Art. 2. - RFN-Polska. Porozumienie między Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji Rzeczypospolitej Polskiej a Federalnym Ministerstwem Spraw Wewnętrznych Republiki Federalnej Niemiec o przewozie tranzytowym obywateli państw trzecich. Heiligendamm.2006.03.23.

Monitor Polski

M.P.2006.79.787

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 sierpnia 2006 r.

Artykuł  2

Przewóz tranzytowy obywateli państw trzecich

1. Obywatelami państw trzecich w rozumieniu niniejszego porozumienia są osoby, które nie posiadają ani obywatelstwa polskiego, ani obywatelstwa niemieckiego.

2. Każda z Umawiających się Stron zezwoli na przewóz tranzytowy obywateli państw trzecich przez terytorium ich państw, jeśli druga z Umawiających się Stron wystąpi z wnioskiem o to i jeśli zagwarantowana zostanie dalsza podróż przez inne państwa tranzytowe i przyjęcie przez państwo docelowe.

3. Wniosek, o którym mowa w ustępie 2, powinien zostać odrzucony, jeżeli obywatel państwa trzeciego byłby narażony na niebezpieczeństwo prześladowania w innym państwie tranzytowym lub państwie docelowym, z przyczyn, o których mowa w artykule 33 ustęp 1 Konwencji dotyczącej statusu uchodźców, sporządzonej w Genewie dnia 28 lipca 1951 r., lub gdyby był on zagrożony nieludzkim lub poniżającym taktowaniem lub karą albo karą śmierci.

4. Wniosek, o którym mowa w ustępie 2, może zostać odrzucony, jeśli obywatelowi państwa trzeciego na terytorium państwa Umawiającej się Strony wezwanej grozi postępowanie karne, wykonanie kary lub postępowanie ekstradycyjne.

5. Udzielona zgoda na przewóz tranzytowy może zostać cofnięta, jeśli w terminie późniejszym staną się wiadome przyczyny, o których mowa w ustępie 3, lub wystąpi inna ważna przyczyna uniemożliwiająca przewóz tranzytowy. Umawiająca się Strona wzywająca przyjmuje obywatela państwa trzeciego z powrotem na terytorium swojego państwa, jeśli zgoda na przewóz tranzytowy została cofnięta lub gdy dalszy przewóz przez inne państwa tranzytowe lub przyjęcie przez państwo docelowe nie są już zagwarantowane.

6. Jeżeli Umawiająca się Strona wezwana odrzuci wniosek, o którym mowa w ustępie 2, lub cofnie, zgodnie z ustępem 5, udzieloną zgodę na przewóz tranzytowy, powinna ona przedstawić powody odrzucenia lub cofnięcia na piśmie.