Rozdział 2 - Podstawowe zadania planu na 1957 r. - Narodowy Plan Gospodarczy na 1957 r.

Monitor Polski

M.P.1957.35.231

Akt nienormatywny

Wersja od: 8 maja 1957 r.

Rozdział  II.

Podstawowe zadania planu na 1957 r.

1. Podstawowym zadaniem gospodarczym na 1957 r. jest mobilizacja rezerw gospodarki narodowej dla zapewnienia równowagi pomiędzy szybko rosnącymi dochodami ludności w rezultacie przeprowadzonych w 1956 r. regulacji płac oraz założonych w planie na 1957 r. zamierzeń co do dalszego podniesienia realnych dochodów ludności a masą towarów na rynku.

W tym celu niezbędne jest zapewnienie odpowiednich zmian w podziale dochodu narodowego, a w szczególności utrzymanie nakładów inwestycyjnych ze środków państwowych na poziomie nakładów zrealizowanych w 1956 r. Ponadto należy zapewnić odpowiednie proporcje w rozwoju produkcji oraz inwestycji w gospodarce narodowej, a w szczególności w przemyśle przez szybszy wzrost produkcji przedmiotów spożycia niż środków wytwarzania, w rolnictwie w drodze wzrostu produkcji rolnej i udziału w niej produkcji towarowej, jak również przestrzegania dyscypliny dostaw oraz w inwestycjach przez zwiększenie nakładów na te gałęzie gospodarki, od których bezpośrednio zależy osiągnięcie założonego w planie wzrostu stopy życiowej ludności, oraz przez stworzenie warunków do wydatnego wzrostu inwestycji ze środków własnych w gospodarce nie uspołecznionej.

Dla zapewnienia założonego w planie podniesienia dochodów realnych ludności oraz stworzenia dalszych w tym zakresie możliwości konieczne jest maksymalne zwiększenie produkcji i usług przeznaczonych na zaopatrzenie rynku oraz uruchomienie wszelkich istniejących w tym zakresie rezerw w produkcji zarówno państwowego przemysłu kluczowego, jak i terenowego oraz spółdzielczości pracy. Należy również stworzyć warunki do aktywizacji rzemiosła. Równocześnie powinien być zapewniony wzrost aktywności handlu w uruchamianiu rezerw towarowych oraz wykorzystaniu zdecentralizowanych źródeł zaopatrzenia rynku.

2. Ważnym zadaniem gospodarczym na 1957 r. jest równocześnie zapewnienie bardziej harmonijnego rozwoju gospodarki narodowej oraz przezwyciężenie lub złagodzenie dysproporcji powstałych w latach ubiegłych.

W tym celu należy między innymi zapewnić zwiększenie pomocy na cele produkcyjne i inwestycyjne dla rolnictwa przez wzrost zaopatrzenia w materiały budowlane, poważne zwiększenie dostaw maszyn i narzędzi rolniczych dla indywidualnych gospodarstw i zrzeszeń chłopskich, a zwłaszcza rozpoczęcie na szerszą skalę sprzedaży tym gospodarstwom traktorów i maszyn towarzyszących oraz niektórych innych typów maszyn sprzedawanych dotychczas wyłącznie gospodarstwom uspołecznionym, przez dopilnowanie pełnego wykonania planu zaopatrzenia w nawozy sztuczne, przez wydatny wzrost melioracji i elektryfikacji rolnictwa oraz przez zwiększenie kredytów na inwestycje w gospodarce chłopskiej.

W przemyśle należy zapewnić wzrost nakładów inwestycyjnych w gałęziach wydobywczych, dostarczających głównych surowców i paliw, a zwłaszcza w przemyśle węglowym i energetyce, jak również w przemyśle materiałów budowlanych przy równoczesnym stworzeniu warunków do wykorzystania miejscowych rezerw dla produkcji materiałów budowlanych zarówno tradycyjnych, jak i zastępczych. W inwestycjach i budownictwie należy skoncentrować wysiłki na zapewnieniu pełnej realizacji planu inwestycyjnego, zwłaszcza w przemyśle i rolnictwie, oraz zapewnić wykonanie znacznie zwiększonego w 1957 r. programu uspołecznionego budownictwa mieszkaniowego, jak również indywidualnego, zwłaszcza przez popieranie i rozwój budownictwa z kredytów państwowych i własnych środków ludności.

