§ 2. - Określenie robotników podlegających szkoleniu zawodowemu w produkcyjnych zakładach pracy oraz zasady wynagradzania tych robotników.

Monitor Polski

M.P.1951.A-105.1520

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1952 r.

§  2.

1. Robotników podlegających szkoleniu zawodowemu w zakładach pracy należy wynagradzać w okresie szkolenia, według następujących zasad:

1) robotników wymienionych w § 1 pkt 1 oraz młodocianych wymienionych w § 1 pkt 2 należy w okresie szkolenia wynagradzać według stawek przewidzianych dla pracowników zaszeregowanych do najniższej kategorii płac, przewidzianej w tabeli płac obowiązującej w danym zakładzie pracy,

2) robotnicy gospodarczy i pomocniczy oraz pracownicy administracyjni, wymienieni w § 1 pkt 3, oraz robotnicy zatrudnieni bezpośrednio w produkcji, których zakład pracy powinien przeszkolić dla pokrycia zapotrzebowania na wykwalifikowane kadry robotnicze (§ 1 ust. 4) otrzymują w okresie szkolenia wynagrodzenie obliczone zgodnie z przepisami obowiązującymi dla ustalenia wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy.

2. Robotnicy wymienieni w § 1, wykonujący w okresie szkolenia prace normowane, powinni otrzymywać wynagrodzenie w wysokości zależnej od wykonania norm, lecz nie niższe od wynagrodzenia przysługującego im w myśl postanowień ust. 1 pkt 1 i 2.

3. Robotnicy objęci szkoleniem otrzymują dodatki za pracę w warunkach szkodliwych i niebezpiecznych dla zdrowia, jeżeli w okresie szkolenia zatrudnieni są na stanowiskach pracy, dla których przewidziane są te dodatki zgodnie z obowiązującymi przepisami.

4. Młodociani nie mogą być zatrudnieni w okresie szkolenia na stanowiskach pracy, na których zgodnie z obowiązującymi przepisami zabronione jest zatrudnianie młodocianych.

5. Z pracownikami wymienionymi w § 1 należy przed przystąpieniem do szkolenia spisać umowę o wyuczenie zawodu według załączonego wzoru.