił moc

Wersja od: 26 sierpnia 1981 r.

UCHWAŁA Nr 156

RADY MINISTRÓW

z dnia 10 sierpnia 1981 r.

w sprawie wzmożenia walki ze spekulacją.

W celu ochrony interesów konsumentów, intensyfikacji i usprawnienia walki ze spekulacją i jej źródłami oraz organizowania i kontrolowania działalności antyspekulacyjnej - do czasu ustawowego uregulowania walki ze spekulacją - Rada Ministrów uchwala, co następuje:

§  1.

1. Tworzy się Krajową Nadzwyczajną Komisję do Walki ze Spekulacją oraz wojewódzkie nadzwyczajne komisje do walki ze spekulacją.

2. Krajowa Nadzwyczajna Komisja do Walki ze Spekulacją, zwana dalej "Komisją Krajową", jest koordynacyjnym i opiniodawczym organem Rady Ministrów.

3. W miastach i gminach określonych przez wojewodów mogą być również powoływane terenowe nadzwyczajne komisje do walki ze spekulacją.

4. Komisja Krajowa wytycza działalność wojewódzkich nadzwyczajnych komisji do walki ze spekulacją, zwanych dalej "komisjami wojewódzkimi", i terenowych nadzwyczajnych komisji do walki ze spekulacją, zwanych dalej "komisjami terenowymi", oraz kontroluje ich pracę.

§ 2. Do zadań Komisji Krajowej należy:

1) inspirowanie, koordynowanie i kontrolowanie działalności antyspekulacyjnej naczelnych i centralnych organów administracji państwowej,

2) organizowanie przedsięwzięć antyspekulacyjnych o zasięgu międzyresortowym lub międzywojewódzkim,

3) dokonywanie oceny stosowania przepisów w zakresie zwalczania działalności spekulacyjnej oraz przedstawianie w tych sprawach wniosków właściwym organom państwowym,

4) analizowanie przyczyn naruszania przepisów dotyczących cen, obrotu towarowego, magazynowania i transportu artykułów rynkowych,

5) ustalanie zasad i środków intensyfikacji działań kontrolnych, zmierzających do zwalczania zjawiska spekulacji oraz jego źródeł i przyczyn,

6) inicjowanie działań zapobiegających traktowaniu spekulacji jako podstawowego źródła egzystencji poszczególnych osób lub środowisk,

7) współdziałanie w zwalczaniu spekulacji i źródeł jej powstawania z organizacjami społecznymi, a w szczególności ze związkami zawodowymi, organizacjami kobiecymi, organizacjami konsumentów,

8) inne sprawy określone w przepisach szczególnych lub zlecone przez Prezesa Rady Ministrów.

§ 3. Do zadań komisji wojewódzkich oraz komisji terenowych należy realizowanie na terenie ich działania zadań wynikających z przepisów § 2, a w szczególności:

1) inspirowanie, organizowanie i kontrolowanie poczynań antyspekulacyjnych na terenie objętym zakresem działania komisji,

2) współdziałanie z komitetami kontroli społecznej, organami kontroli państwowej i społecznej,

3) opracowywanie i przedstawianie wojewodzie (prezydentowi, naczelnikowi) i innym organom oraz instytucjom wniosków dotyczących usuwania przyczyn i źródeł spekulacji oraz intensyfikacji i doskonalenia działalności profilaktycznej i kontrolnej w tym zakresie,

4) inicjowanie społecznej kontroli przestrzegania cen i innych działań zapobiegających spekulacji,

5) analizowanie i ocena działalności organów sprawujących kontrolę przestrzegania przepisów dotyczących cen i obrotu rynkowego, w tym także cen żywności w obrocie targowiskowym,

6) wykonywanie innych zadań wynikających z przepisów prawa oraz wytycznych Komisji Krajowej.

§  4.

1. Komisje współdziałają z organami prokuratury i innymi organami państwowymi zajmującymi się problemami zwalczania spekulacji.

2. Komisje organizują współdziałanie organów państwowych w zakresie kontroli przestrzegania przepisów antyspekulacyjnych.

3. Komisje współdziałają ze związkami zawodowymi i innymi organizacjami społecznymi w sprawach zwalczania spekulacji.

§  5.

