Rozdział 2 - Przedmiot opodatkowania. - Podatek obrotowy od jednostek gospodarki uspołecznionej.

Monitor Polski

M.P.1952.A-97.1488

Akt utracił moc

Wersja od: 1 czerwca 1954 r.

Rozdział  2.

Przedmiot opodatkowania.

§  8.

1. Podatkowi podlega wynikający z działalności gospodarczej obrót, osiągnięty ze sprzedaży (zaliczenia) lub wymiany produktów wytworzonych, przetworzonych, wykończonych, naprawionych, odnowionych lub wydobytych w kraju albo pochodzących ze skupu krajowego (§ 5).

2. Za produkty, których obrót podlega opodatkowaniu na warunkach określonych w § 9, uważa się:

1) wyroby gotowe (całkowicie wykończone);

2) wyroby nie wykończone i części wyrobów oraz półfabrykaty;

3) kopaliny;

4) płody;

5) odpadki użytkowe, zbywane przez jednostkę skupu.

3. Opodatkowaniu podlega również wartość sprzedażna nieodpłatnych deputatów pracowniczych.

4. Za płody uważa się wszelkie produkty gospodarki rolnej, hodowlanej, ogrodniczej, leśnej, rybnej itp.

§  9.

1. Obrotem jest przypadająca należność (odpłata) w gotówce lub w naturze za produkty sprzedane po cenie zbytu, ustalonej zgodnie z przepisami obowiązującymi w zakresie systemu cen.

2. Zużycie produktów przez jednostkę gospodarczą na cele produkcyjne, ogólnozakładowe, pozazakładowe, inwestycje i remonty kapitalne, jeżeli ich zaliczenie następuje po cenie zbytu, uważa się za obrót podlegający opodatkowaniu.

3. Jeżeli produkt jest sprzedawany zgodnie z przepisami o zasadach organizacji finansowej i systemu finansowego po cenie zbytu, powiększonej o marżę handlową, wówczas obrotem jest osiągnięta należność (odpłata), zmniejszona o powyższą marżę.

4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się w przypadkach, określonych w § 36, § 38 ust. 2, § 41 ust. 2 i § 42.

§ 10. W przypadku wykończenia, naprawy lub odnowienia już opodatkowanego produktu (§ 15), obrotem jest należność (§ 9 ust. 1) pomniejszona o cenę nabycia produktu wziętego do wykończenia, naprawy lub odnowienia pod warunkiem, że cena nabycia produktu wziętego do wykończenia, naprawy lub odnowienia jest ujęta w fakturze (rachunku) w oddzielną pozycję.

§ 11. Przy odpłacie w naturze (§ 9 ust. 1) oraz przy nieodpłatnych deputatach pracowniczych (§ 8 ust. 3) obrotem jest wartość sprzedażna produktu, obliczona według ceny zbytu danego produktu.

§ 12. Jeżeli według umowy dostawa produktu i zapłata ceny następuje okresowo lub częściami, za obrót uważa się tylko kwoty należne w okresie płatności podatku.

§ 13. Obrót osiągnięty ze sprzedaży produktów, podlega opodatkowaniu w zasadzie jeden raz, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w §§ 14, 15, 35 i 40.

§  14.

1. Produkt otrzymany w wyniku przetworzenia produktu opodatkowanego podlega opodatkowaniu.

2. Za przetworzenie uważa się tego rodzaju przerób bądź przekształcenie produktu, w wyniku których powstaje nowy produkt.

§  15.

1. Produkt, od którego uiszczono podatek, podlega opodatkowaniu w przypadku poddania go wykończeniu, naprawie (remontowi) lub odnowieniu.

2. Za wykończenie uważa się takie końcowe czynności produkcyjne, w wyniku których udoskonala się lub nadaje się ostateczną formę zewnętrzną poprzednio wytworzonemu produktowi i które mają wpływ na zmianę jakości bądź wartości produktu, lecz nie zmieniają jego rodzaju lub istoty.

3. Za naprawę (remont) lub odnowienie produktu uważa się czynności, polegające na przywróceniu właściwości użytkowych, wyglądu lub stanu pierwotnego produktu używanego.

§ 16. Nie uważa się za przetworzenie, wykończenie, naprawę lub odnowienie:

1) czynności, mających na celu przygotowanie produktu do obrotu, jak sortowania, suszenia, krajania (rąbania), paczkowania, formowania, rozlewania (butelkowania), rozcieńczania, zwijania, czyszczenia, prania, prasowania, dekatyzowania, cerowania itp.;

2) czynności polegającej na poprawkach i uzupełnieniach braków produkcyjnych nowego produktu;

3) montażu maszyn i urządzeń przemysłowych, o ile czynności montażu polegają na złączeniu gotowych części składowych, od których uiszczono już podatek obrotowy, i jeżeli części te nadają się wyłącznie do zmontowania ściśle określonych maszyn lub urządzeń.

§  17.

1. Minister Finansów w porozumieniu z właściwym ministrem rozstrzyga w przypadkach wątpliwych, czy daną czynność należy uważać za przetworzenie, wykończenie, naprawę (remont) lub odnowienie.

2. Minister Finansów w porozumieniu z właściwym ministrem może uznać za przetworzenie w rozumieniu § 14 ust. 2 dwie lub więcej czynności, o których mowa w § 16 pkt 1, jeżeli dokonywane są wyłącznie sposobem przemysłowym, a w wyniku otrzymuje się produkt odmienny pod względem rodzaju od produktu poddanego powyższym zabiegom.