Warunki zdrowia wymagane od pracowników narażonych na działanie pola elektromagnetycznego mikrofal.

Monitor Polski

M.P.1963.66.328

Akt utracił moc

Wersja od: 2 września 1963 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ

z dnia 20 sierpnia 1963 r.

w sprawie warunków zdrowia wymaganych od pracowników narażonych na działanie pola elektromagnetycznego mikrofal.

Na podstawie § 5 ust. 2 i § 6 ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 października 1961 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy używaniu urządzeń mikrofalowych (Dz. U. Nr 48, poz. 255) zarządza się, co następuje:

§ 1. Praca narażająca na działanie pola elektromagnetycznego mikrofal jest zabroniona młodocianym, kobietom w ciąży oraz osobom dotkniętym następującymi schorzeniami:

1) organiczne schorzenia ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego,

2) padaczka,

3) zaćma i inne zmiany chorobowe w przeziernym aparacie oka,

4) choroby psychiczne, nawet w okresie remisji,

5) choroby narządu krwiotwórczego,

6) choroby układu wewnątrzwydzielniczego,

7) czynna gruźlica płuc i poza płucna,

8) przewlekłe choroby wewnętrzne w okresie zaostrzenia,

9) wyraźne stany asteniczne,

10) czynnościowe zaburzenia układu wegetatywnego wyraźnie zaznaczone,

11) niżej wymienione schorzenia, jeżeli według opinii lekarza ich objawy lub przebieg mogą ulec pogorszeniu pod wpływem pola elektromagnetycznego mikrofal:

a) przewlekle choroby wewnętrzne,

b) gruźlica płuc i gruźlica pozapłucna w stanie nieczynnym,

c) przewlekłe zapalenie spojówek.

§ 2. Kandydaci do pracy narażającej na działanie pola elektromagnetycznego mikrofal podlegają badaniom wstępnym, które obejmują:

1) ogólne badanie stanu zdrowia,

2) odczyn opadania krwinek (OB),

3) pełne morfologiczne badanie krwi z obrazem odsetkowym krwinek białych,

4) ogólne badanie moczu,

5) badanie radiologiczne płuc,

6) badanie elektrokardiograficzne serca,

7) badanie neurologiczne,

8) badanie okulistyczne z wykonaniem badania w lampie szczelinowej,

9) inne badania specjalistyczne i dodatkowe – w miarę potrzeby.

§  3.

1. Pracownicy narażeni na działanie pola elektromagnetycznego mikrofal podlegają badaniom profilaktycznym:

1) okresowym, nie rzadziej niż raz w ciągu roku,

2) kontrolnym:

a) w razie wystąpienia u pracownika objawów chorobowych mogących świadczyć o uszkodzeniu organizmu wskutek działania pola elektromagnetycznego mikrofal,

b) po okresie co najmniej 30-dniowym niezdolności do pracy z powodu choroby,

c) przed upływem okresu czasowego odsunięcia od pracy narażającej na działanie pola elektromagnetycznego mikrofal.

2. Badania określone w ust. 1 pkt 1 obejmują zakres przewidziany w § 2 pkt 1–4 i 7–9.

3. Badania określone w ust. 1 pkt 2 lit. b) i c) przeprowadza się w zakresie potrzebnym do ustalenia, czy pracownik odzyskał zdolność do pracy.

§  4.

1. Badania profilaktyczne (§§ 2 i 3) przeprowadzają właściwe przychodnie przyzakładowe lub międzyzakładowe, a w razie ich braku – właściwe ze względu na położenie zakładów pracy zakłady opieki zdrowotnej otwartej przeznaczone dla ogółu ludności.

2. Badania specjalistyczne i pomocnicze, których nie mogą wykonać zakłady określone w ust. 1, przeprowadzają na podstawie ich skierowania inne zakłady społeczne służby zdrowia.

3. Jeżeli pomimo 6-miesięcznego odsunięcia od pracy narażającej na działanie pola elektromagnetycznego mikrofal stan zdrowia pracownika nie pozwala na powrót do tej pracy, zakład określony w ust. 1 kieruje pracownika do wojewódzkiej przychodni przemysłowej bądź – w razie jej braku w danym województwie – do wojewódzkiej przychodni specjalistycznej, która może orzec o trwałej niemożności wykonywania przez pracownika pracy narażającej na działanie pola elektromagnetycznego mikrofal.

4. W przypadkach trudnych pod względem diagnostycznym wojewódzka przychodnia przemysłowa bądź wojewódzka przychodnia specjalistyczna zwraca się o konsultację do Instytutu Medycyny Pracy w Przemyśle Włókienniczym i Chemicznym w Łodzi.

§  5.

1. W wyniku badania wstępnego zakład określony w § 4 ust. 1 orzeka:

1) o przydatności osoby badanej do pracy narażającej na działanie pola elektromagnetycznego mikrofal, określając termin najbliższego badania okresowego, albo

2) o nieprzydatności osoby badanej do takiej pracy.

2. Orzeczenie określone w ust. 1 wpisuje się do karty obiegowej bądź wydaje się w formie zaświadczenia o stanie zdrowia.

§  6.

1. Dla każdego pracownika podlegającego badaniom okresowym zakład określony w § 4 ust. 1 prowadzi indywidualną kartę badań profilaktycznych.

2. W wyniku badania okresowego bądź kontrolnego zakład wydaje:

1) zaświadczenie o przydatności do pracy narażającej na działanie pola elektromagnetycznego mikrofal, z równoczesnym określeniem terminu następnego badania – jeżeli stan zdrowia pracownika nie budzi zastrzeżeń,

2) zaświadczenie o czasowej niezdolności do pracy – jeżeli stan zdrowia pracownika nie pozwala na wykonywanie żadnej pracy, oraz

3) zaświadczenie o potrzebie zmiany rodzaju i warunków pracy – jeżeli pracownik ze względu na stan zdrowia wymaga odsunięcia od pracy narażającej na działanie pola elektromagnetycznego mikrofal.

3. Przy wydawaniu zaświadczeń określonych w ust. 2 pkt 2 i 3 stosuje się przepisy §§ 9–12 i 18 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 22 marca 1958 r. w sprawie niektórych orzeczeń wydawanych przez zakłady społeczne służby zdrowia (Dz. U. Nr 20, poz. 92), z tym że okres objęty zaświadczeniami o potrzebie zmiany rodzaju i warunków pracy (ust. 2 pkt 3) nie może przekraczać 6 miesięcy.

§ 7. Jeżeli zmiany chorobowe wywołane działaniem pola elektromagnetycznego mikrofal stwierdził lekarz nie będący pracownikiem zakładu określonego w § 4 ust. 1, jest on obowiązany skierować chorego do takiego zakładu.

§ 8. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.