Określenie wysokości stałych i okresowych zasiłków pieniężnych z pomocy społecznej.

Monitor Polski

M.P.1988.3.24

Akt utracił moc
Wersja od: 26 stycznia 1990 r.

UCHWAŁA Nr 21
RADY MINISTRÓW
z dnia 1 lutego 1988 r.
w sprawie określenia wysokości stałych i okresowych zasiłków pieniężnych z pomocy społecznej.

W celu częściowego uwzględnienia wzrostu wydatków związanych z podwyżką cen osobom pobierającym zasiłki z pomocy społecznej z funduszu gminnego i miejskiego Rada Ministrów uchwala, co następuje:
Stałe i okresowe zasiłki pieniężne z pomocy społecznej wypłaca się w kwocie 90% najniższej emerytury.
Kwota zasiłku, ustalona zgodnie z § 1, obejmuje od dnia 1 października 1989 r. kwoty dodatków z tytułu wzrostu cen artykułów żywnościowych, określonych w uchwale nr 110 Rady Ministrów z dnia 29 lipca 1989 r. w sprawie dodatków z tytułu wzrostu cen artykułów żywnościowych dla niektórych osób (Monitor Polski Nr 24, poz. 186, Nr 30, poz. 229 i Nr 35, poz. 274).
Osobom pobierającym zasiłki stałe, zaliczonym do I grupy inwalidów, przysługuje dodatek pielęgnacyjny w wysokości dodatku pielęgnacyjnego przewidzianego dla emerytów i rencistów.
Zasady i tryb przyznawania zasiłków, o których mowa w § 1 i 2, regulują odrębne przepisy.
Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 lutego 1988 r.
1 § 1a dodany przez § 1 uchwały nr 7 z dnia 16 stycznia 1990 r. (M.P.90.2.9) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 26 stycznia 1990 r.