Ustalenie podstawy ubezpieczenia pracowników rolnych.

Monitor Polski

M.P.1950.A-53.606

Akt utracił moc
Wersja od: 1 kwietnia 1950 r.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA PRACY I OPIEKI SPOŁECZNEJ
z dnia 27 kwietnia 1950 r.
w sprawie ustalenia podstawy ubezpieczenia pracowników rolnych.

Na podstawie art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 28 marca 1933 r. o ubezpieczeniu społecznym (Dz. U. R. P. Nr 51, poz. 396) w brzmieniu dekretu z dnia 8 stycznia 1946 r. o zmianie i uzupełnieniu ustawy z dnia 28 marca 1933 r. o ubezpieczeniu społecznym (Dz. U. R. P. Nr 4, poz. 28) zarządza się, w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Reform Rolnych, co następuje:
Podstawą wymiaru składek i świadczeń we wszystkich rodzajach ubezpieczenia pracowników rolnych jest całkowite wynagrodzenie pracownika tak w gotówce, jak i w naturze, z zastrzeżeniem norm ustalonych na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym.
Część gotówkową wynagrodzenia pracownika rolnego przyjmuje się w wysokości kwot należnego wynagrodzenia gotówkowego.
Za podstawę ustalenia części wynagrodzenia w naturze przyjmuje się następujące przeciętne ceny:

pszenica 3.250 zł za 1 q,

żyto 2.050 zł za 1 q,

jęczmień 2.050 zł za 1 q,

groch 3.250 zł za 1 q,

ziemniaki 650 zł za 1 q,

węgiel 320 zł za 1 q,

mleko 25 zł za 1 litr,

całodzienne wyżywienie 3.600 zł miesięcznie,

mieszkanie 300 zł miesięcznie,

pomieszczenie dla inwentarza 200 zł miesięcznie.

Wartość innych naturaliów, niewymienionych w § 3, oblicza się na podstawie ich równowartości w naturaliach, określonych w § 3, według stosunku oznaczonego w obowiązującym układzie zbiorowym pracy.
Do podstawy wymiaru składek i świadczeń przy ubezpieczeniu pracowników rolnych, zatrudnionych w zakładach pracy władania publicznego, a objętych układem zbiorowym pracy, zawartym w dniu 25 marca 1950 r. pomiędzy Centralnym Zarządem Przedsiębiorstwa Państwowego Państwowe Gospodarstwa Rolne a Zarządem Głównym Związku Zawodowego Robotników i Pracowników Rolnych R. P., nie wlicza się wartości bezpłatnie udzielanych świadczeń w naturze, przewidzianych §§ 38, 40, 42, 45, 46, 48 i 49 powołanego układu zbiorowego, jak również różnicy wartości między ceną ustaloną w § 3, a ceną płaconą przez pracownika za świadczenia odpłatne.
Zarządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą obowiązującą od dnia 1 kwietnia 1950 r.