Art. 1. - Wykonanie dekretu z dnia 3 lutego 1947 o rejestracji i umarzaniu niektórych dokumentów na okaziciela emitowanych przed dniem 1 września 1939 r.

Monitor Polski

M.P.1947.137.849

Akt jednorazowy
Wersja od: 14 listopada 1947 r.
Art.  1.

Podstawę do rejestracji stanowią: 1) oryginały dokumentów na okaziciela (listy zastawne, obligacje, świadectwa tymczasowe, akcje itd.) lub ich duplikaty, 2) prawomocne postanowienia sądów polskich o umorzeniu dokumentów na okaziciela oraz 3) zaświadczenia, wydane przez instytucje kredytowe, urzędy i osoby prawne wymienione w ust. 1 art. 2, jeżeli dotyczą dokumentów utraconych w czasie od dnia 1 września 1939 r. do dnia 17 grudnia 1945 r. i jeżeli dokumenty te znajdowały się w chwili ich utraty w posiadaniu lub dzierżeniu tych instytucji, urzędów lub osób prawnych.

Oryginały dokumentów podlegają rejestracji, o ile były emitowane przed dniem 1 września 1939 r. a więc miarodajna jest tutaj data emisji, a nie data puszczenia ich w obieg. Duplikaty takich dokumentów podlegają natomiast rejestracji, o ile były wydane przed dniem 4 czerwca 1947 r. Duplikaty wydane po 4 czerwca 1947 r. zgodnie z art. 16 zastępują dokument na okaziciela ze wzmianką o rejestracji.

Postanowienia prawomocne sądów o umorzeniu stanowią podstawę do rejestracji tylko wtedy, jeżeli były wydane przed dniem 4 czerwca 1947 r.

Zawinkulowane papiery procentowe na okaziciela podlegają również rejestracji.

Na wystawcach ciąży obowiązek powiadomienia polskich urzędów konsularnych, jakie dokumenty emitowane przed dniem 1 września 1939 r. były już w tym dniu przedawnione.

Podstawę do rejestracji stanowią również postanowienia prawomocne sądów o umorzeniu, wydane w czasie od 1 września 1939 r. przez sądy polskie na terenie t.zw. Generalnego Gubernatorstwa.