§ 6. - Uposażenie sędziów i członków Biura Orzecznictwa Sądu Najwyższego.

Monitor Polski

M.P.1973.29.181

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1975 r.
§  6.
1.
Sędziowie Sądu Najwyższego i członkowie Biura Orzecznictwa otrzymują dodatek za wysługę lat, który wynosi miesięcznie:

1) po 3 latach pracy - 250 zł,

2) po 6 latach pracy - 400 zł,

3) po 9 latach pracy - 550 zł,

4) po 12 latach pracy - 700 zł,

5) 1 po 15 latach pracy - 850 zł,

6) po 20 latach pracy - 1.000 zł.

2.
Do okresu pracy uprawniającego do dodatku za wysługę lat zalicza się okres służby po dniu 22 lipca 1944 r.:
1)
na stanowiskach sędziów, asesorów i aplikantów w sądach powszechnych i sądach ubezpieczeń społecznych, na stanowiskach sędziów Sądu Najwyższego oraz dyrektora i członków Biura Orzecznictwa Sądu Najwyższego,
2)
na stanowiskach prokuratorów, wiceprokuratorów, podprokuratorów, referendarzy śledczych, asesorów i aplikantów prokuratorskich,
3)
na stanowiskach wymienionych w pkt 1 i 2 w wojskowej służbie sprawiedliwości,
4)
w b. Komisji Specjalnej do Walki z Nadużyciami i Szkodnictwem Gospodarczym na stanowiskach określonych przez Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego.
3.
Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego może zaliczyć do wysługi lat sędziemu Sądu Najwyższego również okresy innej pracy zawodowej niż wymienione w ust. 2, wykonywanej po ukończeniu studiów prawniczych, jeżeli praca ta przyczyniła się do podniesienia kwalifikacji na stanowisku sędziego. W stosunku do członków Biura Orzecznictwa uprawnienia te przysługują Ministrowi Sprawiedliwości.
4.
Do wysługi lat nie zalicza się okresów niepełnienia służby (niewykonywania pracy zawodowej) z powodu zawieszenia w czynnościach służbowych, chyba że postępowanie dyscyplinarne zakończone zostało umorzeniem lub uniewinnieniem.
5.
Dodatek za wysługę lat przysługuje niezależnie od innych dodatków i wypłacany jest począwszy od pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego, następującego po miesiącu, w którym pracownik nabył prawo do dodatku lub prawo do wyższej stawki dodatku.
1 § 6 ust. 1 pkt 5 zmieniony przez obwieszczenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 6 lipca 1973 r. o sprostowaniu błędu (M.P.73.35.217).