Szczegółowe zasady wynagradzania pracowników instytucji artystycznych.

Monitor Polski

M.P.1985.41.263

Akt utracił moc

Wersja od: 1 października 1985 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA KULTURY I SZTUKI

z dnia 15 listopada 1985 r.

w sprawie szczegółowych zasad wynagradzania pracowników instytucji artystycznych.

Na podstawie § 2 ust. 2, § 3 ust. 6, § 8 ust. 2, § 9 ust. 3, § 11 ust. 2, § 12 ust. 2 i § 16 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 października 1985 r. w sprawie zasad tworzenia systemów wynagrodzeń pracowników instytucji artystycznych (Dz. U. Nr 48, poz. 249) zarządza się, co następuje:

§ 1. Ustala się:

1) zasady ustalania wynagrodzeń zasadniczych i dodatków funkcyjnych, stanowiące załącznik nr 1 do zarządzenia,

2) sposób ustalania stawek za występy i opracowania artystyczne określony w załączniku nr 2 do zarządzenia,

3) zasady zaliczania okresów zatrudnienia do okresu pracy stanowiącego podstawę do przyznania dodatku za wysługę lat, stanowiące załącznik nr 3 do zarządzenia,

4) zasady ustalania okresów pracy uprawniających do nagród jubileuszowych dla pracowników artystycznych stanowiące załącznik nr 4 do zarządzenia,

5) zasady przyznawania i wypłacania dodatków za pracę w warunkach szkodliwych dla zdrowia, uciążliwych i niebezpiecznych, stanowiące załącznik nr 5 do zarządzenia.

§ 2. Zasady przyznawania dodatków:

1) za upowszechnianie kultury w terenie, związanych z trudnymi warunkami pracy przy wyjazdach poza granice miasta będącego siedzibą instytucji artystycznej, oraz

2) za kierowanie zespołem pracowników, pracownią, brygadą

- ustala dyrektor instytucji artystycznej.

§  3.

1. Dla pracowników zajmujących się obsługą techniczną oraz organizacją lub realizacją imprez estradowych i rozrywkowych może być wprowadzony:

1) akordowy (ruchomy) system płac, w którym wysokość dodatkowego wynagrodzenia jest uzależniona od liczby zorganizowanych lub zrealizowanych dodatkowo imprez i od osiągniętych wyników,

2) czasowo-prowizyjny system płac dla pracowników organizacji widowni, w którym wysokość dodatkowego wynagrodzenia jest uzależniona od sprzedaży biletów wstępu i osiągniętych wyników.

2. Dodatkowe wynagrodzenia, o których mowa w ust. 1, mogą być ustalone do wysokości:

1) 10% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego za obsługę jednej imprezy - dla pracowników technicznych,

2) 15% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego za zorganizowanie lub zrealizowanie jednej imprezy - dla pracowników zatrudnionych przy jej organizacji lub realizacji,

3) 5% ceny każdego sprzedanego biletu - dla pracowników organizacji widowni.

3. Warunki wypłacania wynagrodzeń, o których mowa w ust. 1 i 2, ustala regulamin zakładowy.

§  4.

1. Jeżeli pracownik został przyjęty do pracy z własnym instrumentem, ubiorem scenicznym, rekwizytem lub narzędziami albo używa własnych akcesoriów do instrumentów, może mu być przyznana odpłatność za ich używanie w wysokości ustalonej przez dyrektora instytucji artystycznej w ramach posiadanych środków.

2. Odpłatność za używanie własnego instrumentu i akcesoriów do instrumentu może być ustalona w kwocie nie wyższej niż 2.400 zł miesięcznie.

3. W szczególnych wypadkach, za zgodą Ministra Kultury i Sztuki, odpłatność może być ustalona w wyższej kwocie.

§ 5. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 października 1985 r.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK Nr  1

ZASADY USTALANIA WYNAGRODZEŃ ZASADNICZYCH I DODATKÓW FUNKCYJNYCH

§ 1. Pracownicy instytucji artystycznych otrzymują wynagrodzenia zasadnicze według grup zaszeregowania ustalonych dla zajmowanego stanowiska w układzie zbiorowym pracy pracowników instytucji artystycznych z dnia 31 grudnia 1974 r. z późniejszymi zmianami.

