Wniosek w sprawie nadania mocy powszechnie obowiązującej układowi zbiorowemu pracy z dnia 17 lipca 1945 r. dla zawodu kelnerskiego na obszarze m.st. Warszawy.

Monitor Polski

M.P.1945.23.69

Akt utracił moc

Wersja od: 6 września 1945 r.

OBWIESZCZENIE

MINISTRA PRACY I OPIEKI SPOŁECZNEJ

z dnia 22 sierpnia 1945 r.

o wniosku w sprawie nadania mocy powszechnie obowiązującej układowi zbiorowemu pracy z dnia 17 lipca 1945 r. dla zawodu kelnerskiego na obszarze m. st. Warszawy.

Ministerstwo Pracy i Opieki Społecznej obwieszcza, że Związek Zawodowy Pracowników Przemysłu Gastronomiczno-Hotelowego w Warszawie wniósł do Ministerstwa Pracy i Opieki Społecznej, w myśl art. 21 ustawy z dnia 14 kwietnia 1937 r. o układach zbiorowych pracy (Dz. U. R. P. Nr 31, poz. 242) oraz rozporządzenia Ministra Opieki Społecznej z dnia 31 maja 1937 r. (Dz. U. R. P. Nr 40, poz. 316), podanie o nadanie mocy powszechnie obowiązującej układowi zbiorowemu pracy, zawartemu w Warszawie w dniu 17 lipca 1945 r.:

a) po stronie pracodawców przez Stowarzyszenie Restauratorowi Pokrewnych Zawodów w Warszawie,

b) po stronie pracowniczej przez Związek Zawodowy pracowników Przemysłu Gastronomicznego-Hotelowego w Warszawie.

Tekst Układu Zbiorowego Pracy podany jest poniżej.

Sprzeciwy w sprawie nadania powyższemu układowi mocy powszechnie obowiązującej wnosić należy do Ministerstwa Pracy i Opieki Społecznej za pośrednictwem Inspektora Pracy I Okręgu w Warszawie, ul. Czerwonego Krzyża Nr 15 m. 22.

Termin 14-dniowy biegnie od daty ogłoszenia niniejszego obwieszczenia.

UKŁAD zbiorowy PRACY

dla zawodu kelnerskiego w m. st. Warszawie.

W Warszawie dnia 17 lipca 1945 r. zawarty został pomiędzy Stowarzyszeniem Restauratorów i Pokrewnych Zawodów, zwanym w dalszym ciągu Dyrekcją, a Związkiem Zawodowym Pracowników Przemysłu Gastronomiczno-Hotelowego w Warszawie, zwanym w dalszym ciągu Związkiem, następujący układ zbiorowy pracy:

ROZDZIAŁ  I.

Cel układu.

1. Układ niniejszy ustala warunki pracy i płacy i określa związane z pracą i płacą wzajemne zobowiązania stron podpisujących układ.

ROZDZIAŁ  II.

Zasięg układu, czas trwania, warunki rozwiązania i zmiany układu.

2. Postanowienia niniejszego układu obowiązują wszystkie zakłady pracy, objęte przez organizacje obu zawierających układ stron.

3. Układ niniejszy zostaje zawarty na okres 3-ch miesięcy, poczynając od dnia 17 lipca 1945 r., a kończąc z dniem 17 października 1945 r.

4. Wypowiedzenie niniejszego układu winno nastąpić w drodze pisemnej na miesiąc przed upływem jego ważności.

5. Wcześniejsze wypowiedzenie układu jest dozwolone z zachowaniem jednak warunków, przewidzianych w p. 4, w wypadkach jeżeli warunki ustalone w p. 10 i 20, a dotyczące wynagrodzenia za pracę i aprowizacji, nie zostały dotrzymane.

6. W piśmie zawierającym wypowiedzenie strona wypowiadająca określi, czy wypowiedzenie dotyczy całego układu, czy też poszczególnych jego części i których.

W wypadku wypowiedzenia całkowitego lub częściowego układu strony przystępują natychmiast do zawarcia nowego układu w całości lub tej części, której wypowiedzenie dotyczyło.

7. Jeżeli żadna ze stron nie wypowiedziała we właściwym terminie układu, przedłuża się on automatycznie na okres dalszych 3-ch miesięcy, po upływie których układ bez potrzeby wypowiedzenia go przez którąkolwiek ze stron rozwiązuje się definitywnie i winien być zawarty na nowo.

