§ 2. - Ustalanie kategorii zagrożenia złóż kopalin wyrzutami gazów i skał oraz sposób ustalania granic pól zagrożonych tymi wyrzutami w podziemnych zakładach górniczych.

Monitor Polski

M.P.1970.5.50

Akt utracił moc
Wersja od: 15 lutego 1991 r.
§  2.
1.
Ustala się dla złóż węgla kamiennego lub ich części cztery kategorie zagrożenia wyrzutami gazów i skał.
2.
Złoża węgla kamiennego lub ich części zalicza się:
1)
do pierwszej kategorii zagrożenia wyrzutami gazów i skał, jeżeli:
a)
nie występują wyrzuty gazów i skał, lecz stwierdzono w otworze badawczym nadciśnienie dwutlenku węgla nie większe od 0,3 atm albo metanu nie większe od 0,8 atm, lub
b)
stwierdzono chociażby jeden nagły wypływ gazów,
2)
do drugiej kategorii zagrożenia wyrzutami gazów i skał, jeżeli stwierdzono:
a)
w otworze badawczym nadciśnienie dwutlenku węgla powyżej 0,3 atm albo metanu powyżej 0,8 atm lub
b)
chociażby jeden nie tłumiony wyrzut gazów i skał, przy którym została wyrzucona poza kawernę wyrzutową masa do 200 t skał,
3)
do trzeciej kategorii zagrożenia wyrzutami gazów i skał, jeżeli stwierdzono chociażby jeden nie tłumiony wyrzut gazów i skał, przy którym została wyrzucona poza kawernę wyrzutową masa ponad 200 t skał,
4)
do czwartej kategorii zagrożenia wyrzutami gazów i skał, jeżeli istnieją warunki zaliczenia do trzeciej kategorii, a zagrożenie występuje w warunkach szczególnych, polegających przede wszystkim na wielkości wyrzutów, ich częstotliwości oraz dużej ilości gazów wydzielających się w czasie wyrzutu.
3.
Przy określaniu granicznych wartości nadciśnienia, o których mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a) i pkt 2 lit. a), należy przyjąć, że występuje nadciśnienie dwutlenku węgla lub metanu, w zależności od procentowej przewagi jednego z tych gazów, określonej w drodze analizy składu gazów pobranych z otworu badawczego.