Ryczałty za noclegi w podróżach służbowych.

Monitor Polski

M.P.1972.39.214

Akt utracił moc
Wersja od: 9 sierpnia 1972 r.

UCHWAŁA Nr 206
RADY MINISTRÓW
z dnia 28 lipca 1972 r.
w sprawie ryczałtów za noclegi w podróżach służbowych.

W celu odciążenia uspołecznionej bazy noclegowej w okresie sezonu turystyczno-wypoczynkowego Rada Ministrów uchwala, co następuje:
1.
Pracownikowi, który w miejscowości stanowiącej cel podróży służbowej nie korzystał z noclegu w hotelu lub innym zakładzie hotelarskim, za każdy nocleg przysługuje ryczałt w wysokości:
1)
70 zł w m.st. Warszawie,
2)
60 zł w miastach wojewódzkich,
3)
50 zł w miastach powiatowych,
4)
40 zł w innych miastach,
5)
35 zł w pozostałych miejscowościach.
2.
Ryczałty wymienione w ust. 1 obowiązują w następujących okresach:
1)
w ciągu całego roku:
a)
w m.st. Warszawie, w m. Krakowie i m. Wrocławiu,
b)
w województwach: krakowskim, szczecińskim, wrocławskim i zielonogórskim,
2)
od dnia 1 stycznia do dnia 31 marca i od dnia 1 czerwca do dnia 30 września:

w województwach: katowickim, opolskim i rzeszowskim,

3)
od dnia 1 czerwca do dnia 30 września:

w innych miastach wyłączonych z województw i województwach nie wymienionych w pkt 1 i 2.

1.
W razie korzystania w czasie podróży służbowej z noclegu w hotelu lub innym zakładzie hotelarskim pracownikowi przysługuje zwrot kosztów noclegu na podstawie rachunku, z tym zastrzeżeniem, że nie mogą być rozliczane - w okresie całego roku - rachunki za noclegi w apartamentach hoteli i zakładów hotelarskich wszystkich kategorii.
2.
Zastrzeżenie, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do osób wymienionych w zdaniu pierwszym § 27 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 lipca 1948 r. o należnościach w razie pełnienia czynności służbowych poza zwykłym miejscem służbowym oraz w razie przenoszenia na inne miejsce służbowe (Dz. U. Nr 38, poz. 279 z późniejszymi zmianami) oraz do osób towarzyszących delegacjom zagranicznym.
Przepisów § 1 i § 2 nie stosuje się, jeżeli pracownikowi został zapewniony nocleg bezpłatny lub po niższej cenie niż ryczałty określone w § 1 ust. 1 przez państwową jednostkę organizacyjną zlecającą podróż służbową albo przez jednostkę, do której pracownik się udaje.
Upoważnia się Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych do:
1)
wprowadzania w porozumieniu z Ministrem Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska oraz Przewodniczącym Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki zmian w okresach i zakresie stosowania ryczałtów za noclegi w podróżach służbowych oraz do określenia warunków korzystania w podróżach służbowych z hoteli kategorii "LUX" i zakładów hotelarskich kategorii I,
2)
określenia wypadków, w których pracownik uprawniony jest do korzystania w czasie podróży służbowej z samodzielnego pokoju w hotelu (w zakładzie hotelarskim).
Zaleca się centralnym organizacjom spółdzielczym i społecznym stosowanie przepisów uchwały.
Wykonanie uchwały porucza się ministrom, kierownikom urzędów centralnych oraz przewodniczącym prezydiów wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw).
Traci moc uchwała nr 91 Rady Ministrów z dnia 28 maja 1969 r. w sprawie ryczałtów za noclegi w podróżach służbowych (Monitor Polski Nr 21, poz. 173).
Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.