Rozdział  III.

Przyjmowanie i zwalnianie pracowników.

8. Przyjmowanie do pracy oraz zwalnianie z pracy należy do Dyrekcji po wspólnym porozumieniu z Radą Zakładową lub Delegatem. Z zapotrzebowaniem pracowników Dyrekcja zwraca się wyłącznie do Związku. Związek ponosi całkowitą odpowiedzialność za stronę fachową i moralną zapośredniczonych pracowników.

Przyjęcie pracownika na stałe przez Dyrekcję nastąpi po 6-cio dniowym okresie próbnym. W tym okresie Dyrekcja może go zwolnić z miejsca, gdyby okazał się nieodpowiedni.

Jeżeli przy zwolnieniu pracowników nie ma jednomyślności pomiędzy Dyrekcją a Radą Zakładową lub Delegatem, sprawa zostaje skierowana do Obwodowego Inspektora Pracy.

Wniosek i zastrzeżenia obu stron winny być złożone na piśmie.

Rada Zakładowa lub Delegat zwraca się do Obwodowego Inspektora Pracy za pośrednictwem Związku.

9. Zwolnienie z pracy członka Rady Zakładowej lub Delegata może nastąpić tylko z ważnych przyczyn lub winy pracownika, zgodnie z brzmieniem art. 28 Dekretu o Radach Zakładowych.

ROZDZIAŁ  IV.

Warunki pracy.

A.

Płace.

10. Wynagrodzenie za pracę ustala się procentowo od rachunków zainkasowanych od gości, a zatem dla kelnerów(ek) w restauracjach, kawiarniach, paszteciarniach wynosi 10%.

Wypłata dokonywana jest codziennie po potrąceniu podatku dochodowego, świadczeń socjalnych i innych potrąceń ustawowo obowiązujących pracownika.

Pracowników nie mogą obowiązywać żadne potrącenia i ich zarobków na rzecz Zakładu pracy lub innych pracowników (majstra).

11. Wysokość wynagrodzenia pracownika w czasie jego choroby lub nieszczęśliwego wypadku, określona jest obowiązującymi w tej mierze przepisami. Za pierwsze trzy dni choroby pracownik otrzymuje pełne wynagrodzenie - na podstawie zaświadczenia lekarza Ubezpieczalni Społecznej, stwierdzającego jego niezdolność do pracy - w wysokości przeciętnego dziennego zarobku w ostatnim miesiącu pracy.

B.

Czas pracy.

12. Normalny czas pracy wynosi 8 godzin dziennie, tygodniowo zaś 40 godz. Każdy 7-my dzień wolny jest od pracy w kolejności ustalonej przez Radę Zakładową lub Delegata na terenie danego zakładu.

C.

Urlopy.

13. Do udzielania pracownikowi urlopów oraz sposobu wynagradzania za czas urlopowy będą miały zastosowanie obowiązujące w tej mierze przepisy prawne.

14. Po dziesięciu latach pracy pracownikowi przysługuje jednomiesięczny urlop płatny nieprzerwany, o ile w międzyczasie nie zostanie ustalony czas urlopu korzystniejszy dla pracownika.

15. Przy urlopach 8-dniowych i 15-dniowych za dzień urlopowy uważa się wyłącznie dzień pracy; dni świąteczne i niedziele nie są wliczone w czas urlopowy.

Przy urlopach miesięcznych dni urlopowe liczą się - kolejno następujące po sobie dni kalendarzowe, poczynając od ostatniego dnia pracy.

16. Pracownik nie może zrzec się prawa korzystania z urlopu w zamian za wynagrodzenie dodatkowe wypłacone mu przez Dyrekcję.

Dyrekcja wspólnie z Radą Zakładową lub Delegatem - ustala stawki za wyżywienie pracowników w okresie urlopu.

W okresie urlopu wypoczynkowego pracownik nie może pracować w innym zakładzie pracy - pod rygorem utraty wynagrodzenia za czas urlopu.

D.

Ubranie robocze i narzędzia pracy.

