Premiowanie kierowców za zdanie opon nadających się do użycia w trakcji konnej lub do bieżnikowania.

Monitor Polski

M.P.1959.56.270

Akt utracił moc

Wersja od: 1 czerwca 1959 r.

UCHWAŁA NR 239

RADY MINISTRÓW

z dnia 9 czerwca 1959 r.

w sprawie premiowania kierowców za zdanie opon nadających się do użycia w trakcji konnej lub do bieżnikowania.

W związku z § 1 ust. 5 uchwały nr 420 Rady Ministrów z dnia 31 października 1958 r. w sprawie gospodarki ogumieniem trakcyjnym ustala się następujące zasady przyznawania kierowcom premii za zdanie opon nadających się do użycia w trakcji konnej lub do bieżnikowania:

§  1.

1. Kierowcom pojazdów samochodowych i ich pomocnikom zatrudnionym w przedsiębiorstwach, instytucjach i urzędach państwowych przysługują premie za zdanie opon, po osiągnięciu normy przebiegu, nadających się do użycia w trakcji konnej lub do bieżnikowania.

2. Przy eksploatacji opon zawierających elementy metalowe warunkiem przyznania premii jest osiągnięcie normy przebiegu opony.

3. Normy przebiegu opon ustala Minister Komunikacji w drodze zarządzenia.

4. Ilość kilometrów przebiegu ustala się na podstawie zapisów w karcie ewidencyjnej ogumienia dokonanych w oparciu o karty drogowe pojazdów samochodowych.

§  2.

1. Wysokość premii dla kierowcy za zdanie opon po osiągnięciu normy przebiegu wynosi:

-

jeżeli chodzi o opony importowane - 12% ceny opony (nowej bądź protektorowanej),

-

jeżeli chodzi o opony krajowe - 12-17% ceny opony (nowej bądź protektorowanej).

Wysokość premii za zdanie opon krajowych w granicach 12-17% ceny ustala właściwy minister w porozumieniu z zarządem głównym związku zawodowego w ramach dotychczasowego funduszu wypłacanego z tytułu premii za oszczędność ogumienia.

2. W razie dalszego eksploatowania opony po osiągnięciu normy przebiegu, określonych odrębnym zarządzeniem Ministra Komunikacji, kierowcy przysługuje za każdy tysiąc kilometrów przebiegu ponad normę premia w wysokości 0,5% ceny opony. Premię tę wypłaca się niezależnie od premii określonej w ust. 1.

3. Warunkiem wypłacenia premii za ponadnormatywne przebiegi opony jest zdanie opony w stanie nadającym się do użytku w trakcji konnej lub do bieżnikowania. Warunek ten nie dotyczy opon zawierających elementy metalowe.

4. Jeżeli do wypracowania premii przyczyniło się kilku kierowców, uzyskaną premię dzieli się wśród nich proporcjonalnie do liczby przejechanych kilometrów.

5. Pomocnik kierowcy otrzymuje odrębną premię w wysokości 20% premii uzyskanej przez kierowcę, o ile wraz z kierowcą stanowi stałą obsadę pojazdu samochodowego.

§  3.

1. Przepisy uchwały stosuje się do opon osiągających normy przebiegu po dniu 1 czerwca 1959 r.

2. Wysokość premii, o których mowa w § 1 i § 2, oblicza się od cen opon obowiązujących od dnia 1 stycznia 1959 r.

§ 4. Premie, o których mowa w § 1 i § 2, są wypłacane z funduszu płac poza korektą bankową.

§  5.

1. Premie za zdanie opon nadających się do użycia w trakcji konnej lub do bieżnikowania, wypłacane na podstawie niniejszej uchwały, podlegają opodatkowaniu według zasad obowiązujących przy opodatkowaniu wynagrodzeń otrzymywanych od więcej niż jednego płatnika (art. 9 ust. 7 ustawy z dnia 4 lutego 1949 r. o podatku od wynagrodzeń - Dz. U. Nr 7, poz. 41), tj. w wysokości 5%, jeżeli kwota wypłaconej premii nie przekracza 770 zł miesięcznie; jeżeli kwota wypłaconej premii przekracza 770 zł miesięcznie, stosuje się właściwą skalę podatkową ze zwyżką 50%.

2. Zobowiązuje się Ministra Finansów do wydania odpowiedniego zarządzenia, uwzględniającego zasady opodatkowania ustalone w ust. 1.

§ 6. Zaleca się organizacjom spółdzielczym wprowadzenie określonych niniejszą uchwałą zasad przyznawania kierowcom pojazdów samochodowych premii za zdanie opon, po osiągnięciu normy przebiegu, nadających się do użycia w trakcji konnej lub do bieżnikowania.

§ 7. Tracą moc następujące przepisy:

1) rozdział VIII B regulaminu płac pracowników samochodowych, stanowiącego załącznik do zarządzenia Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego z dnia 7 maja 1952 r. w sprawie regulaminu płac kierowców pojazdów mechanicznych, ich pomocników, warsztatowców i innych pracowników samochodowych, zatrudnionych w jednostkach gospodarki uspołecznionej (Monitor Polski z 1952 r. Nr A-46, poz. 642, z 1955 r. Nr 60, poz. 727, z 1956 r. Nr 94, poz. 1049 i z 1958 r. Nr 62, poz. 348);

2) § 4 ust. 1 pkt 3 i 4 uchwały nr 672a Prezydium Rządu z dnia 29 października 1956 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników samochodowych (Monitor Polski Nr 94, poz. 1049) - w zakresie premiowania za oszczędność ogumienia.

§ 8. Wykonanie uchwały porucza się zainteresowanym ministrom (kierownikom urzędów centralnych).

§ 9. Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 czerwca 1959 r.