Uposażenie sędziów i członków Biura Orzecznictwa Sądu Najwyższego.

Monitor Polski

M.P.1973.29.181

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1975 r.

UCHWAŁA

RADY PAŃSTWA

z dnia 28 czerwca 1973 r.

w sprawie uposażenia sędziów i członków Biura Orzecznictwa Sądu Najwyższego.

Na podstawie art. 47 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o Sądzie Najwyższym (Dz. U. Nr 11, poz. 54) Rada Państwa uchwala, co następuje:

§  1.

1. Sędziowie Sądu Najwyższego i członkowie Biura Orzecznictwa otrzymują uposażenie zasadnicze według następujących grup i kwot:

Grupa	Kwota miesięcznego uposażenia
1	6.500 zł
2	6.000 zł
3	5.500 zł
4	5.000 zł
5	4.500 zł
6	4.000 zł

2. Sędzia Sądu Najwyższego otrzymuje uposażenie zasadnicze w grupie 3-1, a członek Biura Orzecznictwa nie będący sędzią w grupie 6-2.

3. Grupy uposażenia zasadniczego przyznaje sędziom Sądu Najwyższego Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego, a członkom Biura Orzecznictwa, o których mowa w ust. 2, Minister Sprawiedliwości.

§ 2. Sędziowie Sądu Najwyższego i członkowie Biura Orzecznictwa otrzymują dodatek funkcyjny według następujących stawek i kwot:

Stawka	Miesięcznie złotych
1	3.500
2	3.000
3	2.700
4	2.400
5	2.150
6	1.900
7	1.650
8	1.400
9	1.200
10	1.000

§  3.

1. Dyrektor Biura Orzecznictwa i przewodniczący wydziału w izbie otrzymuje dodatek funkcyjny w stawce 3-1.

2. Kierownik działu w Biurze Orzecznictwa otrzymuje dodatek funkcyjny w stawce 4-3.

3. Sędzia Sądu Najwyższego nie pełniący funkcji wymienionych w ust. 1 i 2 otrzymuje dodatek funkcyjny w stawce 5-3.

4. Stawki dodatku funkcyjnego, o których mowa w ust. 1-3, przyznaje Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego.

5. Sędziemu Sądu Najwyższego, któremu przejściowo powierzono pełnienie obowiązków dyrektora Biura Orzecznictwa lub przewodniczącego wydziału w izbie albo kierownika działu w Biurze Orzecznictwa, może Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego przyznać na ten czas dodatek funkcyjny odpowiednio w stawkach określonych w ust. 1 lub 2.

§  4.

1. Sędzia delegowany do zastępczego pełnienia czynności sędziowskich w Sądzie Najwyższym otrzymuje dodatek funkcyjny w stawce 10-5. Stawki te przyznaje Minister Sprawiedliwości.

2. Członek Biura Orzecznictwa otrzymuje dodatek funkcyjny w stawce 10-6. Stawki te przyznaje Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego po porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości.

§  5.

1. W razie zbiegu uprawnień do dodatków funkcyjnych przysługuje tylko jeden dodatek funkcyjny wybrany przez uprawnionego.

2. Dodatek funkcyjny nie przysługuje w okresie zawieszenia w pełnieniu służby. Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego może wstrzymać wypłatę dodatku osobie, która z innych powodów nie pełni przez ponad 3 miesiące funkcji uprawniającej do dodatku.

§  6.

1. Sędziowie Sądu Najwyższego i członkowie Biura Orzecznictwa otrzymują dodatek za wysługę lat, który wynosi miesięcznie:

1) po 3 latach pracy - 250 zł,

2) po 6 latach pracy - 400 zł,

3) po 9 latach pracy - 550 zł,

4) po 12 latach pracy - 700 zł,

5) ¹ po 15 latach pracy - 850 zł,

6) po 20 latach pracy - 1.000 zł.

2. Do okresu pracy uprawniającego do dodatku za wysługę lat zalicza się okres służby po dniu 22 lipca 1944 r.:

1) na stanowiskach sędziów, asesorów i aplikantów w sądach powszechnych i sądach ubezpieczeń społecznych, na stanowiskach sędziów Sądu Najwyższego oraz dyrektora i członków Biura Orzecznictwa Sądu Najwyższego,

2) na stanowiskach prokuratorów, wiceprokuratorów, podprokuratorów, referendarzy śledczych, asesorów i aplikantów prokuratorskich,

3) na stanowiskach wymienionych w pkt 1 i 2 w wojskowej służbie sprawiedliwości,

4) w b. Komisji Specjalnej do Walki z Nadużyciami i Szkodnictwem Gospodarczym na stanowiskach określonych przez Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego.

3. Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego może zaliczyć do wysługi lat sędziemu Sądu Najwyższego również okresy innej pracy zawodowej niż wymienione w ust. 2, wykonywanej po ukończeniu studiów prawniczych, jeżeli praca ta przyczyniła się do podniesienia kwalifikacji na stanowisku sędziego. W stosunku do członków Biura Orzecznictwa uprawnienia te przysługują Ministrowi Sprawiedliwości.

4. Do wysługi lat nie zalicza się okresów niepełnienia służby (niewykonywania pracy zawodowej) z powodu zawieszenia w czynnościach służbowych, chyba że postępowanie dyscyplinarne zakończone zostało umorzeniem lub uniewinnieniem.

5. Dodatek za wysługę lat przysługuje niezależnie od innych dodatków i wypłacany jest począwszy od pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego, następującego po miesiącu, w którym pracownik nabył prawo do dodatku lub prawo do wyższej stawki dodatku.

§  7.

1. Sędziom Sądu Najwyższego i członkom Biura Orzecznictwa przysługują gratyfikacje jubileuszowe za długoletnią pracę w wysokości:

1) za 25 lat pracy - 75% miesięcznego wynagrodzenia,

2) za 35 lat pracy - 150% miesięcznego wynagrodzenia,

3) za 40 lat pracy - 200% miesięcznego wynagrodzenia.

2. Gratyfikacje jubileuszowe przyznaje Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego.

3. Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego w porozumieniu z Ministrem Pracy, Płac i Spraw Socjalnych oraz Zarządem Głównym Związku Zawodowego Pracowników Państwowych i Społecznych określi zasady wypłaty gratyfikacji jubileuszowych oraz zaliczania okresów pracy do okresów uzasadniających prawo do tych gratyfikacji.

§  8.

1. Tworzy się fundusz nagród na nagrody dla sędziów Sądu Najwyższego i członków Biura Orzecznictwa w wysokości 1% planowanego dla nich osobowego funduszu płac. Zasady przyznawania nagród ustala Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego.

2. Tworzy się fundusz nagród za szczególne osiągnięcia w wysokości 1% planowanego osobowego funduszu płac sędziów i członków Biura Orzecznictwa Sądu Najwyższego pozostający w dyspozycji Przewodniczącego Rady Państwa.

§ 9. 2 (uchylony).

§  10.

1. Uposażenie zasadnicze, dodatek za wysługę lat, gratyfikacje jubileuszowe i nagrody określone w uchwale wolne są od podatku od wynagrodzeń i potrąceń na składkę emerytalną.

2. Dodatek funkcyjny nie podlega opodatkowaniu i jest wolny od potrąceń na składkę emerytalną.

§  11.

1. W obrębie zajmowanego stanowiska można awansować w zakresie grup uposażenia zasadniczego lub stawek dodatku funkcyjnego o jedną grupę lub o jedną stawkę. Okres między awansami nie może wynosić mniej niż dwa lata.

2. W wyjątkowych wypadkach, uzasadnionych zwiększeniem zakresu czynności bez zmiany stanowiska lub nabyciem kwalifikacji szczególnie przydatnych na danym stanowisku, okres oczekiwania na awans może być skrócony, jednak nie więcej niż o jeden rok.

3. Terminami awansowymi są 1 stycznia i 22 lipca. Przy awansie 22 lipca zmiana wynagrodzenia następuje od 1 sierpnia.

4. Przepisy ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do przypadków, gdy następuje powołanie na wyższe stanowisko lub powierzenie innej funkcji.

§ 12. W sprawach nie unormowanych w uchwale mają odpowiednie zastosowanie przepisy o uposażeniu pracowników państwowych.

§ 13. Do uposażeń, dodatków do uposażeń oraz innych należności sędziów Izby Wojskowej Sądu Najwyższego stosuje się przepisy o uposażeniu żołnierzy.

§ 14. Traci moc uchwała Rady Państwa z dnia 8 września 1966 r. w sprawie uposażeń sędziów członków Biura Orzecznictwa Sądu Najwyższego (Monitor Polski z 1966 r. Nr 48, poz. 237, z 1968 r. Nr 43, poz. 297 i z 1973 r. Nr 6, poz. 39).

§ 15. Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 lipca 1973 r., z wyjątkiem przepisów § 6 ust. 1 pkt 5 i 6 oraz § 7, które wchodzą w życie z dniem 1 lipca 1974 r.

¹ § 6 ust. 1 pkt 5 zmieniony przez obwieszczenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 6 lipca 1973 r. o sprostowaniu błędu (M.P.73.35.217).

² § 9 uchylony przez § 2 pkt 1 uchwały z dnia 9 grudnia 1974 r. w sprawie terminów wypłaty uposażenia pracownikom Sądu Najwyższego i powszechnych jednostek organizacyjnych Prokuratury Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (M.P.74.42.246) z dniem 1 stycznia 1975 r.