3. Dalszym ważnym zadaniem gospodarczym na 1959 r. jest zapewnienie zrównoważenia bilansu płatniczego.

Wobec konieczności zmniejszenia eksportu węgla związanego ze zmniejszeniem ilości dni pracy w górnictwie i poprawą zaopatrzenia kraju należy zapewnić pełne wykonanie ustalonych zadań eksportowych oraz dążyć do maksymalnego wygospodarowania w ciągu roku dodatkowej masy towarów na eksport, zwłaszcza maszyn i urządzeń przemysłowych oraz węgla, przy równoczesnym nie przekroczeniu planowanego importu, w szczególności w zakresie importu urządzeń inwestycyjnych. Jednocześnie należy maksymalnie wykorzystać w ciągu roku wszelkie inne możliwości poprawy bilansu płatniczego.

4. Przyjęte w planie na 1957 r. zwolnienie tempa rozwoju gospodarki narodowej przez ustalenie niższych niż w latach ubiegłych wskaźników wzrostu produkcji przemysłowej, rolniczej oraz wskaźników wydajności pracy należy wykorzystać do zapewnienia bardziej rytmicznego wykonania planu i podniesienia efektywności gospodarki, do ułatwienia walki z marnotrawstwem, do powiększenia zapasów surowców, do podniesienia dyscypliny pracy i przestrzegania dnia roboczego - wykorzystując jednocześnie istniejące w tych warunkach możliwości przekroczenia ustalonych zadań planowych.

W 1957 r. należy również ugruntować i realizować zapoczątkowane w 1956 r. zmiany w systemie zarządzania i planowania w celu usprawnienia systemu funkcjonowania gospodarki narodowej, zarówno jako całości, jak i poszczególnych przedsiębiorstw i organizacji gospodarczych przy wykorzystaniu i jak najszerszym udziale rad robotniczych oraz samorządu rolniczego.

Równocześnie należy stwierdzić, że istnieją realne możliwości i warunki do rozwinięcia przy udziale szerokiej inicjatywy mas pracujących, w której istotną rolę powinny odegrać rady robotnicze, kampanii zmierzającej do znacznego przekroczenia zadań produkcyjnych ustalonych w planie 1957 r., co jest niezbędne do wzrostu stopy życiowej, a zwłaszcza do wygospodarowania środków na fundusz zakładowy oraz dodatkowych środków o charakterze ogólnopaństwowym na podniesienie stopy życiowej zarówno w 1957, jak i w 1958 r.

Rozwój życia gospodarczego Polski Ludowej - oparty na zasadach demokracji socjalistycznej - powinien znacznie skuteczniej przyczynić się do zlikwidowania dotychczasowych niedociągnięć i trudności gospodarczych oraz do wykorzystania wszystkich rezerw tkwiących w naszej gospodarce, a tym samym spowodować pomyślne wykonanie podstawowych zadań stojących przed gospodarką narodową.

Zmiany w modelu gospodarczym Polski Ludowej uwzględniające w jak najszerszym zakresie zasady decentralizacji powinny być przeprowadzone przy równoczesnym utrzymaniu zasady planowania centralnego.

Centralne planowanie, którego zakres ogranicza się do niezbędnych wskaźników, konieczne jest w naszych warunkach do zapewnienia koordynacji rozwoju całości gospodarki narodowej, kształtowania głównych kierunków rozwoju gospodarczego oraz wytyczenia prawidłowych proporcji gospodarczych i podziału dochodu narodowego. W tym zakresie zadania planowe obowiązują wszystkie resorty i prezydia wojewódzkich rad narodowych oraz podległe im jednostki i przedsiębiorstwa.

W szczególności podkreśla się konieczność przestrzegania i pełnego wykonania zadań w zakresie wskaźników, które są zastrzeżone dla centralnego planowania w odpowiednich uchwałach Rady Ministrów.