Rozdział 10 - Przepisy szczególne dla żeglugi pasażerskiej. - Uprawianie żeglugi i spławu na śródlądowych drogach wodnych.

Monitor Polski

M.P.1967.14.71

Akt utracił moc

Wersja od: 7 marca 1967 r.

Rozdział  10

Przepisy szczególne dla żeglugi pasażerskiej.

§  46.

1. Statki z własnym napędem przeznaczone do przewozu pasażerów powinny być tak urządzone, aby zapewniały pasażerom bezpieczeństwo, wygodę i należyte warunki higieniczne.

2. Szczegółowe warunki techniczne w zakresie budowy, klasyfikacji i stateczności statków pasażerskich określają przepisy Polskiego Rejestru Statków.

3. Warunki sanitarne na statkach regulują odrębne przepisy.

4. Do wsiadania i wysiadania pasażerów służą przystanie do tego celu przeznaczone i odpowiednio przystosowane. Nabrzeże w rejonie przystani powinno posiadać bariery zabezpieczające. W zależności od nasilenia ruchu i warunków terenowych rozróżnia się:

1) przystanie I klasy (dworce wodne),

2) przystanie II klasy,

3) przystanie III klasy,

4) przystanie IV klasy (przystanki).

Lokalizacja przystani I, II i III klasy wymaga uzgodnienia z właściwym inspektorem żeglugi śródlądowej niezależnie od zezwoleń wymaganych odrębnymi przepisami.

5. Zakwalifikowania przystani pływających do odpowiedniej klasy dokonuje właściwy inspektorat żeglugi śródlądowej.

6. Wsiadanie i wysiadanie pasażerów może się odbywać wyłącznie i bezpośrednio na przystaniach. Ruch wsiadania i wysiadania reguluje kierownik statku.

7. Ruch pasażerów przy wejściu na przystanie I, II i III klasy reguluje kierownik przystani.

8. Kierownik statku pasażerskiego może przyjąć tylko taką liczbę pasażerów, jaka jest ustalona dla danego statku. Na statku na widocznych miejscach powinny znajdować się wywieszki określające największą dopuszczalną liczbę pasażerów dla każdego pokładu. Dzieci do lat 12 mogą korzystać z żeglugi pasażerskiej tylko pod nadzorem rodziców lub opiekunów.

9. Kierownik statku pasażerskiego powinien każdorazowo wiedzieć, ilu pasażerów przebywa na statku.

10. Na statkach nie wolno przewozić osób w stanie nietrzeźwym.

11. Statki płynące z pasażerami nie mogą holować innych statków lub tratw, a statki holujące i holowane oraz towarowe zestawy pchane nie mogą przyjmować pasażerów.

12. Przewożenie pasażerów na tratwach jest zabronione.

13. Przewóz osób postronnych w łodzi holowanej za statkiem jest zabroniony. Zakaz nie dotyczy zorganizowanego holowania łodzi sportowych i turystycznych.

14. Pasażerowie obowiązani są stosować się do przepisów porządkowych na statkach oraz do doraźnych zarządzeń kierownika statku i wskazówek załogi wydawanych w zakresie bezpieczeństwa pasażerów, statku i ładunku.

15. Operacje ładunkowe nie mogą być na statku dokonywane równocześnie z wsiadaniem i wysiadaniem pasażerów, chyba że istnieją specjalne pomosty przeznaczone do ładowania.

16. Przedsiębiorstwa uprawiające żeglugę pasażerską obowiązane są corocznie zgłaszać statki i przystanie pasażerskie do zbadania ich stanu i dokumentów właściwemu inspektoratowi żeglugi śródlądowej. Statki te powinny być zgłaszane w stanie zupełnej gotowości do uprawiania żeglugi w terminach uzgodnionych z właściwym inspektoratem żeglugi śródlądowej.

17. Przedsiębiorstwa uprawiające żeglugę pasażerską obowiązane są corocznie, co najmniej na 2 tygodnie przed rozpoczęciem regularnego ruchu, przesłać okręgowym zarządom wodnym właściwym dla wód, na których uprawiane będą rejsy, rozkłady jazdy statków. W rozkładach tych powinny być podane miejscowości, w których według rozkładu statki będą przystawać. Informacje o późniejszych zmianach w rozkładzie jazdy należy przesyłać przed ich wprowadzeniem.

18. Inspektoraty żeglugi śródlądowej lub okręgowe zarządy wodne mogą zażądać zmiany rozkładu jazdy, jeżeli wymagać tego będą względy bezpieczeństwa ruchu.

19. Rozkłady jazdy, taryfy i ich zmiany powinny być podane do publicznej wiadomości przez ich wywieszenie na przystaniach i na statkach.

20. Statki nie mogą odbijać od przystani wcześniej, niż to przewiduje rozkład jazdy.