1. Przewodniczący Komisji Krajowej przedstawia Radzie Ministrów okresowe sprawozdania z działalności Komisji oraz wnioski w sprawach zapobiegania i zwalczania spekulacji.

2. Przewodniczący Komisji Krajowej współdziała z Przewodniczącym Operacyjnego Sztabu Antykryzysowego oraz Przewodniczącym Komisji Koordynacyjnej do Spraw Umacniania Praworządności i Przestrzegania Porządku Publicznego.

3. Przewodniczący komisji wojewódzkich oraz komisji terenowych przedkładają właściwym prezydiom rad narodowych okresowe informacje o pracach komisji.

§  6.

1. W skład Komisji Krajowej wchodzą:

1) wiceprezes Rady Ministrów jako jej przewodniczący,

2) dwóch wiceprzewodniczących, w tym jeden stale urzędujący,

3) powołani przez Prezesa Rady Ministrów, na wniosek przewodniczącego Komisji, podsekretarze stanu w Ministerstwach: Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska, Finansów, Handlu Wewnętrznego i Usług, Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, Spraw Wewnętrznych, Sprawiedliwości, wiceprzewodniczący Państwowej Komisji Cen, Główny Inspektor Państwowej Inspekcji Handlowej.

2. Przewodniczący Komisji Krajowej może zapraszać do udziału w pracach Komisji przedstawicieli Najwyższej Izby Kontroli, Kancelarii Rady Państwa, Prokuratora Generalnego PRL jak i przedstawicieli poszczególnych resortów, właściwych centralnych związków spółdzielni, związków zawodowych i innych organów społecznych oraz poszczególne osoby.

3. Obsługę Komisji Krajowej oraz środki niezbędne do jej działalności zapewnia Urząd Rady Ministrów.

§  7.

1. W skład komisji wojewódzkiej wchodzą:

1) wicewojewoda (wiceprezydent miasta stopnia wojewódzkiego) jako jej przewodniczący,

2) dwóch zastępców przewodniczącego, w tym jeden stale urzędujący,

3) przedstawiciele komendy wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej, organu Państwowej Inspekcji Handlowej, okręgowego oddziału Państwowej Komisji Cen, okręgowego zarządu dochodów państwa i kontroli finansowej oraz zainteresowanych wydziałów urzędu wojewódzkiego,

4) zaproszeni przez przewodniczącego komisji wojewódzkiej przedstawiciele innych organów państwowych, organizacji spółdzielczych, związkowych i społecznych oraz poszczególne osoby.

2. Obsługę komisji wojewódzkiej oraz środki niezbędne do jej działania zapewnia urząd wojewódzki.

3. Zasady powoływania oraz obsługę komisji terenowych określa wojewoda (prezydent miasta stopnia wojewódzkiego).

§  8.

1. Przewodniczący Komisji Krajowej w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami określi zasady powoływania zespołów inspektorów do zwalczania spekulacji w ramach jednostek organizacyjnych Państwowej Inspekcji Handlowej.

2. Przewodniczący Komisji Krajowej może w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami ustalić tryb oddelegowywania osób do pracy w komisjach wojewódzkich oraz terenowych.

3. Przewodniczący Komisji Krajowej w trybie określonym w ust. 1 ustali strukturę organizacyjną zespołów inspektorskich do zwalczania spekulacji oraz sekretariatów komisji.

§  9.

1. Minister Handlu Wewnętrznego i Usług w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami podejmie działania prowadzące do bezzwłocznego rozszerzenia zakresu pracy Państwowej Inspekcji Handlowej oraz ustali niezbędne w tym celu środki osobowe i rzeczowe.

2. Ministrowie, kierownicy urzędów centralnych, wojewodowie oraz prezydenci miast stopnia wojewódzkiego oddelegują do pracy w zespołach inspektorskich pracowników podległych im jednostek organizacyjnych na zasadach określonych w art. 42 § 4 Kodeksu pracy.

3. Przewodniczący Komisji Krajowej określi zasady udziału inspektorów społecznych w kontroli sprawowanej przez organy państwowe oraz sposób i tryb udzielania im zwolnień od pracy zawodowej na zasadach przewidzianych w przepisach prawa pracy.

§ 10. Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.