Bezpieczeństwo i higiena pracy przy stosowaniu urządzeń wytwarzających pola elektromagnetyczne w zakresie mikrofalowym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1972.21.153

Akt utracił moc
Wersja od: 8 czerwca 1972 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 25 maja 1972 r.
w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy stosowaniu urządzeń wytwarzających pola elektromagnetyczne w zakresie mikrofalowym.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 30 marca 1965 r. o bezpieczeństwie i higienie pracy (Dz. U. Nr 13, poz. 91), w porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych, zarządza się, co następuje:
Rozporządzenie dotyczy bezpieczeństwa i higieny pracy przy stosowaniu urządzeń wytwarzających pole elektromagnetyczne z zakresu od 300 MHz do 300.000 MHz.
1.
Na obszarze otaczającym urządzenia wytwarzające pola elektromagnetyczne, a w szczególności: przemysłowe urządzenia grzejne (jak np. kuchnie mikrofalowe), urządzenia radiokomunikacyjne (jak np. stacje radiowe i telewizyjne, radiolinie, radiotelefony), urządzenia radiolokacyjne, radionawigacyjne, urządzenia fizykoterapeutyczne i diagnostyczne, ustala się następujące strefy ochronne:
1)
strefę pośrednią,
2)
strefę zagrożenia,
3)
strefę niebezpieczną.

Obszar poza strefami ochronnymi stanowi strefę bezpieczną.

