Rozdział 3 - Rozliczanie się z zagospodarowania oddanych do użytku zadań inwestycyjnych i osiągania planowanych efektów gospodarczych. - Rozliczanie się z zakończonych i oddawanych do użytku inwestycji.

Monitor Polski

M.P.1966.41.208

Akt utracił moc

Wersja od: 19 sierpnia 1966 r.

3.

Rozliczanie się z zagospodarowania oddanych do użytku zadań inwestycyjnych i osiągania planowanych efektów gospodarczych.

§  10.

1. Obowiązek rozliczania się z zagospodarowania oddanych do użytku zadań inwestycyjnych i osiągania planowanych efektów gospodarczych dotyczy inwestycji przemysłowych, polegających na budownictwie inwestycyjnym. Właściwi ministrowie mogą objąć rozliczeniami z zagospodarowania oddanych do użytku zadań inwestycyjnych i osiągania planowanych efektów gospodarczych również pozostałe inwestycje.

2. Po zakończeniu i oddaniu zadania inwestycyjnego lub jego wydzielonej części do użytku (eksploatacji) służba eksploatacyjna użytkownika obiektu zobowiązana jest do właściwego i pełnego jego zagospodarowania, włączenia do procesów produkcyjnych oraz do osiągnięcia w ramach działalności eksploatacyjnej efektów gospodarczych i wskaźników techniczno-ekonomicznych, założonych w projekcie wstępnym.

3. Użytkownik obiektu (służba eksploatacyjna) rozlicza się z osiąganych w eksploatacji efektów i wskaźników techniczno-ekonomicznych wobec jednostek nadrzędnych oraz banku finansującego inwestycje i banku finansującego eksploatację, a w zakresie inwestycji centralnych - również wobec Komisji Planowania przy Radzie Ministrów. W tym celu użytkownik przesyła rozliczenie:

1) właściwej jednostce nadrzędnej,

2) właściwemu oddziałowi banku finansującego inwestycje,

3) właściwemu oddziałowi banku finansującego eksploatację,

4) kierującemu biuru projektów, które opracowało projekt wstępny inwestycji,

5) Komisji Planowania przy Radzie Ministrów (właściwemu zespołowi branżowemu i Zespołowi Inwestycji) - w zakresie inwestycji centralnych,

6) Głównemu Urzędowi Statystycznemu - w zakresie inwestycji centralnych działu "Przemysł".

4. Rozliczenie z zagospodarowania oddanych do użytku zadań oraz z osiągniętych efektów gospodarczych powinno być opracowane według ramowego wzoru, stanowiącego załącznik nr 3 do zarządzenia.

5. Rozliczenie z osiąganych efektów powinno być dokonane w terminie przewidzianym w projekcie wstępnym na osiągnięcie pełnej zdolności produkcyjnej bądź kolejnych etapów dochodzenia do pełnej zdolności produkcyjnej. Rozliczenie powinno być przeprowadzone w wyżej ustalonym terminie niezależnie od rzeczywistego stanu osiągnięcia założonych w projekcie wskaźników techniczno-ekonomicznych i rozmiarów produkcji.

§  11.

1. Rozliczenie, o którym mowa w § 10, polega na porównaniu wielkości rzeczywiście osiągniętych z założonymi w projekcie wstępnym w zakresie elementów podanych we wzorze stanowiącym załącznik nr 3. Szczególną uwagę należy zwrócić na prawidłowe scharakteryzowanie tymi wskaźnikami jakości produkcji, zakresu specjalizacji i kooperacji.

2. Rozliczenie z osiąganych efektów w działalności eksploatacyjnej powinno zawierać porównanie syntetycznego wskaźnika efektywności inwestycji, opracowanego według danych faktycznych, ze wskaźnikami efektywności przyjętymi w projekcie wstępnym inwestycji według obowiązującej metody. W rachunku tym należy również uwzględnić jakość produkcji w stosunku do założonej w projekcie.

3. W zakresie rozbudowywanych i modernizowanych zakładów produkcyjnych lub ich wydziałów należy wykazać w rozliczeniu efekty osiągane wskutek wykonanych inwestycji w drodze zestawienia i porównania podstawowych wskaźników techniczno-ekonomicznych przed rozbudową lub modernizacją i po zainwestowaniu według danych przyjętych w projekcie wstępnym i według danych rzeczywistych, eliminując z tego porównania efekty osiągnięte dzięki innym, pozainwestycyjnym czynnikom (np. zwiększenie współczynnika zmianowości w zatrudnieniu, usprawnienia organizacyjno-techniczne itp.).

