§ 1. - Taryfa towarowa przewozów konnych.

Monitor Polski

M.P.1954.89.992

Akt utracił moc
Wersja od: 27 września 1954 r.
§  1.
1.
Uchwała niniejsza dotyczy przewozów konnych dokonywanych:
1)
przez przewoźników uprawiających zawodowo zarobkowy przewóz na podstawie zezwoleń na wykonywanie transportu drogowego uzyskanych na podstawie art. 4 i 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1951 r. o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 4, poz. 26);
2)
przez rolników uprawiających zarobkowy przewóz ubocznie i dorywczo bez obowiązku posiadania zezwoleń na transport zarobkowy;
3)
odpłatnie na zlecenia prezydiów gminnych (miejskich) rad narodowych, wydawane na podstawie art. 2 dekretu z dnia 30 czerwca 1951 r. o obowiązku świadczeń w naturze na niektóre cele publiczne (Dz. U. Nr 58, poz. 284);
4)
przez branżowe przedsiębiorstwa przewozowe z wyjątkiem podległych Ministerstwu Handlu Wewnętrznego.
2.
Za usługi wykonywane taborem konnym stosuje się opłaty w zależności od wagi przewożonego ładunku i odległości przewozu (przewóz tonnowy), a gdy usługi przewozu połączone są poza czynnościami ładunkowymi z dodatkowymi innymi czynnościami specjalnymi, opóźniającymi przewozy, oraz przy przewozach dystrybucyjnych, gospodarczych (wewnątrzzakładowych) i koniecznych przewozach dalszych (ponad 10 km) - opłaty stosuje się w zależności od czasu wynajmu taboru konnego do wykonania określonych usług wyrażonego w godzinach (wynajem godzinowy). Za przewozy konne przedmiotów gospodarstwa domowego, urządzeń biur, zakładów itp. (przy przeprowadzkach) oraz mebli na kolej lub z kolei i między magazynami, połączone z czynnościami ładunkowymi i spedycyjnymi, tudzież książek, pomocy naukowych, ławek szkolnych, eksponatów, obrazów, dekoracji, instrumentów muzycznych, sprzętu sportowego i innego, foteli i wózków dziecinnych, lekarskich itp., gabinetów lekarskich, naczyń kuchennych - stosuje się opłaty ustalone za 1 mb. pojazdu w zależności od odległości przewozu. Nie dotyczy to transportu ziemi, o którym mowa w § 2 pkt 3 i 4.
3.
Waga ładunku powinna być stwierdzona na podstawie bądź ważenia na wadze dziesiętnej lub wozowej, bądź specyfikacji fabrycznej, bądź też na podstawie przeliczenia na wagę innych jednostek miary przyjmowanego do przewozu ładunku. W tym ostatnim przypadku przeliczenia dokonuje się przyjmując za podstawę normy wagowe ustalone dla danego materiału przez właściwe organy i obowiązujące w obrotach gospodarczych tym materiałem, a w braku takich norm ustala się je komisyjnie w rzeczywistych warunkach wykonywania danej pracy. Z posiedzenia komisji sporządza się protokół. Przy towarach przewożonych w opakowaniu wagę ładunku liczy się łącznie z opakowaniem, a przy przewozie w beczkach wagę beczki dolicza się do wagi ładunku.
4.
Przy usługach opłacanych w zależności od czasu wynajmu taboru konnego ilość godzin, za które oblicza się należności taryfowe według stawek godzinowych dla usług normowanych obowiązującymi katalogami norm państwowych, branżowych i zakładowych, ustala się na podstawie tych katalogów. W braku obowiązujących katalogów norm na poszczególne usługi ilość godzin, za które powinny być obliczone należności taryfowe, oraz ilość usług przypadająca do wykonania w opłaconym czasie powinny być ustalone komisyjnie w sposób podany w ust. 3, przy czym czas ustala się w pełnych godzinach przez pominięcie przekroczonego czasu do 30 minut, a zaokrąglenie wzwyż czasu ponad 30 minut. Przy takim ustaleniu ilości usług przypadających do wykonania w zamówionym czasie wynajmu opłaty godzinowe mogą być przeliczone na jednostkę usługi i opłacone według ilości wykonanych tego rodzaju usług.
5.
Jeżeli na podstawie osobnej umowy z usługobiorcą nie ustalono inaczej, należności za umówione usługi w przedsiębiorstwach przewozowych uspołecznionych pobiera się z góry z chwilą zamówienia usług. Za usługi zamówione w nadmiernej ilości nie zwraca się opłat pobranych zgodnie z zamówieniem, jeżeli odwołanie zamówienia nie nastąpiło najmniej na 24 godziny przed rozpoczęciem wykonania usług. Za większą ilość wykonanych usług niż w zamówieniu pobiera się dopłatę. Przy usługach wykonywanych przez przedsiębiorstwa przewozowe nie uspołecznione obowiązuje realizowanie należności przewozowych po wykonaniu usług.