17. Dyrekcja obowiązana jest do wskazania pracownikowi miejsca na przechowanie ubrania roboczego.

18. Pracownicy, zatrudnieni w danym zakładzie nie odpowiadają za zaginione lub stłuczone przedmioty.

ROZDZIAŁ  V.

Warunki socjalne.

19. Dyrekcja obowiązuje się dać pracownikom całodzienne wyżywienie w dostatecznej ilości i dobrej jakości.

Dyrekcja obowiązuje się wydać:

a) śniadanie i kolację - 0,5 litra kawy i chleb z tłuszczem lub marmoladą; obiad - zupa i danie mięsne gotowe.

20. Dyrekcja obowiązana jest dostarczyć aprowizacyjne karty żywnościowe dla pracowników i członków ich rodzin.

Pracownik nabywa prawa do wyżywienia i korzystania z kart aprowizacyjnych z dniem przyjęcia do pracy.

21. Do Dyrekcji należy pranie odzieży roboczej pracowników lub wydawanie kawałka mydła tygodniowo pracownikom, posiadającym własne fartuchy, kitle, kaftany itp. używane przy pracy.

22. Przyjęcie do pracy młodocianych nastąpić może jedynie po uprzednim badaniu lekarskim przez specjalnego lekarza Ubezpieczalni Społecznej.

ROZDZIAŁ  VI.

Dyscyplina pracy.

23. Dyrekcja jest obowiązana w ciągu 2-ch tygodni od dnia zawarcia niniejszego układu opracować i uzgodnić z Radą Zakładową regulamin pracy i wywiesić na widocznym miejscu dla umożliwienia pracownikowi zapoznania się z jego treścią.

24. Do czasu wydania regulaminu pracy, przewidzianego w p. 23, zawierającego w tej mierze bardziej szczegółowe przepisy, Dyrekcja w porozumieniu z Radą Zakładową lub Delegatem będzie miała prawo nakładania kar na pracowników, dopuszczających się przewinień. które przynoszą szkodę zakładowi lub uniemożliwiają normalny tryb pracy.

Do takich przewinień należy:

a) złe lub niedbałe wykonywanie robót, oraz psucie podczas pracy sprzętu wskutek niedbalstwa;

b) nieprzybycie do pracy, spóźnienie się do pracy lub samowolne opuszczenie miejsca pracy w ciągu dnia roboczego bez uzasadnionej przyczyny;

c) przybycie do pracy lub znajdowanie się przy pracy w stanie nietrzeźwym.

25. Karami są:

a) upomnienie z podaniem do wiadomości wszystkich pracowników;

b) nagana z tym, że w wypadku powtórzenia się przekroczenia pracownik będzie zwolniony z pracy;

c) zwolnienie z pracy.

26. Pracownikowi, na którego nałożono karę, służy prawo odwołania się do Związku.

W wypadku nie uzgodnienia stanowiska Związku i Dyrekcji sprawa na wniosek jednej ze stron - ulega rozpatrzeniu przez Obwodowego Inspektora Pracy.

ROZDZIAŁ  VII.

Ochrona Pracy.

27. Dyrekcja obowiązana jest posiadać na terenie Zakładu pracy apteczkę, zaopatrzoną w leki i pomocnicze środki lekarskie.

28. We wszystkich oddziałach zakładu winny znajdować się umywalnie zaopatrzone w ręczniki i mydło.

29. Zakazana jest nocna praca kobiet i młodocianych do lat 18-tu.

W ochronie pracy kobiet i młodocianych strony będą się stosowały do przepisów obowiązującego ustawodawstwa.

ROZDZIAŁ  VIII.

Postanowienia końcowe.

30. Związek przelewa swe uprawnienia wynikające z niniejszego układu na Radę Zakładową lub Delegata, który stanowi ostatnie ogniwo w organizacji Związku. Specjalnie Rada Zakładowa lub Delegat reguluje sprawy zawarte w punktach: 8, 9, 12, 18, 20, 21, 22, 25 i 26 tego układu.

31. Wszelkie warunki pracy i płacy korzystniejsze dla pracownika, aniżeli przewidziane niniejszym układem - nie tracą swej ważności.

32. Wszelkie spory wynikające z tego układu rozstrzyga Obwodowy Inspektor Pracy, co nie pozbawia pracowników prawa dochodzenia swych roszczeń w drodze sądowej.