2.
Granice poszczególnych stref określa się w drodze pomiarów wartości średniej gęstości strumienia energii w zakresie od 300 MHz do 300.000 MHz, wyrażonej w watach na 1 metr kwadratowy (W/m2).
1.
Granice stref ochronnych ustala się w zależności od sposobu opromieniowania, rozróżniając opromienienie polami elektromagnetycznymi stacjonarnymi i niestacjonarnymi.
2.
Definicję pól elektromagnetycznych stacjonarnych i niestacjonarnych określi Minister Zdrowia i Opieki Społecznej.
3.
W warunkach opromienienia polami stacjonarnymi ustala się następujące granice stref:
1)
dla obszarów poza strefami ochronnymi (w strefie bezpiecznej) najwyższa gęstość strumienia energii nie może przekraczać 0,1 W/m2,
2)
dla strefy pośredniej graniczne wartości gęstości strumienia energii wynoszą - minimalna 0,1 W/m2 i maksymalna 2 W/m2,
3)
dla strefy zagrożenia graniczne gęstości strumienia energii wynoszą - minimum 2 W/m2 i maksimum 100 W/m2,
4)
dla strefy niebezpiecznej gęstość strumienia energii jest większa niż 100 W/m2.
4.
W warunkach opromienienia polami niestacjonarnymi ustala się następujące granice stref:
1)
dla obszarów poza strefami ochronnymi (w strefie bezpiecznej) najwyższa dopuszczalna gęstość strumienia energii nie może przekraczać 1 W/m2,
2)
dla strefy pośredniej graniczne gęstości strumienia energii wynoszą - minimalna 1 W/m2 i maksymalna 10 W/m2,
3)
dla strefy zagrożenia graniczne wartości gęstości strumienia energii wynoszą - minimalna 10 W/m2 i maksymalna 100 W/m2,
4)
dla strefy niebezpiecznej gęstość strumienia energii jest większa niż 100 W/m2.
5.
Oznakowania granic stref ochronnych dokonują zakłady pracy użytkujące urządzenia wytwarzające pola elektromagnetyczne.
1.
Ustala się następujące zasady przebywania pracowników i innych osób na obszarze poszczególnych stref ochronnych:
1)
na obszarze strefy ochronnej przebywać mogą wyłącznie osoby, u których w wyniku przeprowadzonych badań lekarskich stwierdzono brak przeciwwskazań zdrowotnych do przebywania w zasięgu pól elektromagnetycznych; do osób nie będących pracownikami danego zakładu pracy stosuje się przepisy o profilaktycznych badaniach lekarskich pracowników,
2)
w strefie pośredniej mogą przebywać pracownicy zatrudnieni przy produkcji, naprawach, przeglądach, obsłudze lub stosowaniu urządzeń wymienionych w § 2 w czasie całego dnia pracy,
3)
w strefie zagrożenia mogą przebywać pracownicy wymienieni w pkt 2 przez czas ograniczony; dopuszczalny czas przebywania w tej strefie ulega skróceniu zależnie od wzrostu średniej gęstości strumienia energii,
4)
w strefie niebezpiecznej przebywanie ludzi bez stosowania środków ochrony osobistej jest wzbronione.
2.
Zasady obliczania dopuszczalnego czasu przebywania w strefie zagrożenia (ust. 1 pkt 3) określi Minister Zdrowia i Opieki Społecznej.
3.
W razie konieczności pracy w obrębie strefy niebezpiecznej zakłady pracy obowiązane są dostarczyć pracownikom środków ochrony osobistej. Zakłady pracy obowiązane są dopilnować właściwego stosowania przez pracowników środków ochrony osobistej.
4.
W razie wątpliwości co do stopnia narażenia na promieniowanie, a w szczególności na pograniczu stref oraz w zasięgu pól pochodzących z kilku źródeł, odpowiednie ustalenia dotyczące dopuszczalności i zasad przebywania w określonym obszarze podejmują organy stopnia wojewódzkiego Państwowej Inspekcji Sanitarnej.
1.
Na stanowiskach pracy i w innych miejscach przebywania ludzi w otoczeniu urządzeń wytwarzających pole elektromagnetyczne należy przeprowadzać okresowe pomiary kontrolne pola elektromagnetycznego co najmniej raz na 3 lata oraz każdorazowo w razie zmiany liczby stosowanych urządzeń lub warunków ich eksploatacji, które mogą wpływać na wielkość pól elektromagnetycznych.
2.
Jeżeli rodzaj i rozmieszczenie urządzeń wytwarzających pola elektromagnetyczne ulega częstym zmianom (np. przy pracach naukowych, konstrukcyjnych lub w zakładach remontowych), należy każdorazowo wykonywać pomiary kontrolne i zależnie od potrzeb przeprowadzać kontrole stopnia napromieniowania pracowników.
3.
Warunki napromieniowania i ocenę stopnia napromieniowania określa się dla maksymalnej mocy wyjściowej danego urządzenia oraz przy najbardziej niekorzystnym wariancie eksploatacji zgodnej z przeznaczeniem.
4.
O potrzebie przeprowadzenia pomiarów kontrolnych użytkownik obowiązany jest zawiadomić instytucję upoważnioną w myśl § 6 do przeprowadzenia takich pomiarów oraz wojewódzkiego (miejskiego) inspektora sanitarnego.
5.
Państwowy wojewódzki (miejski) inspektor sanitarny może zarządzić przeprowadzenie dodatkowych pomiarów kontrolnych.
1.
Do przeprowadzenia pomiarów kontrolnych i wydawania opinii dotyczących higieny i bezpieczeństwa pracy w polach elektromagnetycznych oraz do prowadzenia na zlecenie szkolenia w tym zakresie upoważniony jest Przemysłowy Instytut Telekomunikacji, który działa w porozumieniu z organami Państwowej Inspekcji Sanitarnej i Państwowej Inspekcji Radiowej.
2.
Minister Zdrowia i Opieki Społecznej na wniosek ministra (kierownika urzędu centralnego), któremu podlegają zakłady pracy stosujące urządzenia wytwarzające pola elektromagnetyczne, może wyrazić zgodę na wykonywanie badań określonych w ust. 1 przez inne instytucje do tych badań przygotowane na określonych warunkach.
3.
Badania, o których mowa w ust. 1 i 2, są odpłatne.
4.
Minister Przemysłu Maszynowego w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określi sposób przeprowadzania pomiarów i oceny ich wyników, mających znaczenie dla bezpieczeństwa i higieny pracy, jak również zasady sporządzania protokołów pomiarowych oraz opinii i zaleceń.
5.
Minister Żeglugi w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej może uregulować w sposób odmienny od wymagań określonych w rozporządzeniu sprawy dotyczące zgłaszania zmian warunków pracy i okresowych pomiarów kontrolnych na polskich statkach morskich.
1.
Kierownik zakładu pracy obowiązany jest zapewnić przeszkolenie pracowników w zakresie czynności, jakie mają wykonywać, a także w zakresie stosowania zasad bezpieczeństwa pracy przy urządzeniach wytwarzających pole elektromagnetyczne. Do pracy takiej mogą być dopuszczeni tylko ci pracownicy, którzy zostali uprzednio przeszkoleni.
2.
Co najmniej raz na 3 lata należy sprawdzić umiejętności pracowników w zakresie bezpieczeństwa w obchodzeniu się z urządzeniami wytwarzającymi pola elektromagnetyczne. Wyniki tego sprawdzenia powinny być ujęte w formie protokołu.
1.
O zamierzonym uruchomieniu zakładu lub stanowiska pracy, na którym pracownicy mogliby być narażeni na działanie pól elektromagnetycznych, należy zawiadomić właściwe terenowo organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej i Inspekcji Pracy.
2.
Wprowadzenie do produkcji, lokalizacja i instalacja urządzeń wytwarzających pola elektromagnetyczne wymaga zgody organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej stopnia wojewódzkiego.
Kandydaci do nauki zawodu, którego późniejsze wykonywanie wymagać będzie pracy w zasięgu pól elektromagnetycznych strefy pośredniej i strefy zagrożenia, podlegają wstępnym badaniom lekarskim i mogą być przyjęci do odpowiednich szkół po przedstawieniu zaświadczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań do późniejszego wykonywania wyuczonego zawodu.
1.
Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do jednostek i zakładów wojskowych oraz przedsiębiorstw używających urządzenia wymienione w § 2, podległych Ministrowi Obrony Narodowej i Ministrowi Spraw Wewnętrznych.
2.
Zasady bezpieczeństwa i higieny pracy przy stosowaniu urządzeń wymienionych w § 2 w jednostkach określonych w ust. 1 określa Minister Obrony Narodowej i Minister Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej.
Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 października 1961 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy używaniu urządzeń mikrofalowych (Dz. U. Nr 48, poz. 255).
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.