Rozdział 2 - Przedmiot opodatkowania. - Podatek obrotowy od jednostek gospodarki uspołecznionej.

Monitor Polski

M.P.1951.A-12.175

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1951 r.

Rozdział  2.

Przedmiot opodatkowania.

§  7.
1.
Podatkowi podlega wynikający z działalności gospodarczej obrót, osiągnięty ze sprzedaży lub wymiany krajowych produktów, za które uważa się również typowe półprodukty, kopaliny i płody oraz odpadki użytkowe.
2.
Opodatkowaniu podlega również wartość sprzedażna nieodpłatnych deputatów pracowniczych.
3.
Za płody uważa się wszelkie produkty gospodarki rolnej, hodowlanej, ogrodniczej, leśnej, rybnej itp.
§  8.
1.
Obrotem jest przypadająca należność (odpłata) w gotówce lub w naturze za produkty sprzedane po cenie zbytu, ustalonej zgodnie z przepisami obowiązującymi w zakresie systemu cen.
2.
Zużycie własnych produktów lub typowych półproduktów przez jednostkę gospodarczą na cele produkcyjne, ogólnozakładowe, pozazakładowe i roboty kapitalne, jeżeli ich zaliczenie następuje po cenie zbytu - uważa się za obrót podlegający opodatkowaniu.
3.
Jeżeli produkt jest sprzedawany po cenie zbytu, powiększonej o marżę handlową, wówczas obrotem jest osiągnięta należność (odpłata), zmniejszona o powyższą marżę.
4.
Przepisu ust. 3 nie stosuje się w przypadkach, określonych w § 30 ust. 2, § 32 ust. 2, § 35 ust. 2 i § 36.
§  9.
Przy odpłacie w naturze (§ 8 ust. 1) oraz przy nieodpłatnych deputatach pracowniczych (§ 7 ust. 2) obrotem jest wartość sprzedażna produktu, obliczona według ceny zbytu danego produktu.
§  10.
Jeżeli według umowy dostawa produktów i zaplata ceny następują okresowo lub częściami, za obrót uważa się tylko kwoty należne w okresie płatności podatku.
§  11.
1.
Obrót, osiągnięty ze sprzedaży produktów, może być obciążony podatkiem tylko jeden raz.
2.
Jeżeli jednak produkt, od którego uiszczono podatek, zostaje oddany do przerobu lub innego przekształcenia, wówczas produkt otrzymany w wyniku przerobu (przekształcenia) podlega ponownie opodatkowaniu.
3.
Nie uważa się za przerób (przekształcenie):
a)
przystosowania do spożycia artykułów spożywczych, bez zmiany ich istotnych składników i właściwości i bez dodania innych materiałów (np. wyrąb mięsa, pasteryzacja mleka, rozcieńczanie produktu itp.),
b)
sortowania, suszenia, krajania, paczkowania, formowania, rozlewania, butelkowania, zwijania, czyszczenia, prania, prasowania, dekatyzowania, czynienia drobnych poprawek, cerowania itp.,
c)
wykończania, jak np. montażu, szlifowania, wyszywania, zdobienia, farbowania, heblowania bądź przerzynania desek, bejcowania mebli, wprawiania zamków i szklenia mebli, emaliowania, niklowania itp.
4.
W przypadku gdy wykończenie produktu (ust. 3 lit. c) odbywa się poza przedsiębiorstwem wytwórczym (przetwórczym), wówczas podatek uiszcza ten, kto zbywa produkt wykończony, przy czym opodatkowaniu podlega obrót, osiągnięty ze sprzedaży produktu wykończonego.
5.
Wątpliwości, czy określoną czynność należy uważać za przerób (przekształcenie), rozstrzyga Minister Finansów w porozumieniu z właściwym ministrem.