Rozdział 2 - Wykorzystywanie łączności przewodowej i częstotliwości radiowych. - Prowadzenie poszukiwań i ratownictwo statków powietrznych.

Monitor Polski

M.P.1983.11.59

Akt utracił moc

Wersja od: 26 marca 1983 r.

Rozdział  2

Wykorzystywanie łączności przewodowej i częstotliwości radiowych.

§  6.

1. W celu szybkiego uzyskania połączenia dla przekazania informacji o niebezpieczeństwie statku powietrznego w relacjach łączności przewodowej należy posługiwać się hasłem "RATUNEK".

2. Do alarmowania o zagrożeniu bezpieczeństwa statku powietrznego powinny być wykorzystywane:

1) częstotliwości radiowe organów kierowania lotami (organów służb ruchu lotniczego), na których statki powietrzne aktualnie utrzymują łączność z tymi organami,

2) częstotliwość radiowa wojskowego nawigacyjnego systemu radionamierzania w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej - tylko przez polskie statki powietrzne ,

3) częstotliwości radiowe pokładowych urządzeń rozpoznania i alarmowania,

4) częstotliwości radiowe ratownictwa morskiego - w odniesieniu do statków powietrznych wykonujących loty nad morzem i w strefie przybrzeżnej.

3. Do radionamierzania statków powietrznych, które znajdują się w stanie zagrożenia ich bezpieczeństwa lub które uległy wypadkowi, należy wykorzystywać międzynarodową częstotliwość niebezpieczeństwa 121,5 MHz, przeznaczoną wyłącznie do poszukiwań i ratownictwa statków powietrznych.

4. Do kierowania jednostkami systemu ratownictwa oraz do współdziałania w akcji poszukiwawczo-ratowniczej powinna być wykorzystywana wydzielona w tym celu częstotliwość radiowa.

§  7.

1. Ośrodek Koordynacji i podośrodki koordynacji powinny być wyposażone w odpowiednie środki techniczne natychmiastowego nawiązywania łączności z pozostałymi jednostkami systemu ratownictwa i jednostkami ratowniczymi oraz z innymi organami i jednostkami, których udział w prowadzeniu poszukiwań i ratownictwa statków powietrznych może mieć istotne znaczenie dla wyników akcji ratowniczej.

2. Ponadto Ośrodek Koordynacji powinien być wyposażony w środki techniczne natychmiastowego nawiązywania łączności z wojskowymi ośrodkami koordynacji poszukiwań i ratownictwa statków powietrznych państw sąsiadujących z Polską.

§ 8. Cywilne Centrum Kontroli Obszaru Warszawa-Okęcie powinno wykorzystywać środki natychmiastowego nawiązywania łączności z cywilnymi ośrodkami służby ruchu lotniczego działającymi w sąsiadujących rejonach informacji powietrznej również do nawiązywania łączności z cywilnymi ośrodkami koordynacji poszukiwań i ratownictwa statków powietrznych państw sąsiadujących z Polską.

§ 9. W skład jednostek ratowniczych wchodzi wyszkolony personel i odpowiedni sprzęt przeznaczony do szybkiego przeprowadzania poszukiwań i akcji ratowniczej statków powietrznych. Jednostki te powinny być wyposażone w środki do lokalizowania miejsca wypadku i udzielania rozbitkom niezbędnej pomocy oraz nawiązania łączności z właściwym podośrodkiem koordynacji i z jednostkami ratowniczymi biorącymi udział w tej samej operacji.

§  10.

1. Statki powietrzne poszukiwawczo-ratownicze biorące udział w akcji ratowniczej powinny być wyposażone w środki do utrzymywania łączności na częstotliwości niebezpieczeństwa 121,5 MHz i częstotliwości kierowania akcją poszukiwawczo-ratowniczą (§ 6 ust. 4).

2. Każdy statek powietrzny poszukiwawczo-ratowniczy powinien być wyposażony w urządzenie naprowadzające (radionamiernik) na radiowe wyposażenie rozbitków lub na radiolatarnię awaryjną, znajdującą się na statku powietrznym, który uległ wypadkowi.

3. Każdy statek powietrzny poszukiwawczo-ratowniczy, przeznaczony do poszukiwań i akcji ratowniczej statków powietrznych nad obszarami morskimi, powinien być wyposażony w sprzęt umożliwiający nawiązanie łączności ze statkami handlowymi na częstotliwości 2182 kHz i powinien mieć na pokładzie egzemplarz międzynarodowego kodu sygnałów, a ponadto, w miarę możliwości powinien być wyposażony w radiostację umożliwiającą utrzymanie łączności również na częstotliwościach 3023 kHz i 5680 kHz.