Osadnictwo rolne.

Monitor Polski

M.P.1957.28.188

Akt utracił moc
Wersja od: 11 kwietnia 1957 r.

UCHWAŁA NR 107
RADY MINISTRÓW
z dnia 25 marca 1957 r.
w sprawie osadnictwa rolnego.

W celu przyjścia z pomocą ludności wiejskiej oraz zapewnienia środków niezbędnych dla wzrostu produkcji rolnej i dalszego rozwoju gospodarczego, w szczególności Ziem Zachodnich, Rada Ministrów postanawia w sprawie osadnictwa rolnego, co następuje:
Osadnictwem należy objąć osoby dające gwarancję wykonywania swego zawodu, które pracę w gospodarstwach rolnych i w państwowym gospodarstwie leśnym oraz w warsztatach rzemieślniczych traktować będą jako swoje stałe i główne zajęcie.
1.
Osiedleńcom będą przydzielane gospodarstwa rolne i ogrodnicze oraz działki rzemieślnicze lub miejsca pracy na nie doludnionych rolniczo terenach ziem zachodnich i północnych oraz w południowo-wschodnich powiatach województwa rzeszowskiego i we wschodnich powiatach województwa lubelskiego.
2.
Osiedleńcom będą oferowane stosownie do posiadanych kwalifikacji oraz według swego wyboru:
a)
praca w państwowych gospodarstwach rolnych w charakterze stałych robotników rolnych i pracowników inżynieryjno-technicznych (agronomowie, zootechnicy, mechanicy),
b)
indywidualne gospodarstwa rolne i ogrodnicze,
c)
działki przeznaczone dla rzemieślników (kowale, kołodzieje, cieśle, stolarze, rymarze, zduni, murarze itp.),
d)
gospodarstwa w spółdzielniach produkcyjnych przeznaczone dla członków spółdzielni,
e)
praca w państwowym gospodarstwie leśnym w charakterze stałych robotników leśnych i tartacznych oraz pracowników inżynieryjno-technicznych i administracyjnych lasów państwowych i przemysłu leśnego na słabo zagospodarowanych terenach leśnych.
Przesiedlenie się i przewóz mienia ruchomego osiedleńców odbywa się na koszt Państwa.
1.
Osiedlający się na gospodarstwach rolnych (indywidualnych i w spółdzielniach produkcyjnych) i na działkach rzemieślniczych otrzymują te gospodarstwa i działki na własność zgodnie z przepisami o osadnictwie na obszarze Ziem Odzyskanych bądź przepisami o przeprowadzeniu reformy rolnej.
2.
Akty bądź dokumenty nadania zostaną osiedleńcom wydane najdalej w ciągu 1 roku od chwili objęcia gospodarstw lub działek w posiadanie, jeżeli będą osobiście gospodarować lub prowadzić warsztaty rzemieślnicze.
1.
Na odbudowę i budowę budynków otrzymają osiedleńcy długoterminowe kredyty bankowe w wysokości zezwalającej na przygotowanie najbardziej niezbędnych do prowadzenia gospodarstw pomieszczeń mieszkalnych i inwentarskich oraz warsztatów rzemieślniczych.
2.
Osiedleńcy mają pierwszeństwo w nabyciu materiałów budowlanych potrzebnych do przeprowadzenia odbudowy lub budowy budynków.
3.
W razie gdy osiedleńcy obejmują gospodarstwa ze zniszczonymi budynkami lub bez budynków, prezydia rad narodowych - do czasu ukończenia odbudowy lub budowy zagród - powinny okazać im pomoc w uzyskaniu tymczasowych pomieszczeń mieszkalnych i inwentarskich, wykorzystując własne możliwości w tym zakresie.
1.
Osiedleńcy odbudowujący zagrody bardzo zniszczone i budujący nowe zagrody zostają zwolnieni:
a)
od wszelkich podatków oraz opłaty skarbowej, przypadających od otrzymanego gospodarstwa rolnego lub działki rzemieślniczej w całości w ciągu pierwszych pięciu lat osiedlenia, a ponadto osiedleni w latach 1957-1958 korzystać będą ze zwolnień w wysokości 50% wymiaru wszelkich podatków w ciągu następnych 5 lat,
b)
od ustalonego obowiązku dostawy zbóż, ziemniaków, zwierząt rzeźnych na rzecz Państwa z otrzymanego gospodarstwa lub działki w ciągu 3 lat,
c)
od obowiązku świadczeń w naturze na niektóre cele publiczne (szarwarki) w ciągu 3 lat.

Za zagrody bardzo zniszczone uważa się obiekty, w których podstawowe budynki (dom mieszkalny i obora) są zniszczone co najmniej w 60%.

