Rozdział 5 - Perspektywiczny program mieszkaniowy.

Monitor Polski

M.P.1972.48.258

Akt nienormatywny
Wersja od: 28 października 1972 r.

V.

Perspektywiczny program mieszkaniowy jest sprawą całego społeczeństwa, wszystkich organów państwowych i organizacji społecznych. Należy uczynić wszystko, by stał się on przedmiotem powszechnej aktywności i troski obywateli.

Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej zwraca się o jak najszerszy, aktywny i gospodarski udział w realizacji perspektywicznego programu budownictwa mieszkaniowego:

- do pracowników budownictwa i współdziałających z nimi branż przemysłu, w pierwszym rzędzie bowiem od ich umiejętności zawodowych, gospodarności zależy realizacja programu mieszkaniowego. Stosownie do wysokiej gospodarczej rangi budownictwa należy zapewnić realizację słusznych postulatów tego środowiska, podnosząc społeczne znaczenie zawodu budowlanego;

- do członków stowarzyszeń fachowych zrzeszonych w Naczelnej Organizacji Technicznej, członków Stowarzyszenia Architektów Polskich SARP, Towarzystwa Urbanistów Polskich, Związku Polskich Artystów Plastyków, pracowników zaplecza naukowo-badawczego. Żadna inicjatywa, której wdrożenie może przyczynić się do szybszego i lepszego zrealizowania zadań budownictwa mieszkaniowego, nie powinna być zlekceważona;

- do pracowników nauki i szkół wyższych. Baza naukowa w zakresie programowania, planowania i realizacji mieszkalnictwa wymaga pogłębienia podstaw teoretycznych i zwiększenia przydatności praktycznej. Niezbędna jest poprawa w zakresie przygotowania ilościowego kadry fachowców w zakresie planowania, projektowania i realizacji perspektywicznego programu mieszkaniowego;

- do działaczy rad narodowych i samorządu mieszkańców, by aktywną działalnością przyczyniali się do zmian zachodzących w gospodarce mieszkaniowej, czynili wszystko, by zapewnić ludności miast i wsi optymalne warunki zamieszkania;

- do działaczy spółdzielczości mieszkaniowej, od których w dużym stopniu zależy, by w odczuciu mieszkańców naszych miast i wsi ten wielki program stał się ich programem, by był sprawnie, oszczędnie i rozsądnie realizowany. Działacze spółdzielczości mieszkaniowej powinni opracować nowy model spółdzielni, uwzględniający wymagania powstającej sytuacji;

- do młodzieży, w której interesie przede wszystkim leży realizacja podjętego programu. To dla niej budujemy nowe mieszkania, nową Polskę, od młodzieży też w decydującej mierze zależy, jak szybko ją zbudujemy. Inicjatywy młodzieży powinny pomnożyć liczbę nowych mieszkań, skrócić termin ich wznoszenia, przyczynić się do pokonania wielu trudności, jakie dziś towarzyszą rozwojowi budownictwa. Młodzież powinna stanąć w pierwszym szeregu realizatorów wielkiego programu mieszkaniowego;

- do wszystkich obywateli, jakość bowiem i ilość budowanych mieszkań zależeć będzie od pracy całego społeczeństwa, od wysiłków nas wszystkich. Zarówno wielkość przyjętego programu mieszkaniowego, jak i czas jego realizacji wynika z oceny aktualnych możliwości gospodarczych kraju i poziomu tworzonego dochodu narodowego. Każda poprawa sytuacji gospodarczej i przyspieszenie ponad te przewidywania tempa rozwoju powinny powodować korektę obecnie ustalonych zadań w dziedzinie budownictwa mieszkaniowego. Dotychczasowe wyniki realizacji planu pięcioletniego, ofiarność klasy robotniczej i całego społeczeństwa pozwalają ufnie patrzeć w przyszłość.

Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej jest przekonany, że pomyślny rozwój gospodarczy kraju pozwoli skrócić przyjęty okres realizacji perspektywicznego programu mieszkaniowego oraz stale zwiększać zadania budownictwa mieszkaniowego.