§ 2. Stawki wynagrodzeń zasadniczych odpowiadające grupom zaszeregowania określa zakładowa tabela wynagrodzeń zasadniczych.

§ 3. Minister Kultury i Sztuki może uzupełnić dotychczasowe tabele stanowisk określone w układzie zbiorowym pracy, o którym mowa w ust. 1, nowymi stanowiskami pracy, określając dla nich wymagania kwalifikacyjne, grupy zaszeregowania i szczeble dodatku funkcyjnego.

§ 4. W ramach wynagrodzenia zasadniczego pracownicy artystyczni są obowiązani do udziału w przedstawieniach (koncertach), w granicach ustalonej przez dyrektora instytucji artystycznej normy występów lub opracowań, do udziału w próbach i innych zajęciach ustalonych przez kierownictwo artystyczne instytucji oraz do pracy indywidualnej związanej z przygotowaniem powierzonych zadań artystycznych.

§ 5. Pracownicy zajmujący kierownicze stanowiska otrzymują dodatki funkcyjne zgodnie ze szczeblami dodatków wynikającymi z przepisów, o których mowa w § 1.

§ 6. Stawki dodatków funkcyjnych odpowiadające szczeblom dodatków określa zakładowa tabela dodatków funkcyjnych.

ZAŁĄCZNIK Nr  2

SPOSÓB USTALANIA STAWEK ZA WYSTĘPY I OPRACOWANIA ARTYSTYCZNE

I.

Stawki za występy wykonawców przysługujące po wykonaniu norm

§ 1. Stawki za występy należy ustalać, biorąc pod uwagę wkład pracy, rodzaj i warunki występu, poziom artystyczny, dorobek i popularność wykonawcy, w granicach:

Lp.	Rodzaj występu	Soliści, role i partie pierwszoplanowe i inne wiodące	Inni wykonawcy
		% wynagrodzenia zasadniczego
1	Spektakle dramatyczne i lalkowe	5-15
2	Przedstawienia operowe i baletowe, pantomima	15-30	3-10
3	Koncerty symfoniczne i chóralne	15-30	3-15
4	Koncerty kameralne	10-30
5	Przedstawienia operetkowe, musicale i inne przedstawienia muzyczne, koncerty popularno-rozrywkowe	10-25	3-8
6	Imprezy estradowe i rozrywkowe, widowiska zespołów pieśni i tańca	5-20	3-10
7	Audycje szkolne (45-minutowe)	3-5

§ 2. Dyrygenci otrzymują stawki w granicach:

1) za koncerty symfoniczne, kameralne i chóralne - 20-40% wynagrodzenia zasadniczego,

2) za przedstawienia operowe - 15-30% wynagrodzenia zasadniczego,

3) za przedstawienia operetkowe, musicale i inne muzyczne, koncerty popularnorozrywkowe - 15-25% wynagrodzenia zasadniczego,

4) za imprezy estradowe, widowiska zespołów pieśni i tańca - 10-25% wynagrodzenia zasadniczego.

§ 3. Stawki dla artystów początkujących, a także występujących w zespołach, powinny być w zasadzie ustalane poniżej stawek wykonawców o uznanym dorobku artystycznym, legitymujących się wieloletnim stażem pracy artystycznej lub wykonujących samodzielne i znaczące zadania artystyczne.

II.

Stawki dla asystentów, adeptów, inspicjentów i suflerów

§ 4. Asystenci autorów opracowań artystycznych mogą otrzymać stawkę w wysokości do 1/4 dodatkowego wynagrodzenia, jakie otrzyma reżyser, scenograf, choreograf lub kierownik muzyczny zgodnie z § 3 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 października 1985 r. w sprawie zasad tworzenia systemów wynagrodzeń pracowników instytucji artystycznych (Dz. U. Nr 48, poz. 249).