2.
Osiedleńcy otrzymujący zagrody mało zniszczone lubi nie zniszczone i działki pracownicze w państwowym gospodarstwie leśnym zostają zwolnieni:
a)
od wszelkich podatków oraz opłaty skarbowej, przypadających od otrzymanego gospodarstwa rolnego, działki pracowniczej lub rzemieślniczej w całości w ciągu 3 lat,
b)
od ustalonego obowiązku dostawy zbóż, ziemniaków, zwierząt rzeźnych na rzecz Państwa w ciągu 2 lat,
c)
od obowiązku świadczeń w naturze na niektóre cele publiczne (szarwarki) w ciągu 1 roku.
3.
Zwolnienia określone w ust. 1 i 2 liczy się od roku, w którym nastąpiło osiedlenie i objęcie gruntów, a jeżeli osiedlenie i objęcie gruntów nastąpiło w IV kwartale, gdy dokonanie siewów jesiennych jest niemożliwe - do okresu zwolnienia nie wlicza się roku osiedlenia.
4.
Osiedleńcom odracza się spłatę należności Państwowego Funduszu Ziemi na okres całkowitego zwolnienia od podatków.
Osiedleńcy obejmujący stałą pracę w państwowych gospodarstwach rolnych i w państwowym gospodarstwie leśnym otrzymują mieszkania służbowe, a osiedleńcy posiadający rodziny otrzymują ponadto pomieszczenia dla inwentarza żywego oraz działki pod okopowe w państwowych gospodarstwach rolnych bądź działki pracownicze w państwowym gospodarstwie leśnym.
1.
Po osiedleniu się w gospodarstwach indywidualnych, w spółdzielniach produkcyjnych oraz na działkach rzemieślniczych zainteresowani mogą otrzymać długo- lub krótkoterminowe kredyty bankowe na zakup niezbędnego inwentarza żywego i martwego oraz nasion, nawozów, paszy itp.
2.
Zatrudnieni w państwowych gospodarstwach rolnych i w państwowym gospodarstwie leśnym mogą otrzymać długoterminowe kredyty bankowe na zakup niezbędnego inwentarza żywego i sprzętu domowego, a ponadto pracownicy zatrudnieni w państwowym gospodarstwie leśnym - krótkoterminowe kredyty na zakup nasion, nawozów itp.
Okresy spłaty kredytów będzie ustalał Minister Finansów w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami, przy czym terminy spłat powinny być tak ustalone, aby umożliwić osiedleńcom pełne zagospodarowanie ich warsztatów.
Osiedleńcy otrzymują po osiedleniu bezzwrotne zapomogi na pierwsze potrzeby związane z gospodarstwem domowym, przy czym wysokość zapomóg ustali Minister Finansów w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami.
1.
Osadnictwo prowadzą prezydia rad narodowych, które zobowiązane są czuwać nad właściwym doborem kandydatów do osadnictwa i organizować opiekę nad osiedleńcami zarówno w czasie przesiedlania, jak i w okresie gospodarowania.
2.
Prezydia powiatowych rad narodowych wydają osiedleńcom karty osiedleńcze, upoważniające do korzystania z uprawnień przewidzianych w niniejszej uchwale.
W stosunku do osób osiedlonych na podstawie kart osiedleńczych w 1957 r. przed ogłoszeniem niniejszej uchwały obowiązują przepisy uchwały nr 158 Prezydium Rządu z dnia 31 marca 1956 r. w sprawie akcji osiedleńczej w 1956 r., z wyjątkiem przepisów dotyczących pomocy w odbudowie i budowie zagród. W tym zakresie przysługuje tym osiedleńcom pomoc przewidziana niniejszą uchwałą. Ponadto na wniosek osiedleńca może być mu przyznana dalsza pomoc w zagospodarowaniu.
1.
Zleca się Ministrowi Komunikacji zapewnienie odpowiedniej ilości wagonów kolejowych i samochodów ciężarowych na podstawie zamówień prezydiów powiatowych rad narodowych.
2.
Zleca się Ministrowi Zdrowia zapewnienie opieki sanitarnej i lekarskiej nad osiedleńcami w czasie zbiorowych przejazdów oraz na miejscu osiedlenia. Świadczenia te przysługują osiedleńcom i członkom ich rodzin bezpłatnie przez okres 1 roku, począwszy od daty wystawienia karty osiedleńczej.
Zobowiązuje się Ministrów Finansów oraz Przemysłu Spożywczego i Skupu do wydania odpowiednich przepisów wprowadzających przewidziane w niniejszej uchwale zwolnienia i ulgi dla osiedleńców.
Zleca się:
1)
Ministrowi Finansów w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami wydanie instrukcji w sprawie udzielania kredytów osiedleńcom;
2)
Ministrom Rolnictwa, Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego oraz Przemysłu Drobnego i Rzemiosła wydanie instrukcji w sprawie prowadzenia osadnictwa.
Minister Rolnictwa może rozciągnąć stosowanie przepisów niniejszej uchwały na nie doludnione rolniczo południowo-wschodnie powiaty województwa krakowskiego lub niektóre części tych powiatów.
Wykonanie uchwały porucza się zainteresowanym ministrom.
Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.