Oddział J - Zatrudnienie, wydajność pracy i płace. - Narodowy Plan Gospodarczy na 1959 r.

Monitor Polski

M.P.1959.21.95

Akt nienormatywny

Wersja od: 13 marca 1959 r.

J.

Zatrudnienie, wydajność pracy i płace.

1. Przewiduje się, że liczba zatrudnionych w gospodarce socjalistycznej (bez spółdzielni produkcyjnych) wyniesie średnio rocznie 7.022,0 tys. osób, co stanowi wzrost o 2,3% w porównaniu z 1958 r., w tym:

	Jednostka miary		1959 plan	% 1959 1958
w przemyśle	tys.	osób	2.986,2	101,8
W rolnictwie (bez spółdzielni produkcyjnych)	"	"	424,8	95,9
w leśnictwie	"	"	149,0	104,4
w tym: pracownicy stali	"	"	89,1	101,2
w transporcie i łączności	"	"	633,1	103,2
"W budownictwie	"	"	760.0	105,6
w obrocie towarowym	"	"	718,5	103,2
w usługach socjalnych i kulturalnych	"	"	740,1	104,4
W gospodarce komunalnej	"	"	193,0	110,3

2. Zakłada się, że wydajność pracy w przemyśle liczona na pracownika ogółem wzrośnie o 5,6%, a w uspołecznionych przedsiębiorstwach budowlano-montażowych o 5,1% w porównaniu z 1958 r.

Przewiduje się, że przyjęty w tej wysokości wzrost wydajności pracy pokryje w 76% w przemyśle, a w 55% w przedsiębiorstwach budowlano-montażowych, zwiększenie wartości produkcji przyjętej w Narodowym Planie Gospodarczym na 1959 r.

3. Fundusz płac ogółem w gospodarce socjalistycznej wzrośnie o 8,7 mld zł w porównaniu z 1958 r. i wyniesie 141,2 mld zł, co stanowi wzrost o 6,5%.

Z założonego wzrostu funduszu płac w wysokości 8,7 mld zł - 2,7 mld zł przypada na różnicę pomiędzy całorocznym kosztem regulacji płac, dokonanych w 1958 r., a rzeczywistymi wydatkami z tego tytułu, poniesionymi w 1958 r. Pozostała część przyrostu przeznaczona jest na opłacenie zwiększonego zatrudnienia (około 3,0 mld zł) oraz na wzrost średniej płacy z tytułu wzrostu wydajności pracy i podwyższenie kwalifikacji pracowników (około 3,0 mld zł).

Fundusz płac ogółem w poszczególnych działach gospodarki narodowej (bez spółdzielni produkcyjnych) powinien kształtować się następująco:

	Jednostka miary		1959 plan	% 1959 1958
w przemyśle	mld	zł	63,5	105,7
w rolnictwie	"	"	5,9	100,5
w budownictwie	"	"	16,7	108,8
w transporcie i łączności	"	"	11.6	104,6
W obrocie towarowym	"	"	12,5	104,7
w usługach socjalnych i kulturalnych	"	"	13,2	116,7
iw gospodarce komunalnej i mieszkaniowej	"	"	3,3	109,0

4. Podstawowym kierunkiem polityki zatrudnienia w 1959 r. powinno być dalsze zmniejszanie istniejących nadal w poszczególnych dziedzinach gospodarki narodowej przerostów zatrudnienia. Zadanie to powinno być realizowane przede wszystkim w drodze intensywnego wprowadzania postępu technicznego oraz przez stałe ulepszanie organizacji pracy przedsiębiorstw.

Uzyskanie tą drogą dalszych oszczędności pracy jest niezbędne przede wszystkim dla umożliwienia dopływu pracowników do gałęzi produkcji odczuwających ich brak, dla poprawy wydajności pracy i dyscypliny pracy, jak również dla polepszenia ogólnych wyników działalności gospodarczej przedsiębiorstw.

Sytuacja w dziedzinie zatrudnienia w 1959 r. wymagać będzie znacznego polepszenia pracy prezydiów rad narodowych w zakresie stosowania planowej polityki rozdziału siły roboczej odpowiadającej ogólnym potrzebom gospodarki narodowej i sytuacji na danym terenie. W szczególności konieczne jest zwiększenie aktywizacji zawodowej kobiet.

Wobec stałego niedoboru siły roboczej na Śląsku niezbędne jest podjęcie na tym terenie szczególnych środków zmierzających do zmniejszenia zapotrzebowania na robotników, jak również do zapewnienia ich dopływu w rozmiarach, gwarantujących wykonanie ustalonych w Narodowym Planie Gospodarczym na 1959 r. zadań, zwłaszcza w zakresie przemysłu i budownictwa.