Ustalanie szkód w pojazdach mechanicznych osób fizycznych i jednostek gospodarki nie uspołecznionej objętych ubezpieczeniami ustawowymi komunikacyjnymi.

Monitor Polski

M.P.1985.16.127

Akt utracił moc

Wersja od: 29 czerwca 1985 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 20 maja 1985 r.

w sprawie ustalania szkód w pojazdach mechanicznych osób fizycznych i jednostek gospodarki nie uspołecznionej objętych ubezpieczeniami ustawowymi komunikacyjnymi.

Na podstawie § 46 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 lutego 1985 r. w sprawie ubezpieczeń ustawowych komunikacyjnych (Dz. U. Nr 6, poz. 20) zarządza się, co następuje:

§ 1. W ubezpieczeniu ustawowym komunikacyjnym autocasco przez wyposażenie pojazdu rozumie się sprzęt i urządzenia, przewidziane przepisami o ruchu drogowym jako niezbędne do utrzymania i używania pojazdu, a także wyposażenie dodatkowe służące bezpieczeństwu jazdy oraz zabezpieczeniu pojazdu przed kradzieżą.

§  2.

1. Wartość pojazdu stanowi różnica między ceną nowego pojazdu danej marki i typu wraz z ceną wyposażenia dodatkowego w dniu ustalenia odszkodowania a kwotą amortyzacji wynikającą z okresu eksploatacji pojazdu, ustaloną według stawek określonych w załączniku do zarządzenia.

2. Kwotę amortyzacji pojazdu ustala się za każdy ukończony miesiąc jego eksploatacji, przyjmując za początek eksploatacji datę 31 grudnia roku produkcji pojazdu.

3. Jeżeli do wymiany zakwalifikowano nadwozie pojazdu, do ustalenia odszkodowania przyjmuje się cenę nowego nadwozia pomniejszoną o kwotę amortyzacji uszkodzonego nadwozia.

4. Jeżeli w pojeździe dokonano wymiany nadwozia na fabrycznie nowe, a wymiana takiego nadwozia została udokumentowana przez poszkodowanego, za początek eksploatacji pojazdu przyjmuje się datę 31 grudnia roku, w którym dokonano wymiany. Wymianę nadwozia potwierdza się w dowodzie rejestracyjnym pojazdu.

5. Za pojazd posiadający nadwozie uważa się samochód osobowy, autobus i inny pojazd, w którym część ładunkowa (pasażerska) stanowi nierozdzielną całość z kabiną kierowcy, np. typu: furgon, towos, mikrobus, combi, pick-up.

6. Jeżeli wartość pojazdu, ustalona zgodnie z ust. 1, stanowi mniej niż 30% ceny nowego pojazdu w dniu ustalenia odszkodowania, za wartość pojazdu przyjmuje się 30% ceny nowego pojazdu.

7. Na zlecenie zakłada ubezpieczeń wartość pojazdu może być ustalona indywidualnie przez rzeczoznawcę, z uwzględnieniem stanu technicznego pojazdu w chwili wypadku.

§  3.

1. Wartość pozostałości pojazdu, to jest nie uszkodzonych części zespołów, ustala się w wysokości 50% ich ceny z dnia ustalenia odszkodowania, pomniejszonej o kwotę amortyzacji wynikającą ze stawki amortyzacyjnej, określonej w załączniku do zarządzenia.

2. W razie przeniesienia przez posiadacza pojazdu prawa własności pozostałości na zakład ubezpieczeń, z ustalonego odszkodowania nie potrąca się wartości pozostałości. Pozostałości te są zbywane jednostkom zajmującym się naprawą pojazdów lub skupem ich części.

§  4.

1. Dla ustalenia wartości zakwalifikowanych do wymiany części, na które nie ma określonej ceny w złotych, przyjmuje się znane ceny w złotych porównywalnych części innego pojazdu o zbliżonych parametrach technicznych i eksploatacyjnych, z uwzględnieniem stosunku cen przyrównywalnych pojazdów.

2. Jeżeli ceny części zakwalifikowanych do wymiany są określone w walucie obcej, odszkodowanie w złotych ustala się według bieżącego kursu walut obcych w złotych, określonego przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego.

§ 5. Traci moc zarządzenie Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 1983 r. w sprawie ustalania szkód w pojazdach samochodowych osób fizycznych i jednostek gospodarki nie uspołecznionej objętych obowiązkowym ubezpieczeniem komunikacyjnym (Monitor Polski Nr 44, poz. 258).

§ 6. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie do wypadków, które wydarzyły się od dnia 1 marca 1985 r.

ZAŁĄCZNIK

STAWKI ROCZNYCH ODPISÓW AMORTYZACYJNYCH (w procentach)

Lp.	Rodzaj pojazdu	Pojazd używany do celów
		zarobkowych	niezarobkowych
1	Samochody osobowe i ciężarowo-osobowe, przyczepy ciężarowe o ładowności do 2 ton oraz przyczepy specjalne (w tym kempingowe) i przyczepy typu rolniczego	17	7
2	Autobusy oraz przyczepy autobusowe	18	8
3	Samochody ciężarowe:
	- o ładowności do 2 ton	18	8
	- o ładowności powyżej 2 ton lub z urządzeniem samowyładowczym	17	7
4	Samochody o napędzie elektrycznym	12	5
5	Samochody specjalne	8	5
6	Ciągniki:
	- siodłowe i balastowe	17	10
	- inne (z wyjątkiem rolniczych)	12	8
7	Ciągniki rolnicze	15	5
8	Przyczepy (z wyjątkiem wymienionych pod lp. 1) oraz naczepy	20	10
9	Motocykle dwukołowe i trzykołowe oraz motorowery	15	7