Rozdział 3 - Perspektywiczny program mieszkaniowy.

Monitor Polski

M.P.1972.48.258

Akt nienormatywny

Wersja od: 28 października 1972 r.

III.

1. Program poprawy warunków mieszkaniowych powinien służyć rozszerzaniu społecznych funkcji budownictwa mieszkaniowego, zwłaszcza przez rozwój instytucji stwarzających najkorzystniejsze warunki zaspokojenia potrzeb bytowych, związanych z wychowaniem dzieci, kształceniem, ochroną zdrowia, wypoczynkiem, rozwojem kulturalnym i umacnianiem socjalistycznych stosunków społecznych w osiedlu. Temu celowi powinny służyć zarówno rozwiązania projektowe osiedli, zapewniające ład przestrzenny, wpływające na poczucie zadowolenia i integrację w środowisku zamieszkania, jak również aktywna działalność mieszkańców i ich samorządu.

2. Konieczne jest dalsze doskonalenie i poszukiwanie nowych form działalności samorządu mieszkańców oraz metod sprawowania społecznej kontroli pracy administracji osiedlowych. Wyższy jakościowo etap rozwoju społecznego i gospodarczego wymaga wzbogacenia treści i form aktywności społecznej oraz doskonalenia metod gospodarowania znaczną częścią majątku narodowego, jaką stanowią mieszkania. Rady narodowe i spółdzielczość mieszkaniowa powinny zapewnić samorządowi takie formy organizacyjne, które stworzą mu rzeczywiste możliwości współzarządzania osiedlami i pozwolą w ten sposób realizować wyznaczone dla samorządu cele społeczne.

3. Ogromne zadania stoją przed spółdzielczością mieszkaniową. Spółdzielczość mieszkaniowa stanie się główną formą budownictwa, na jej barki spada więc ogromne zadanie wynikające ze zwiększenia zadań inwestycyjnych i jednoczesnego wzrostu eksploatowanych zasobów. Spółdzielczość musi więc zarówno usprawnić organizację i pracę swych służb inwestycyjno-projektowych, jak i podnieść na wyższy poziom administrację oraz dostosować swoje zasady działania do nowych warunków. Nakłada to na spółdzielczość mieszkaniową obowiązek opracowania nowych, sprawniejszych form przygotowania organizacji procesu inwestycji i eksploatacji, dostosowania zasad działania do rosnących wymagań mieszkańców i jednocześnie rozwinięcia pracy społeczno-samorządowej, która decydować będzie o ogólnych warunkach zamieszkania w jej osiedlach.

4. Odpowiedzialne zadania stoją przed radami narodowymi, jako rzeczywistym koordynatorem budownictwa mieszkaniowego na swym terenie. Rady narodowe powinny zapewnić właściwy, zgodny z potrzebami lokalnymi i interesem ogólnonarodowym rozdział zwiększonych zadań inwestycyjnych na rzecz poszczególnych inwestorów oraz stworzyć warunki, by zwielokrotniony strumień środków finansowych i technicznych przekształcił się w nowe, zgodnie ze społecznym interesem zrealizowane mieszkania. Od działalności rad narodowych i samorządu mieszkańców zależy stopień satysfakcji, jaki stwarza ludności zespół mieszkaniowy, poziom zagospodarowania przestrzeni otaczającej mieszkanie, sposób funkcjonowania usług osiedlowych i ogólnomiejskich, rozwój urządzeń rekreacyjnych oraz stosunki międzyludzkie w miejscu zamieszkania.