4. Jeżeli przekazane do użytku zadanie inwestycyjne miało na celu produkcję eksportową lub zastępującą import i uzyskanie w związku z tym efektów dewizowych, w ramach rozliczenia należy wykazać dane faktyczne i przewidziane w projekcie wstępnym inwestycji, a mianowicie:

1) w zakresie produkcji przeznaczonej na eksport (z zaznaczeniem kierunków geograficznych):

a) wartość produkcji sprzedanej przez właściwą centralę handlu zagranicznego w tysiącach złotych dewizowych,

b) uzysk dewizowy brutto eksportu wyrobów pochodzących z tej produkcji,

c) wartość w dewizach importu surowców zużytych do tej produkcji,

d) uzysk dewizowy netto,

e) wskaźnik efektywności, obliczony według zasad obowiązujących w tym zakresie,

2) w zakresie produkcji zastępującej import (z zaznaczeniem kierunków geograficznych):

a) wartość tej produkcji w tysiącach złotych dewizowych,

b) efekty dewizowe netto (tj. oszczędność dewiz), uzyskane w wyniku zaniechania importu odpowiednich artykułów, po potrąceniu ewentualnej wartości w dewizach importu surowców zużytych do tej produkcji,

c) wskaźnik efektywności.

Dane dotyczące efektów dewizowych zarówno w zakresie produkcji wyeksportowanej, jak i zaniechanego importu, powinny być oparte na danych dostarczonych przez odpowiednie centrale handlu zagranicznego.

5. Niekorzystne odchylenia w zakresie osiąganych efektów i wskaźników w stosunku do danych projektowych powinny być szczegółowo omówione z podaniem ich przyczyn oraz wskazaniem wniosków co do terminu i sposobu usunięcia przyczyn hamujących osiągnięcie wskaźników założonych w projekcie wstępnym inwestycji.

§  12.

1. Jednostki nadrzędne użytkowników inwestycji są obowiązane do przeprowadzenia analizy otrzymanego rozliczenia i ustosunkowania się do:

1) odchyleń osiąganych efektów w stosunku do ustaleń zawartych w projekcie inwestycji,

2) przyczyn hamujących osiąganie efektów oraz wskaźników projektowych,

3) wniosków co do sposobu usunięcia przyczyn nieosiągania założonych efektów.

2. Banki zgłaszają jednostce nadrzędnej użytkownika inwestycji ewentualne uwagi do przedstawionego rozliczenia.

3. W odniesieniu do zadań, których rozliczenia wykazują niekorzystne odchylenia w stosunku do projektu wstępnego, jednostki nadrzędne przekazują użytkownikom inwestycji na piśmie swoje postulaty i decyzje co do podjęcia niezbędnych środków zapewniających właściwe zagospodarowanie inwestycji oraz terminów, w jakich użytkownik powinien przedstawiać odpowiednie meldunki o realizacji zaleceń jednostki nadrzędnej i o osiągniętej w wyniku realizacji zaleceń poprawie wskaźników techniczno-ekonomicznych. Kopie pism jednostki nadrzędnej, jak również kopie meldunków użytkownika inwestycji o przebiegu dalszego jej zagospodarowywania należy przekazywać również oddziałowi banku finansującego działalność eksploatacyjną użytkownika, a w zakresie inwestycji centralnych - ponadto właściwemu ministerstwu.

§  13.

1. Rozliczenia, o których mowa w §§ 10-12, stanowią materiał, na którego podstawie właściwe jednostki gospodarcze (przedsiębiorstwa, zjednoczenia, ministerstwa i prezydia rad narodowych) opracują analizy syntetyczne dotyczące zagospodarowania oddanych do użytku zadań inwestycyjnych i osiąganych w tych obiektach efektów gospodarczych w porównaniu do wskaźników projektowych.

2. Analizy, o których mowa w ust. 1, powinny się stać jedną z podstaw do opracowania analiz ekonomicznych w gospodarce narodowej, wprowadzonych uchwałą nr 261 Rady Ministrów z dnia 12 października 1965 r. w sprawie przeprowadzania analiz ekonomicznych w gospodarce narodowej (Monitor Polski Nr 59, poz. 301).

3. W ramach analiz za okres roczny resorty i prezydia wojewódzkich rad narodowych przedstawią Komisji Planowania przy Radzie Ministrów syntetyczne zestawienie wyników eksploatacyjnych osiąganych w oddanych do użytku obiektach i zakładach wraz z wykazaniem odchyleń od projektowych wskaźników oraz podaniem środków podjętych w celu usunięcia przyczyn hamujących osiągnięcie projektowych zdolności produkcyjnych i parametrów techniczno-ekonomicznych.

4. Zbiorcze wyniki z eksploatacji oddanych do użytku zadań inwestycyjnych w skali całej gospodarki narodowej za okresy roczne Komisja Planowania przy Radzie Ministrów przedstawia łącznie z analizą wykonania narodowych planów gospodarczych Radzie Ministrów.