§ 5. Stawki dla adeptów inspicjentów i suflerów należy ustalać w zależności od wkładu pracy i warunków pracy, wieku i doświadczenia zawodowego w granicach od 3% do 8% wynagrodzenia zasadniczego, a w operach i operetkach - do 10% wynagrodzenia zasadniczego za przedstawienie.

III.

Stawki za opracowania artystyczne przysługujące po wykonaniu norm

§ 6. Stawki za opracowania artystyczne ustala samodzielnie instytucja artystyczna w granicach określonych w § 3 rozporządzenia Rady Ministrów, o którym mowa w § 4, kierując się wkładem pracy, trudnością opracowania, dorobkiem artystycznym, a także proporcjami wynagrodzeń za poszczególne rodzaje opracowań.

ZAŁĄCZNIK Nr  3

ZASADY ZALICZANIA OKRESÓW ZATRUDNIENIA DO OKRESU PRACY STANOWIĄCEGO PODSTAWĘ DO PRZYZNANIA DODATKU ZA WYSŁUGĘ LAT

§ 1. Do okresów pracy uprawniających do dodatku za wysługę lat zalicza się wszystkie okresy zatrudnienia (wykonywane na podstawie umowy o pracę), z wyłączeniem okresów zatrudnienia w zakładach pracy, w których umowa o pracę:

1) wygasła wskutek porzucenia pracy,

2) została rozwiązana przez zakład pracy bez wypowiedzenia z winy pracownika,

3) została rozwiązana przez pracownika za wypowiedzeniem.

§ 2. Minister Kultury i Sztuki może, na wniosek dyrektora zakładu pracy, w uzasadnionych wypadkach zaliczyć do okresu uprawniającego do dodatku za wysługę lat okres zatrudnienia w zakładzie, w którym umowa o pracę została rozwiązana przez pracownika za wypowiedzeniem.

§ 3. Do okresów pracy uprawniających do dodatków za wysługę lat wlicza się także inne okresy na podstawie odrębnych przepisów.

§ 4. Dodatek za wysługę lat przysługuje pracownikowi za dni, za które otrzymuje wynagrodzenie.

§ 5. Dodatek za wysługę lat przysługuje także za dni nieobecności w pracy wskutek choroby bądź konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem lub chorym członkiem rodziny, za które pracownik otrzymuje zasiłek z ubezpieczenia społecznego.

§ 6. Dodatek za wysługę lat jest wypłacany w terminie wypłaty wynagrodzenia:

1) począwszy od pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym pracownik nabył prawo do wyższej stawki dodatku, jeżeli nabycie prawa nastąpiło w ciągu miesiąca,

2) za dany miesiąc, jeżeli nabycie prawa do wyższej stawki nastąpiło pierwszego dnia miesiąca.

ZAŁĄCZNIK Nr  4

ZASADY USTALANIA OKRESÓW PRACY UPRAWNIAJĄCYCH DO NAGRÓD JUBILEUSZOWYCH DLA PRACOWNIKÓW ARTYSTYCZNYCH

§ 1. Do okresów pracy uprawniających do nagrody jubileuszowej wlicza się okresy pracy w charakterze solisty wokalisty, muzyka grającego na instrumentach dętych oraz artysty chóru, przeliczone z zastosowaniem mnożnika 1,5, a okresy pracy artystycznej w balecie - z zastosowaniem mnożnika 2,0 - przy ustalaniu pierwszej nagrody. Kolejne nagrody przysługują po przepracowaniu 5 lat.

§ 2. Pozostali pracownicy artystyczni otrzymują nagrody jubileuszowe na zasadach ogólnie obowiązujących.

ZAŁĄCZNIK Nr  5

ZASADY PRZYZNAWANIA I WYPŁACANIA DODATKÓW ZA PRACĘ W WARUNKACH SZKODLIWYCH DLA ZDROWIA, UCIĄŻLIWYCH I NIEBEZPIECZNYCH

§ 1. Dodatki za pracę w warunkach szkodliwych dla zdrowia, uciążliwych i niebezpiecznych mogą być przyznane pracownikom, jeżeli:

1) wykonują pracę w warunkach środowiskowych, w których występują stężenia i natężenia czynników szkodliwych dla zdrowia, przekraczające najwyższe dopuszczalne normy, albo jest niemożliwe zachowanie innych higienicznych norm pracy,

2) szkodliwości lub uciążliwości nie da się usunąć albo ograniczyć dostępnymi środkami, a praca w tych warunkach jest wykonywana przez co najmniej połowę wymiaru czasu pracy w miesiącu,

3) wykonują pracę szczególnie niebezpieczną.

