Rozdział 3 - Przygotowywanie kontroli - Postępowanie kontrolne.

Monitor Polski

M.P.2011.87.913

Akt utracił moc

Wersja od: 3 września 2011 r.

Rozdział  3

Przygotowywanie kontroli

§  10.

1. Najwyższa Izba Kontroli prowadzi działalność na podstawie rocznego planu pracy uchwalanego przez Kolegium Najwyższej Izby Kontroli.

2. Roczny plan pracy Najwyższej Izby Kontroli zawiera tematy kontroli podejmowanych na zlecenie Sejmu lub jego organów, na wniosek Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, na wniosek Prezesa Rady Ministrów, a także podejmowanych przez Najwyższą Izbę Kontroli z własnej inicjatywy.

3. Rezygnacja z tematu kontroli ujętego w rocznym planie pracy lub wprowadzenie nowego tematu kontroli wymaga uchwały Kolegium NIK. Wprowadzenie innych zmian w rocznym planie pracy jest możliwe za zgodą Prezesa Najwyższej Izby Kontroli.

§  11.

1. W razie potrzeby Najwyższa Izba Kontroli podejmuje, poza planem pracy, kontrole doraźne.

2. Kontrole doraźne podejmuje się w szczególności w przypadku:

1) potrzeby niezwłocznego zbadania aktualnych zagadnień o szczególnym znaczeniu dla funkcjonowania państwa (kontrola specjalna);

2) wstępnego badania określonych zagadnień dla opracowania projektu programu kontroli (kontrola rozpoznawcza);

3) badania sposobu wykorzystania uwag i wniosków przez adresatów wystąpień pokontrolnych (kontrola sprawdzająca);

4) rozpatrywania skarg i wniosków (kontrola skargowa).

3. Decyzję o przeprowadzeniu kontroli specjalnej podejmuje Prezes Najwyższej Izby Kontroli, który wskazuje także jednostkę koordynującą lub przeprowadzającą tę kontrolę.

4. Decyzję o przeprowadzeniu pozostałych kontroli doraźnych podejmuje dyrektor właściwej jednostki kontrolnej, za zgodą Prezesa lub upoważnionego wiceprezesa Najwyższej Izby Kontroli.

§  12.

1. Dla kontroli ujętych w rocznym planie pracy opracowuje się programy kontroli.

2. Program kontroli przygotowuje jednostka koordynująca kontrolę lub właściwa jednostka kontrolna.

§ 13. Przy opracowywaniu programów kontroli uwzględnia się w szczególności:

1) wyniki wcześniejszych kontroli i kontroli rozpoznawczych;

2) wyniki badań analitycznych określonych problemów oraz skarg i wniosków;

3) informacje pochodzące od organów lub jednostek, o których mowa w art. 2 i 4 ustawy;

4) opinie naukowe i specjalistyczne.

§ 14. W programach kontroli zamieszcza się informacje potrzebne do sprawnego przeprowadzenia kontroli oraz dokonania oceny kontrolowanej działalności, w szczególności:

1) oznaczenie kontroli (numer i temat);

2) cel kontroli;

3) wyniki analizy przedkontrolnej, tj. przedstawienie podstawowych problemów gospodarczych, finansowych i organizacyjnych związanych z przedmiotem kontroli, a także wskazanie szczególnych zagrożeń i możliwych nieprawidłowości w badanych obszarach;

4) analizę stanu prawnego dotyczącego kontrolowanej działalności;

5) tematykę kontroli, tj. szczegółowe określenie przedmiotowego i podmiotowego zakresu kontroli;

6) wskazówki metodyczne, tj. określenie sposobu i technik przeprowadzania kontroli, dokumentowania jej wyników oraz dokonania oceny kontrolowanej działalności, w tym dowodów niezbędnych do dokonania ustaleń i sposobu ich badania, powiązania tematyki z aktami normatywnymi, zasad doboru próby do kontroli, wzorów wykazów i zestawień oraz narzędzi do badań kontrolnych;

7) założenia organizacyjne, tj. wskazanie jednostki koordynującej kontrolę, koordynatora kontroli i uczestników kontroli, podmiotów przewidzianych do kontroli, podziału zadań między uczestników kontroli, terminów poszczególnych faz postępowania kontrolnego;

8) wykaz aktów prawnych dotyczących tematyki kontroli;

9) inne informacje i załączniki stosownie do potrzeb.

§ 15. Program kontroli oraz zmiany w programie zatwierdza Prezes lub upoważniony wiceprezes Najwyższej Izby Kontroli.

§  16.

1. Dla kontroli doraźnej, o której mowa w § 11 ust. 2 pkt 1, tematykę kontroli opracowuje dyrektor właściwej jednostki kontrolnej lub dyrektor jednostki koordynującej tę kontrolę, a zatwierdza Prezes Najwyższej Izby Kontroli.

2. Dla kontroli doraźnej, o której mowa w § 11 ust. 2 pkt 2-4, tematykę kontroli zatwierdza dyrektor właściwej jednostki kontrolnej lub dyrektor jednostki koordynującej kontrolę.

3. Zmiana tematyki kontroli, o której mowa w ust. 1, wymaga zgody Prezesa Najwyższej Izby Kontroli, a tematyki kontroli, o której mowa w ust. 2, dyrektora tej jednostki, który ją zatwierdził.

§  17.

1. Imienne upoważnienia do przeprowadzenia kontroli wydawane są według wzoru określonego w załączniku nr 1 do zarządzenia.

2. Do kontroli spraw lub dokumentów zakwalifikowanych jako ściśle tajne odrębne upoważnienie wydaje Prezes Najwyższej Izby Kontroli.

3. Upoważnienia, o których mowa w ust. 1 i 2, oraz upoważnienia wydawane na podstawie odrębnych przepisów po ich wykorzystaniu załącza się do akt kontroli.

4. Druki upoważnień podlegają ścisłemu ewidencjonowaniu.

§ 18. W przypadkach kontroli prowadzonych przez Najwyższą Izbę Kontroli wspólnie z innymi organami kontroli, rewizji lub inspekcji przedstawiciele tych organów działają na podstawie upoważnień wydawanych przez te organy.