Udzielanie samodzielnym pracownikom nauki zezwoleń na dodatkowe zajęcia w zakresie pełnego etatu.

Monitor Polski

M.P.1952.A-31.450

Akt utracił moc
Wersja od: 17 kwietnia 1952 r.

UCHWAŁA NR 198
PREZYDIUM RZĄDU
z dnia 22 marca 1952 r.
w sprawie wydawania samodzielnym pracownikom nauki zezwoleń na dodatkowe zajęcia w zakresie pełnego etatu.

Na podstawie § 14 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 kwietnia 1951 r. o uposażeniu pracowników nauki (Dz. U. R. P. Nr 21, poz. 165 i Nr 63, poz. 430) Prezydium Rządu postanawia, co następuje:
Zezwolenia na przyjęcie przez samodzielnego pracownika nauki dodatkowego zajęcia w zakresie pełnego etatu udziela w szczególnie uzasadnionych przypadkach minister, któremu podlega szkoła wyższa lub placówka naukowa, objęta rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 7 kwietnia 1951 r. o uposażeniu pracowników nauki (Dz. U. R. P. Nr 21, poz. 165 i Nr 63, poz. 430), zatrudniająca danego pracownika.
Zezwolenie może być udzielone, jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:
1)
praca dodatkowa ma charakter pracy naukowo-badawczej, artystycznej lub dydaktycznej w ramach specjalności naukowej pracownika,
2)
wykonywanie zajęcia dodatkowego nie przeszkodzi pracownikowi w wypełnianiu obowiązków pracownika nauki, wynikających z zajmowanego już przez niego stanowiska,
3)
zatrudnienie dodatkowe danego pracownika jest niezbędne dla wykonania przez zakład pracy, w którym ma być wykonywane zajęcie dodatkowe, planowych zadań, mających istotne znaczenie dla gospodarki lub kultury narodowej,
4)
stanowisko, które ma objąć dodatkowo samodzielny pracownik nauki, nie może być powierzone innemu pracownikowi.
Okoliczność wymienioną w § 2 pkt 3 i 4 stwierdza władza naczelna, której podlega zakład pracy, zamierzający zatrudnić dodatkowo pracownika nauki.
1.
Minister, który udzielił zezwolenia, może je cofnąć, jeżeli przestaną istnieć warunki określone w § 2. O cofnięciu zawiadamia się pracownika oraz właściwą władzę naczelną na trzy miesiące przed terminem cofnięcia zezwolenia.
2.
Cofnięcie zezwolenia w stosunku do samodzielnych pracowników nauki, którzy uzyskali je przed dniem wejścia w życie niniejszej uchwały, może nastąpić w drodze porozumienia ministra, o którym mowa w § 1, z władzą naczelną, której podlega zakład pracy zatrudniający dodatkowo pracownika nauki.
3.
Analogicznego uzgodnienia wymaga cofnięcie zgody na dodatkowe wykonywanie zajęć dydaktycznych lub naukowo-badawczych przez pracowników zajmujących stanowiska w administracji publicznej lub przedsiębiorstwach uspołecznionych.
4.
W przypadkach, jeżeli nie może dojść do porozumienia przewidzianego w ust. 2 i 3, decyduje Prezes Rady Ministrów.
W stosunku do osób, które w dniu wejścia w życie niniejszej uchwały pełniły w zakresie pełnego etatu jednocześnie funkcje samodzielnych pracowników nauki w szkole wyższej i funkcje w placówkach naukowych podległych innemu ministrowi, przyjmuje się, że głównym ich zajęciem jest praca w szkole wyższej, chyba że minister, któremu podlega placówka naukowa, za zgodą ministra, któremu podlega szkoła wyższa, postanowi inaczej. W przypadkach spornych decyduje Prezes Rady Ministrów.
Ograniczenia wynikające z niniejszej uchwały nie dotyczą pracowników nauki zajmujących stanowiska ministra, podsekretarza stanu lub uznane przez Prezesa Rady Ministrów za równorzędne.
Ograniczenia wynikające z niniejszej uchwały nie dotyczą członków Polskiej Akademii Nauk w zakresie ich pracy w Polskiej Akademii Nauk.
Z zastrzeżeniami wynikającymi z § 2 pkt 2 i 3 właściwy minister za zgodą Prezesa Rady Ministrów może zezwolić samodzielnym pracownikom nauki na objęcie w charakterze zajęcia dodatkowego niektórych stanowisk o charakterze administracyjnym.
Ogólna liczba samodzielnych pracowników nauki, którym dany minister udzielił zezwoleń na zajęcia dodatkowe w zakresie pełnego etatu, nie może przekraczać 25% ogólnej liczby samodzielnych pracowników nauki, zatrudnionych w szkołach wyższych i placówkach naukowych, podległych temu ministrowi.
W terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie uchwały samodzielni pracownicy nauki, wykonujący dodatkowe zajęcia w granicach pełnego etatu, obowiązani są uzyskać zezwolenie, o którym mowa w uchwale.
Wykonanie uchwały porucza się Prezesowi Rady Ministrów i właściwym ministrom.
Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.