§ 2. Dodatek wypłaca się miesięcznie w wysokości:

1) do 400 zł przy I stopniu szkodliwości dla zdrowia lub uciążliwości,

2) do 600 zł przy II stopniu szkodliwości dla zdrowia lub uciążliwości,

3) do 800 zł przy III stopniu szkodliwości dla zdrowia lub uciążliwości,

4) do 800 zł przy pracach w warunkach szczególnie niebezpiecznych.

§  3.

1. Do I stopnia szkodliwości lub uciążliwości zalicza się prace wykonywane w warunkach:

1) narażenia na działanie pyłów nie wywołujących zwłóknienia tkanki płucnej,

2) narażenia na działanie substancji toksycznych nie kumulujących się w organizmie,

3) pomieszczeń zamkniętych, w których utrzymuje się temperatura efektywna powyżej 25°C lub poniżej 10°C,

4) narażenia na promieniowanie ultrafioletowe, np. spawanie.

2. Do II stopnia szkodliwości lub uciążliwości zalicza się prace wykonywane w warunkach:

1) narażenia na działanie pyłów wywołujących zwłóknienie tkanki płucnej,

2) narażenia na działanie substancji toksycznych kumulujących się w organizmie,

3) obniżonego lub podwyższonego ciśnienia wynikającego z procesu technologicznego,

4) narażenia na działanie miejscowej wibracji,

5) narażenia na hałas.

3. Do III stopnia szkodliwości lub uciążliwości zalicza się prace wykonywane w warunkach:

1) narażenia na działanie benzydyny, alfa i beta naftyloaminy, chlorku winylu, azbestu,

2) narażenia na promieniowanie jonizujące,

3) kontaktu (styczności) ze zwierzętami chorymi zakaźnie,

4) narażenia na działanie pól elektromagnetycznych wysokiej częstotliwości zakresu mikrofalowego od 300 do 300.000 MHz w strefie zagrożenia.

§ 4. Do szczególnie niebezpiecznych zalicza się:

1) prace wykonywane na urządzeniach elektrycznych będących pod napięciem powyżej 250 V (zgodnie z obowiązującą instrukcją bezpieczeństwa pracy w energetyce),

2) prace związane z wytwarzaniem, magazynowaniem lub transportowaniem gazów i materiałów wybuchowych,

3) prace wykonywane w pobliżu nie osłoniętych urządzeń elektroenergetycznych lub ich części, znajdujących się pod napięciem powyżej 220 V (zgodnie i obowiązującą instrukcją bezpieczeństwa pracy w energetyce),

4) prace na wysokości ponad 5 metrów.

§  5.

1. Decyzję o przyznaniu dodatku i określeniu jego wysokości oraz decyzję o cofnięciu prawa do dodatku w razie zmiany warunków pracy wydaje dyrektor zakładu pracy.

2. Podstawę przyznania dodatku za pracę wykonywaną w warunkach szkodliwych dla zdrowia stanowią wyniki badań środowiskowych przeprowadzone przez jednostkę upoważnioną do tego rodzaju badań.

3. Dodatek za prace w warunkach szczególnie niebezpiecznych przysługuje za efektywny czas pracy bez względu na dzienny lub miesięczny wymiar czasu pracy.

4. W razie jednoczesnego występowania uprawnień do dodatku z tytułu prac wykonywanych w warunkach szkodliwych, uciążliwych i niebezpiecznych, stosuje się tylko jeden dodatek o wyższej stawce.

5. W wypadkach spornych decyzję o przyznaniu dodatku podejmuje organ założycielski na wniosek dyrektora zakładu pracy, umotywowany wynikami badań środowiskowych.