Oddział 2 - Opodatkowanie nadmiernych ubytków cukru w cukrowniach. - Podatek obrotowy od nadmiernych ubytków produktów.

Monitor Polski

M.P.1969.1.3

Akt utracił moc

Wersja od: 25 stycznia 1972 r.

2.

Opodatkowanie nadmiernych ubytków cukru w cukrowniach.

§  21.

1. Obrachunek zapasów cukru dla celów podatkowych przeprowadza się odrębnie dla każdej cukrowni.

2. Podatkowi obrotowemu podlegają powstałe w cukrowniach nadmierne ubytki cukru białego, cukru surowego, mączek żółtych, zmiotków, zeskrobków i zlepków; za ubytki te uważa się ubytki cukru:

1) stanowiące całe opakowania (worki, torby, kartony, skrzynie);

2) a) przesypywanego do innych opakowań (także z powodu uszkodzeń worków),

b) przechowywanego w cukrowni luzem,

c) paczkowanego w opakowania używane w handlu detalicznym - po potrąceniu dopuszczalnych zaników.

3. Cukier surowy, mączki żółte, zmiotki, zeskrobki i zlepki przelicza się na cukier biały według zasad obowiązujących w przemyśle cukrowniczym.

4. Nadmierne ubytki cukru podlegają opodatkowaniu według stawek podatkowych właściwych dla danego rodzaju cukru. Do nadmiernych ubytków w cukrze surowym, żółtych mączkach, zmiotkach, zeskrobkach i zlepkach stosuje się stawkę podatku ustaloną dla cukru kryształu zwykłego.

§  22.

1. Stan rzeczywisty cukru opakowanego w magazynie ustala się przez obliczenie ilości opakowań z cukrem i pomnożenie tej ilości przez wagę cukru podaną na opakowaniach. Rzeczywisty zapas cukru przechowywanego luzem sprawdza się tylko w razie uzasadnionej wątpliwości, przez przeważenie całej ilości tego cukru.

2. Jeżeli cukrowania na skutek stwierdzenia przez nią, że rzeczywista zawartość cukru w całych opakowaniach jest niższa od zawartości podanej na opakowaniu, zamierza uzupełnić brakującą ilość cukru w opakowaniu, może do tego celu użyć jedynie cukru, który uprzednio zgodnie z obowiązującymi przepisami został zapisany na rozchód i opodatkowany.